Περί πολιτικής

"Γίνε εσύ η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο"

Άρωμα εκλογών λοιπόν, και σκεφτόμουν ότι ένας πολιτικός πρέπει να πει ότι έχει λύσεις και να δώσει υποσχέσεις αλλιώς ούτε ο ίδιος δεν θα ψήφιζε τον εαυτό του.  Βέβαια, τώρα τελευταία, έχει γίνει της μόδας και ο φόβος, ως πολύτιμο εργαλείο στα χέρια του. Μια φιλοδοξία έχει και όνειρα για δύναμη και εξουσία. Η ζήλεια, η κτητικότητα και ο φθόνος είναι η κινητήριος δύναμη του. Αυτό είναι ο πολιτικός φιλαράκο μου. Μεγάλωσε σε μία κοινωνία που θεωρεί την δύναμη και την φιλοδοξία αρετές και το μόνο που μπορεί να σκεφτεί για να δείξει ότι είναι καλύτερος από τους άλλους είναι να αποκτήσει περισσότερη δύναμη από αυτούς. Ποταπά τα κίνητρα, επομένως μπάχαλο και η διαχείρηση. Αυτός είναι ο πολιτικός λαμόγιο. Ευτυχώς που στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοιους.

Αλλά και αυτούς τους τίμιους που έχουμε και που πιστεύουν ειλικρινά ότι έχουν αυτές τις λύσεις, δεν πρέπει να τους ψηφίσεις. Και ξέρεις γιατί; Γιατί πίστεψε ότι μέσα σε 10 εκατομμύρια έλληνες αυτός είναι ο κατάλληλος γιαυτή την δουλειά. Εγώ πάντως ένα μουσακά βάζω να φτιάξω και ανοίγω οδηγό μαγειρικής. Και πάλι τρέμω μήπως και κάνω κανένα λάθος. Όμως αυτός είναι σίγουρος ότι θα καταφέρει να δώσει λύσεις. Ξέρεις γιατί; Γιατί είναι άνθρωπος της δράσης. Ξέρει τι είναι καλό για τον λαό. Ναι τεμπελόσκυλο εργάτη, δεν ξέρεις εσύ τι είναι δράση. Εσύ είσαι χωμένος μέσα στα προβλήματα της ζωής και δεν έχεις χρόνο για τέτοια πράγματα. Και εσύ ονειροπόλε φιλόσοφε,  μπορεί να ευχαριστιέσαι σκεπτόμενος στο κάστρο σου, αλλά εμείς οι τίμιοι πολιτικοί δεν έχουμε χρόνο για τέτοια πράγματα. Οι άμεσες ανάγκες απαιτούν άμεση δράση. Εμείς πρέπει να δράσουμε τώρα για να μπορέσουμε να δρέψουμε τους καρπούς των κόπων μας στο μέλλον. Θα πάρουμε μέτρα, θα δράσουμε, θα πατάξουμε (έχετε προσέξει πως δουλεύουν το ενεργητικό ρήμα;) ...για το καλό σου! Αυτό που σου λένε είναι στην ουσία ότι δεν μετέχουν στα της ζωής, ούτε προλαβαίνουν να εμβαθύνουν στις συνέπειες των πράξεων τους, γιατί απαιτούνται λύσεις τώρα.   Ξεχνούν όμως ότι η δράση είναι συνυφασμένη με την ζωή, δράση είναι η καθημερινή ζωή με τις σκέψεις της και τις δραστηριότητες της. Και σηκώνουν τα μανίκια και πιάνουν δουλειά χωρίς διερεύνηση αλλά πεπεισμένοι ότι το υπάρχον ή το μελλοντικό σύστημα θα μας προσφέρει ασφάλεια, βεβαιότητα, παρηγοριά, επιτυχία... Όμως μελλοντική επιτυχία ίσον φιλοδοξία και αυτό σημαίνει κάτι που γίνεται χωρίς αγάπη. Άρα αυτή η μεγαλόστομη δράση γίνεται χωρίς αγάπη και γιαυτό δεν έχει ούτε νόημα, ούτε αποτέλεσμα.

Και ύστερα αυτό το μελλοντικό καλό που ώσπου να γίνει θα χρειάζεται ένα σωρό μεταρρυθμίσεις και αλλαγές νομοθεσίας για να το προσαρμόσουμε στα νέα δεδομένα; Η μεταρρύθμιση δημιουργεί μόνο την ανάγκη για περισσότερη μεταρρύθμιση. Είναι ένα "μπάλωμα" που δεν βελτιώνει την κατάσταση σου στο παρόν αλλά στοχεύει το μέλλον. Γιαυτό σου λέω εύπιστε αναγνώστη, είναι βλάκες. Δέσμιοι είτε των επιθυμιών τους, είτε ιδεολογιών. 

Εξάλλου αυτός και οι ανταγωνιστές του μας λένε το ίδιο πράγμα, ότι δηλαδή θέλουν το καλό μας. Με διαφορετικό τρόπο ο καθένας. Με διαφορετική ιδεολογία. Που οδηγεί στον κατακερματισμό της κοινωνίας με όλες αυτές τις ιδεολογίες. Γιατί με την οποιαδήποτε οργάνωση δεν μπορεί να επιτευχθεί ομόνοια. Μόνο διχασμός και μίσος. Όπως ακριβώς με τις θρησκείες. Δεν έχω κανένα πρόβλημα ούτε με τις ιδεολογίες, ούτε με τις θρησκείες, αντιθέτως μελετώ όσες μπορώ. Έχω όμως πρόβλημα με την οργάνωση τους. Τα αποτελέσματα της οργάνωσης τους, πάντα για λόγους δύναμης, είναι φανερά σε όποιον μπορεί να χρησιμοποιήσει την λογική του. 

Η εκπαίδευση μας που άρχισε από την οικογένεια τον περίγυρο μας και το σχολείο όταν ήμασταν παιδιά, συνεχίζεται από τις εφημερίδες και την τηλεόραση που ως επί το πλείστον είναι αφιερωμένες στην πολιτική. Αυτό, σε συνδιασμό με τα αποτελέσματα της οργάνωσης , εξηγεί την έξαψη που μπορεί εύκολα να παρατηρηθεί στα μάτια, στις φωνές και στη γλώσσα του σώματος των ανθρώπων που μετέχουν σε πολιτική συζήτηση. Και οι περισσότεροι δεν έχουν καν την συναίσθηση αυτής της αλλαγής στους τρόπους τους. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί; Είναι ίσως γιατί αυτή η έξαψη μας δίνει μια ζωντάνια, όπως ακριβώς το ποτό, το σεξ, η βία κτλ. Είμαστε κενοί και θεωρούμε ζωή οτιδήποτε μας δημιουργεί έξαψη...

Αλήθεια, έχεις αναρωτηθεί αν μπορεί κάποιος να ξέρει τι είναι καλό για τον κόσμο; Το παίρνουμε όμως σαν δεδομένο. Ξεκινάμε με συμπεράσματα και αυτό σταματάει την σκέψη. Η απερισκεψία αυτών των συμπερασμάτων φέρνει την εκμετάλλευση του ανθρώπου. Ότι είναι πραγματικά καλό δεν δημιουργεί ανταγωνισμό. Καλό είναι το ελεύθερο από επιρροές, εξαναγκασμούς ή βολικότητες. Αυτοί όμως το μόνο που δημιουργούν είναι σύγχιση, ανταγωνισμό, φόβο και αθλιότητα.

Ένας οπαδός κόμματος, ιδεολογίας ή πολιτικού ηγέτη είναι σκλάβος. Εξαρτάται από την πείρα ή την γνώση κάποιου άλλου. Καταλαβαίνω ότι οι πιο ευαίσθητοι από εμάς αισθάνονται ένα αίσθημα ευθύνης απέναντι στην κοινωνική δυστυχία. Ανήμποροι να αντι-δράσουμε, ακολουθούμε κάποια "ισχυρό" όνομα (Καρανδρέου - Παπαμανλής) ή έστω μια ιδεολογία για να μας καθοδηγήσει. Μια ενέργεια όμως που βασίζεται στην αυθεντία κάποιου είναι απλά απερίσκεπτη δράση.

Πολιτική¹ είναι η τέχνη και η πρακτική της διακυβέρνησης, δηλαδή της οργάνωσης, της διεύθυνσης και της διοίκησης των ανθρώπινων κοινωνιών. Ενώ κοινωνία² είναι ένα σύνολο ανθρώπων που ζουν ομαδικά σύμφωνα με κανόνες και νόμους που συγκροτούν ένα πλέγμα οργανωμένων ανθρώπινων σχέσεων.  Από αυτούς τους ορισμούς γίνεται φανερό ότι το κοινωνικό πρότυπο κατασκευάζεται από τον άνθρωπο και δεν είναι ανεξάρτητο από αυτόν. Επιπλέον η πολιτική δεν είναι παρά μιά αλλαγή μέσα σε αυτό το πρότυπο , οπότε δεν είναι αλλαγή αλλά τροποποίηση.  Και αυτό  δεν είναι παρά ένας φαύλος κύκλος που οδηγεί από τροποποίηση σε τροποποίηση. Για την αλλαγή της κοινωνίας πρέπει να αποσπαστούμε απ'αυτήν ως προς αυτά που αυτή πρεσβεύει: φιλοδοξία, ζήλεια, δύναμη, ευκολία, βόλεψη, ταχύτητα κτλ. Πρέπει να αμφισβητήσουμε, αυθεντίες, παραδόσεις, συστήματα και συμπεράσματα. 
"Αυτό που χρειάζεται είναι μια επανάσταση στον τρόπο που σκέφτεται ο άνθρωπος με τον νου και την καρδιά"³.

Θεωρήστε το παραπάνω κείμενο ως την ψήφο μου για τις επικείμενες εκλογές...

¹&² Οι ορισμοί είναι από το ηλεκτρονικό Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής του Τριανταφυλίδη

³ Το μεγαλύτερο μέρος της ανάρτησης είναι ότι μπόρεσα να κατανοήσω από μερικές συζητήσεις που διάβασα στο βιβλίο: Στοχασμοί πάνω στη ζωή μας Σειρά Γ' του Κρισναμούρτι.