Το τελευταίο γνωμικό που κατατέθηκε

Ο Χρύσιππος ο Σολεύς είπε: " "Θα συμπεραίναμε στην περίπτωση ενός όμορφου σπιτιού ότι χτίστηκε για τους ιδιοκτήτες τους και όχι για ποντίκια. Οφείλουμε επομένως, με τον ίδιο τρόπο, να θεωρούμε το σύμπαν σαν το σπίτι των θεών.""

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011

Άγχος

"Μην φοβάσαι το Θεό,
Μην ανησυχείς για το θάνατο·
Ό,τι είναι καλό είναι εύκολο να το αποκτήσεις, και
Ό,τι είναι τρομερό είναι εύκολο να το υπομείνεις."
- Φιλόδημος
(Herculaneum Papyrus 1005, 4.9-14)


Θέλεις να είσαι ευτυχισμένος; Φυσικά και θέλεις! Τότε τι σε εμποδίζει; Η ευτυχία σου εξαρτάται μόνο από εσένα. Αυτό υποστήριζε ο Επίκουρος, ένας από τους πιο παρεξηγημένους Έλληνες φιλοσόφους. Το βασικό εμπόδιο για την ευτυχία έλεγε ότι είναι το άγχος. 
Το λεξικό μας λέει ότι άγχος είναι η συναισθηματική κατάσταση που χαρακτηρίζεται κυρίως από έντονη συνεχή δυσφορία και οφείλεται σε φόβο ή ανησυχία για κάτι. Η λέξη προέρχεται από το αρχαίο ἄγχω που σημαίνει στραγγαλίζω, πνίγω (ότι δηλαδή κάνει το άγχος στην ευτυχία.)
Η φιλοσοφία του Επίκουρου βασιζόταν σε τέσσερις βασικές αλήθειες. Ονομάζεται και "θεραπεία με τα τέσσερα μέρη", ένα γιατρικό για την επιδημική ασθένεια του ανθρώπινου άγχους: "δεν υπάρχουν θεϊκά πλάσματα που μας απειλούν· δεν υπάρχει μετά θάνατο ζωή· αυτό που χρειαζόμαστε είναι εύκολο να το αποκτήσουμε· αυτό που μας κάνει να υποφέρουμε είναι εύκολο να το υπομείνουμε." όπως μας λέει και ο μεταγενέστερος επικουρικός Φιλόδημος στο απόσπασμα του ποιήματος που παρέθεσα στην αρχή της ανάρτησης.  Ας δούμε αυτά τα τέσσερα μέρη λίγο πιο αναλυτικά:

"Μην φοβάσαι το Θεό"
Οι περισσότεροι άνθρωποι βρίσκονται σε μια κατάσταση σύγχυσης σχετικά με τους θεούς αφού πιστεύουν ότι διαρκώς ασχολούνται με το τι κάνουν οι άνθρωποι και ξοδεύουν όλο το χρόνο και την ενέργεια τους για να τιμωρήσουν τους θνητούς εχθρούς τους και να βοηθήσουν τους πιστούς τους. Αυτό είναι αντίθετο καταρχήν με την ελευθερία του ανθρώπου (ντετερμινισμός). Επίσης δεν συμβαδίζει με την ιδέα της θεότητας να υπάρχουν θεοί οι οποίοι ανησυχούν και οι οποίοι καταβάλλουν δυνάμεις για να κάνουν κάτι. Ταιριάζει περισσότερο σε αυτούς να βρίσκονται σε μια κατάσταση ευτυχίας, χωρίς άγχη, ανησυχίες και ανάγκες να ζουν μια ζηλευτή ζωή. Έτσι για τους Επικουρικούς αποτελούν τα πρότυπα στα οποία προσπαθούν να μοιάσουν μέσα στα όρια της ανθρώπινης φύσης. Ο Επίκουρος έλεγε: "Είμαι έτοιμος να συναγωνιστώ τον Δία σε ευτυχία όσο έχω ψωμί και νερό."
Φυσικά μια τέτοια άποψη έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση με κάθε θρησκεία αφού της αφαιρεί κάθε δύναμη επιβολής πάνω στις μάζες αφού δείχνει ότι δεν είναι θεόσταλτη. Δεν είναι να απορεί κανείς ότι η άποψη του πολεμήθηκε  απ' όλες τις θρησκείες και η προπαγάνδα που στήθηκε τον παρουσίαζε ως άθεο.

"Μην ανησυχείς για το θάνατο"
Ίσως από τις πιο γνωστές ιδέες του. "Μην φοβάστε", έλεγε, "το θάνατο, γιατί όταν υπάρχουμε δεν είναι ο θάνατος παρόν και όταν είναι παρόν δεν υπάρχουμε εμείς". Προκαλεί σύγχυση το να ανησυχείς για την θνητότητά σου και είναι αχαριστία να απεχθάνεσαι τα όρια της ζωής. 


"Ό,τι είναι καλό είναι εύκολο να το αποκτήσεις"
Οι βασικές μας ανάγκες είναι λίγες και εύκολες να αποκτηθούν: φαγητό, νερό, στέγη και ασφάλεια από τους εχθρούς μας. Δεν χρειάζονται για να αποκτηθούν πολύ προσπάθεια ή πολλά χρήματα. Όλες οι άλλες ανάγκες είναι επίπλαστες και απαιτούν κόπο και χρήμα για να αποκτηθούν. Αν μάλιστα καταφέρουμε και τις αποκτήσουμε μας στερούν την ελευθερία γιατί απαιτούν ακόμα περισσότερο κόπο και χρήμα για να τις κρατήσουμε δημιουργώντας φυσικά περισσότερο άγχος. Και ενώ τα σώματα μας χρειάζονται όλα τα παραπάνω, το μόνο που χρειάζονται οι ψυχές μας είναι να είναι πεπεισμένες ότι τα σώματα μας θα πάρουν όλα αυτά που χρειάζονται. Σώμα ικανοποιημένο και ψυχή σίγουρη μας κάνουν χαρούμενους και αυτό είναι το κλειδί για την ευτυχία. Η Επικούρεια φιλοσοφία μας βοηθάει να καταλάβουμε πόσο λίγα χρειαζόμαστε, να είμαστε ευτυχισμένοι που τα κατέχουμε και να έχουμε την σιγουριά ότι θα συνεχίσουμε να τα κατέχουμε. Από την άλλη δεν υπάρχει λόγος να μην χαιρόμαστε τις εκάστοτε πολυτέλειες αν τύχει να είναι εύκολα προσβάσιμες. Δεν υπάρχει κάτι κακό στην πολυτέλεια αυτή καθ' αυτή, αλλά κάθε εξάρτηση από αυτή είναι επιζήμια για την ευτυχία μας, όπως και κάθε επιθυμία για άχρηστα πράγματα.


"Ό,τι είναι τρομερό είναι εύκολο να το υπομείνεις"
Αυτή η διδασκαλία είναι ίσως η πιο δύσκολη να αποδεχτούμε. Η αρρώστια και ο πόνος δεν είναι ευχάριστα σε κανένα αλλά η φύση μας έχει κάνει έτσι ώστε να μην υποφέρουμε πολύ από αυτά. Η αρρώστια για παράδειγμα είναι είτε σύντομη, είτε χρόνια και είτε μέτρια ή βαριά, αλλά χρόνια και βαριά είναι εξαιρετικά σπάνιο· έτσι δεν χρειάζεται να ανησυχούμε με την προοπτική ότι θα υποφέρουμε.


Αυτό που έχει την μεγαλύτερη σημασία στη φιλοσοφία του Επίκουρου είναι η πεποίθηση ότι δεν ερχόμαστε στη γη δεμένοι με σχοινιά. Δεν είμαστε οι μαριονέτες ενός δημιουργού· δεν υπάρχει κάποιο σενάριο που πρέπει να ακολουθήσουμε ή από το οποίο περιοριζόμαστε. Από εμάς εξαρτάται να ανακαλύψουμε τους περιορισμούς που μας θέτει η ίδια η φύση μας. Όταν το κάνουμε αυτό βρίσκουμε κάτι ευχάριστο: η ζωή είναι ελεύθερη, η ζωή είναι καλή, η ευτυχία είναι πιθανή και μπορούμε να χαρούμε την ευτυχία των θεών αντί να ταπεινώνουμε τους εαυτούς μας στις λάθος ιδέες μας γι' αυτούς.
Όταν λέμε ότι η ζωή είναι ελεύθερη δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να έχουμε ηθικούς περιορισμούς. Είναι λάθος πρακτική να κλέψουμε τους φίλους μας  ή να επιτεθούμε σε αγνώστους. Γιατί; Όχι επειδή είπε ο Θεός ότι αυτά είναι ανήθικα, αλλά επειδή είναι ηλίθιο να κάνουμε οτιδήποτε θα μας προκαλέσει ανησυχία. Οι φίλοι και η φιλοσοφία είναι  τα δύο μέσα που έχουμε στη διάθεση μας για να μας βοηθήσουν να ζήσουμε τις ζωές μας με σιγουριά και χωρίς άγχος.

Δύο είναι οι λόγοι που με ώθησαν να μεταφράσω μέρος του εισαγωγικού σημειώματος του D.S. Hutchinson σε μια επιλογή κειμένων του Επίκουρου τα οποία έχουν διασωθεί. Ο πρώτος είναι η ταινία του Θ, Μαραγκού Black Μπεεε (μπορείτε να την δείτε εδώ). Ο δεύτερος ήταν η πρόσφατη επίσκεψη μου στη μητέρα πατρίδα. Είδα ανθρώπους στο δρόμο σκεφτικούς, συζήτησα με φίλους που ανησυχούν από τα γεγονότα του τελευταίου έτους στην Ελλάδα που προκαλούν αβεβαιότητα και άγχος. Θεωρώ ότι η άγνωστη στους πολλούς διδασκαλία του Έλληνα Επίκουρου μπορεί να μας βοηθήσει ακόμα και σήμερα να διεκδικήσουμε την χαμένη ευτυχία μας.


Για όποιον ενδιαφέρεται να εμβαθύνει λίγο περισσότερο, στο ιστολόγιο της ποίησης υπάρχουν δύο αποσπάσματα από το ποίημα του Λουκρητίου (De Rerum Natura) "Περί της φύσεως των πραγμάτων" όπου εκφράζονται πιο αναλυτικά κάποιες απόψεις της Επικούρειας φιλοσοφίας.



There are those who think that life is nothing left to chance,
A host of holy horrors to direct our aimless dance.

A planet of playthings,
We dance on the strings
Of powers we cannot perceive.
"The stars aren't aligned
Or the gods are malign"-
Blame is better to give than receive.

You can choose a ready guide in some celestial voice.
If you choose not to decide, you still have made a choice.
You can choose from phantom fears and kindness that can kill;
I will choose a path that's clear-
I will choose Free Will.

There are those who think that they were dealt a losing hand,
The cards were stacked against them- they weren't born in lotus-land.

All preordained-
A prisoner in chains-
A victim of venomous fate.
Kicked in the face,
You can't pray for a place
In heaven's unearthly estate.

You can choose a ready guide in some celestial voice.
If you choose not to decide, you still have made a choice.
You can choose from phantom fears and kindness that can kill;
I will choose a path that's clear-
I will choose Free Will.

Each of us-
A cell of awareness-
Imperfect and incomplete.
Genetic blends
With uncertain ends
On a fortune hunt that's far too fleet.

11 σχόλια:

  1. Καλημέρα!

    Σας παρακολουθώ εδώ και λίγο καιρό και θα ήθελα να σας συγχαρώ για το υπέροχο μπλόγκ.
    Το κείμενό σας για τον Επίκουρο μου κίνησε το ενδιαφέρον καθώς χρόνια τώρα με συναρπάζουν οι θεωρίες του. Διάβασα και τα αποσπάσματα του Λουκρητίου (αυτό για τη ψυχή κυρίως λάτρεψα), ίσως δω και την ταινία κάποια στιγμή:-) Ωστόσο, το "Ό,τι είναι τρομερό είναι εύκολο να το υπομείνεις" με μπερδεύει λίγο. Συμβαίνουν και τρομερά πράγματα σε ανθρώπους που αγαπάμε, ή πράγματα που δεν μπορούμε να αντέξουμε. Θα ήθελα να συμφωνήσω αλλά τόσες καταθλίψεις, τόσες αυτοκτονίες, ιδρύματα γεμάτα, πως γίνεται? Μήπως κάτι δεν έχω καταλάβει σωστά?

    Τις καλημέρες μου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Μ και καλώς όρισες.

    Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Ένα μεράκι είναι το ιστολόγιο που μου επιτρέπει να λέω πράγματα κυρίως για να τα ακούω εγώ για να τα κατανοώ καλύτερα, και που δεν μπορώ να πω εύκολα σε φίλους.

    Το μέρος που σε μπερδεύει είναι πράγματι, όπως γράφω, και το δυσκολότερο να αποδεχτεί κανείς. Στην ουσία η Επικούρεια φιλοσοφία δεν διαφέρει σε αυτό το σημείο από τους στωικούς.
    Τα τρομερά τα οποία περιγράφεις είναι πράγματι δύσκολο για τους περισσότερους ανθρώπους να τα υπομείνουν. Σε αυτό βοηθά η φιλοσοφία η οποία είναι η σε βάθος εξέταση της ζωής. Θα πρέπει χρησιμοποιώντας τη λογική μας να καταλάβουμε ότι τα συμβάντα αυτά δεν ανήκουν στη σφαίρα της επιρροής μας. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να αλλάξουμε το συμβάν. Δεν πήραμε ποτέ κάποια διαβεβαίωση ότι ο φίλος που χάσαμε θα ήταν για πάντα μαζί μας. Ούτε κανείς μας έδωσε ποτέ ελπίδες ότι η ζωή θα είναι ένας ακίνητος παράδεισος.
    Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε αδιάφοροι στη δυστυχία που υπάρχει γύρω μας. Ο σοφός λέει ο Επίκουρος ξέρει να δώσει και όχι να παίρνει στην ανάγκη. Και η αταραξία, ή η απάθεια που γυρεύουν οι φιλόσοφοι δεν σημαίνει όπως πολλοί πιστεύουν να μην έχουμε αισθήματα, αλλά να μην έχουμε αισθήματα τα οποία μας οδηγούν στο να μην δίνουμε στην αρετή μας το σωστό της ρόλο.
    Έτσι το να ανησυχούμε και να αγχωνόμαστε υπερβολικά για πράγματα που δεν ελέγχουμε το μόνο που κάνει είναι να δηλητηριάζει την ευτυχία μας. Εξάλλου ο πόνος που νιώθουμε σε τέτοια τρομερά γεγονότα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να μας δώσει δύναμη. Δεν έχει σημασία το τι αντέχουμε αλλά το πως το αντέχουμε.
    Ας νιώθουμε ευγνωμοσύνη λοιπόν για αυτό που είχαμε και όχι αχαριστία που δεν συνεχίζουμε να το έχουμε. Ας νιώθουμε ευγνωμοσύνη για αυτό που έχουμε και όχι άγχος επειδή δεν το έχει κάποιος άλλος.

    Δύσκολο το ερώτημα σου και δεν είμαι και ο πιο αρμόδιος να σου απαντήσω. Ελπίζω πάντως να σου έδωσα μια απάντηση που δεν σε μπέρδεψε περισσότερο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όχι, δεν με μπέρδεψες παραπάνω, κατάλαβα απόλυτα (νομίζω...:-)) τι λες, αλλά πρέπει να το επεξεργαστώ...πριν αποφανθώ ;-) Θεωρητικά αγγίζει την τελειότητα, αλλά αμφιβάλλω αν η ανθρώπινη φύση μας θα μας επιτρέψει κάποτε να το κάνουμε και πράξη.

    Όπως και να έχει...καλώς σε βρήκα! Είσαι όντως τροφή για σκέψη ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δύσκολο ναι, ακατόρθωτο όμως;
    Ανέφερες την ανθρώπινη φύση και μ`έκανες να σκεφτώ ότι δεν μπορεί να είναι στην ανθρώπινη φύση να είναι δυστυχισμένη και αγχώδης. Πως όμως δικαιολογείται ότι οι περισσότεροι είμαστε έτσι; Μάλλον επειδή αποκτήσαμε την συνήθεια να είμαστε έτσι. Δεν λέμε εξάλλου ότι η συνήθεια είναι δεύτερη φύση;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τι τέλειο ποστ!!!!
    Και ευχαριστούμε πολύ για την ταινία!!! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ιπτάμενε, η ανάρτησή σου έχει δυνάμεις "ανυψωτικές" - δε φαντάζεσαι με πόσο ενδιαφέρον τι διάβασα. Ωστόσο, αναφέρεις ότι ο Επίκουρος έλεγε "είμαι έτοιμος να συναγωνιστώ τον Δία σε ευτυχία όσο έχω ψωμί και νερό". Τι γίνεται με τον ταχέως αυξανόμενο κόσμο (και όχι μόνο στην Ελλάδα) που μόνο δεδομένα δε μπορεί να θεωρεί το ψωμί και το νερό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ i am love
    Ο Θ. Μαραγκός είχε σκηνοθετήσει και το "Μάθε παιδί μου γράμματα". Χαίρομαι που σου άρεσε.
    Την καλημέρα μου με πολύ ...αγάπη :))


    @ Παιχνιδιάρης
    Καλημέρα αδελφέ,
    καλή η ερώτηση σου. Τα έχω πει σε μια παλιά ανάρτηση για τον υπερπληθυσμό. Όσο πιο πολλοί γινόμαστε τόσο πιο πολύ περιορίζεται η ελευθερία μας και χάνει την αξία της η ανθρώπινη ζωή.

    Προσπαθώντας να απαντήσω την ερώτηση σου στο πνεύμα της ανάρτησης θα σου έλεγα ότι η ερώτηση σου είναι μια ανησυχία. Η οποία φυσικά δεν σε αφήνει να χαρείς τη ζωή σου (όταν την έχεις). Με αυτό δεν θέλω φυσικά να πω ότι πρέπει να είμαστε αδιάφοροι στη δυστυχία των άλλων. Αφού είσαι ικανός να την δεις θα πράξεις και ανάλογα. Ξέρεις ότι δεν είσαι ο άμεσα υπεύθυνος γι' αυτή την κατάσταση. Εμμέσως (με τον τρόπο ζωής σου) ίσως φέρεις ένα μερίδιο ευθύνης. Όμως θέλω να πιστεύω (και διόρθωσε με αν κάνω λάθος) ότι αν ζεις συνετά, τίμια και δίκαια όχι μόνο δεν φέρεις ευθύνη, αλλά διορθώνεις με τον καλύτερο τρόπο και αυτή την ίδια την κατάσταση που σου προκαλεί ανησυχία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ιπτάμενε, αληθινά αυτή σου η ανάρτηση με πέτυχε εντελώς!! η φιλοσοφία οδηγεί στην ευτυχία ανοίγοντάς μας την προοπτική ή καλύτερα τη θέαση των πραγμάτων ώστε να πάψουμε να πνιγόμαστε σε μια κουταλιά ή μια λίμνη νερό (εξαρτάται πώς βλέπει την ποσότητα ο καθένας!)
    πιστεύω πως το άγχος είναι ο ζωντανός δυνάστης του σημερινού ανθρώπου που πράγματι του φέρνει τη δυστυχία και τον αποπροσανατολισμό, η κουβέντα νομίζω πως είναι πολύ μεγάλη κι έτσι θα περιοριστώ σ' αυτό εδώ...

    να είσαι πάντα καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Διαβάζω συχνά τώρα τελευταία για την φιλοσοφία του Επίκουρου. Συμφωνώ με όσα λίγα μεταφέρεις, αλλά αν και θετικό άτομο, δεν μπορώ να δεχτώ ότι οι μονάδες -ως μονάδες- θα φέρουν την αλλαγή στην κοινωνία.
    Εξ΄άλλου δεν ανακαλύψαμε εμείς τον Επίκουρο σήμερα, γιατί να γίνει τώρα εφαρμόσιμη η φιλοσοφία του; Πάντα υπήρχαν οι τρομακτικές κοινωνικές-οικονομικές διαφορές παγκόσμια.

    Να προσθέσω ότι την ασπάζομαι και προσπαθώ να την εφαρμόζω -ως μονάδα-
    Πλείστα όσα παραδείγματα όμως μας δείχνουν ότι είναι μη εφαρμόσιμη από το πλήθος.

    Συνειρμικά θυμήθηκα το εξής διαβάζοντας την παράγραφο:
    "Ότι είναι τρομερό είναι εύκολο να το υπομείνεις."
    "Μη στεναχωριέσαι για δύο πράγματα,
    για εκείνα που γίνονται και εκείνα που δεν γίνονται"

    Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ Thalassenia, την καλησπέρα μου.

    Ενδιαφέροντες οι προβληματισμοί σου. Για την "ανακάλυψη" του Επίκουρου ευθύνονται τα μάλα κάποιοι αυτοκράτορες του Βυζαντίου, αλλά και ακαδημαϊκοί. Να σκεφτείς ότι ούτε και σήμερα διδάσκεται στις φιλοσοφικές σχολές.
    Όσο για το αν οι μονάδες μπορούν να φέρουν την αλλαγή στην κοινωνία· διαφωνώ με την άποψη σου αλλά σίγουρα είναι ένα θέμα που αξίζει να συζητήσουμε. Έχω κάνει ήδη μια μικρή νύξη εδώ: http://sobaresapopseis.blogspot.com/2009/01/blog-post.html

    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή μέσω email

Enter your email address:

Blog Widget by LinkWithin