Δύο άσχετα μεταξύ τους αποσπάσματα από το πάρα πολύ καλό ιστολόγιο του ePerson (βρεκεκέξ quark quark). O συγγραφέας έχει ανεβάσει εδώ μια εύκολα προσβάσιμη μορφή στο ιστολόγιο του. Την κατεβάζετε, αλλάζετε την κατάληξη του ονόματος του αρχείου από doc σε html και μπορείτε να την διαβάσετε με την ησυχία σας σε οποιοδήποτε browser. Το συστήνω ανεπιφύλακτα ως ιδιαίτερα εύγευστη τροφή για τη σκέψη.
Για τον Baudelaire ο άνθρωπος παραμένει το τελειότερο αρπακτικό ζώο. Ο πολιτισμός απλώς καθορίζει τις μορφές της επιθετικότητάς του και τον εκάστοτε χαρακτήρα των ανθρώπινων συγκρούσεων. Ότι καλείται πρόοδος και επιστήμη συνεπάγεται αναγκαστικά την ατροφία της πνευματικότητας, τη σταδιακή κατάργηση της ανθρωπιάς και των κοινωνικών δεσμών κάτω από την επίδραση ενός ασυγκράτητου ατομικισμού, συνυφασμένου με την επιδίωξη υλικού πλούτου. Έτσι, ενώ στο επίπεδο της καθημερινής πραγματικότητας ο κόσμος πορεύεται μέσα στην αγριότητα των εγκλημάτων και των πολέμων, το κυρίαρχο παραμύθι εξακολουθεί να διακηρύσσει την πρόοδο του πολιτισμού. Η πίστη στην πρόοδο είναι δόγμα οκνηρών. Πρόκειται για το άτομο που υπολογίζει στους γείτονές του για να κάνει την δουλειά του. Δεν μπορεί να υπάρξει αληθινή πρόοδος παρά μέσα στο άτομο και μέσω του ιδίου του ατόμου. Αλλά ο κόσμος είναι φτιαγμένος από ανθρώπους που δεν μπορούν να σκεφτούν παρά μόνο από κοινού, κατά αγέλες. Υπάρχουν επίσης άνθρωποι που δεν μπορούν να διασκεδάσουν παρά ομαδικά. Ο πραγματικός 'ήρωας' διασκεδάζει μόνος του. Γιατί η ζωή είναι μία τέχνη, και η τέχνη δεν είναι για τους πολλούς, ούτε είναι για τους λίγους, είναι πάντα για τον καθένα χωριστά.
~~~ ·|· ~~~
«Η αυτοκράτειρα Γου, τον 7ο αιώνα, δεν μπορούσε να καταλάβει τη βουδιστική ιδέα ότι το σύμπαν είναι σαν ένα τεράστιο δίκτυο από πετράδια που αντανακλά το ένα το άλλο. Ο δάσκαλος Φα-Τσανγκ ανέλαβε να της εξηγήσει με μια παραστατική επίδειξη τι εννοούσε ο Βουδισμός. Προς το σκοπό αυτό κράτησε ένα καντήλι στη μέση ενός δωματίου, που ήταν γεμάτο με καθρέφτες. "Αυτό", είπε στην αυτοκράτειρα, "αντιπροσωπεύει τη σχέση του Ενός με τα πολλά". Μετά τοποθέτησε έναν κρύσταλλο στο κέντρο το δωματίου και είπε ότι αυτός αντανακλούσε τα πολλά στο Ένα. Στη συνέχεια πρόσθεσε ότι αυτή ήταν η μερική μόνο αλήθεια, γιατί ολόκληρο το μοντέλο θα έπρεπε να κινείται για να δείξει τον δυναμισμό του.
Τα είπε κάπως αλλιώς και η Delenn: Πιστεύουμε ότι η ψυχή δεν είναι ένα εντοπισμένο φαινόμενο. Αν ρίξω μια δέσμη φωτός στον τοίχο, βλέπεις το φως στον τοίχο. Αλλά ο τοίχος δεν είναι η πηγή του φωτός. Έρχεται από κάπου αλλού. Η ψυχή είναι επίσης μια προβολή. Δεν υπάρχει μέσα μας περισσότερο απ' όσο υπάρχει το φως μέσα στον τοίχο. Αλλά το κέλυφος είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να το αντιληφθούμε. Πιστεύουμε ότι το ίδιο το σύμπαν είναι συνειδητό με ένα τρόπο που ποτέ δεν θα κατανοήσουμε πραγματικά. Είναι απασχολημένο ερευνώντας για νόημα. Έτσι σπάει τον εαυτό του, επενδύοντας την ίδια του τη συνείδηση σε κάθε μορφή ζωής. Είμαστε το σύμπαν που προσπαθεί να κατανοήσει τον εαυτό του.
We believe that the soul is a non localized phenomenon. If i project a beam of light at the wall you see the light on the wall. But the wall is not the source of the light. It comes in from somewhere else. The soul is also a projection. It is not exist inside us any more that the light exists inside the wall. But the is the only way we can perceive it. We believe that the universe itself is conscious in a way that we can never truly understand. It is engaged in a search for meaning. So it breaks itself apart, investing its own consciousness in every form of life. We are the universe trying to understand itself.
