Το τελευταίο γνωμικό που κατατέθηκε

Ο Χρύσιππος ο Σολεύς είπε: " "Θα συμπεραίναμε στην περίπτωση ενός όμορφου σπιτιού ότι χτίστηκε για τους ιδιοκτήτες τους και όχι για ποντίκια. Οφείλουμε επομένως, με τον ίδιο τρόπο, να θεωρούμε το σύμπαν σαν το σπίτι των θεών.""

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

ΠΡΟΣΟΧΗ!!!

Έχουμε μια δύναμη μέσα μας πολύ σημαντική. Άλλοι σε μικρότερο και άλλοι σε μεγαλύτερο βαθμό την οποία χρησιμοποιούμε καθημερινά. Μόνο που την χρησιμοποιούμε ασυνείδητα γιατί απλούστατα δεν γνωρίζουμε ότι είναι δύναμη!

Αυτή η δύναμη λοιπόν ονομάζεται προσοχή. Αυτή την δύναμη χρησιμοποιούμε για να κάνουμε οτιδήποτε από το πιό απλό πράγμα ως το πιο πολύπλοκο. Να διαβάσουμε ένα βιβλίο, να δούμε μια ταινία, να ακούσουμε τι μας λένε, να εκτελέσουμε ένα χειρισμό ή μια εργασία. Όταν λέμε ότι την χρησιμοποιούμε ασυνείδητα εννοούμε ότι δεν την ελέγχουμε. Σκεφτείτε ένα μωρό που κλαίει και του τραβάμε την προσοχή με κόλπα για να ξεχαστεί. Είμαστε και εμείς όμως μωρά. Το κάθε τι μας τραβάει την προσοχή όπως μια μυρωδιά μας τραβάει από τη μύτη. Υπάρχουν χιλιάδες σύγχρονες σειρήνες γύρω μας που ο σκοπός τους είναι μονάχα αυτός: να μας τραβήξουν την προσοχή και να την κρατήσουν δέσμια για όσο το δυνατόν περισσότερο. Ένα απλό παράδειγμα είναι ο τίτλος και η φωτογραφία της ανάρτησης. Αλλά οι αληθινοί κάτοχοι αυτής της τέχνης είναι οι διαφημιστές και οι καλύτεροι από αυτούς πληρώνονται αδρά από πολιτικούς, ΜΜΕ και marketing για την προώθηση των συμφερόντων τους.

Όμως υπάρχει μια συγκεκριμένη ποσότητα αυτής της δύναμης στον καθένα μας καθημερινά. Με την χρήση της αρχίζει να πέφτει και η ποιότητα της. Για παράδειγμα το πρωί είμαστε πιο παραγωγικοί ποιοτικά και ποσοτικά σε σχέση με το βράδυ.
Με τον ύπνο αυτή η ενέργεια ανανεώνεται. Με την εξάσκηση αυξάνει. Ας επιλέγουμε λοιπόν σοφά που την χρησιμοποιούμε.

Εκεί που θα αποφασίσουμε να την δώσουμε αυτόματα θα δώσουμε αξία και ισχύ... Πράγματι αυτός που του δίνουμε προσοχή γίνεται κατευθείαν δυνατός και παίρνει αξία. Πάρτε για παράδειγμα τον κάθε άσχετο που μας παρουσιάζουν σαν καινούργιο καλλιτέχνη, ηθοποιό, πολιτικό, ποδοσφαιριστή και ότι άλλο βάλει ο νους σας. Είναι δυνατόν ο Ροναλντίνιο να έπaiρνε τόσα εκατομμύρια αν ο κόσμος δεν του έδινε σημασία;

Αν δεν επιλέξουμε σωστά θα χάσουμε εμείς σε αξία και ισχύ!
Δεν είναι λογικό επακόλουθο αν επιλέγουμε να "θεοποιούμε" τον κάθε Βας Βας που μας πλασσάρουν διαβάζοντας γι' αυτόν, συζητώντας γι' αυτόν, ακούγοντας τον στην τηλεόραση κοκ; Τι είδους άνθρωποι γινόμαστε τότε; Σαφώς μικρότερης αξίας γιατί χάνουμε σε δύναμη. Αφενός γιατί δεν την εξασκούμε (καμμία δυσκολία να καταλάβεις τι έχει να μας πει η εσπρέσσο για τον Παρασκευά) και αφετέρου γιατί αντί να την χρησιμοποιείς για την δικιά σου ανάταση την χαρίζεις γενναιόδωρα στον πρώτο τυχόντα.

Από τα παραπάνω νομίζω ότι γίνεται φανερό ότι δεν αξίζει να ασχολούμαστε με πράγματα που δεν μπορούμε να επηρρεάσουμε. Θα πρέπει αντίθετα να μας ενδιαφέρει να βρούμε πάνω σε τι έχουμε έλεγχο και το τι μπορούμε να αλλάξουμε. Και αυτό που είναι του χεριού μας αλλά και σε απόσταση "αναπνοής" είμαστε εμείς οι ίδιοι. Ας χρησιμοποιήσουμε λοιπόν την προσοχή για να δούμε όσο μπορεί ο καθένας το εαυτό του. Είναι απείρως πιο όμορφο να γνωρίζεις τον εαυτό σου από οτιδήποτε άλλο πράγμα. Θα εκπλαγείτε από τα πόσο λίγο τον γνωρίζουμε. Πιο πολύ γνωρίζουμε τον φίλο μας από τον ίδιο μας τον εαυτό! Ο λόγος είναι ότι όλη η προσοχή μας είναι πάντα στραμμένη προς τα έξω. Έχει αυτό φυσικά την εξήγηση του αφού πρέπει να προστατευτούμε από εξωτερικούς κινδύνους και η προσοχή μας ψάχνει για αλλαγές που μπορούν να μας απειλήσουν. Ρίξτε όμως μια ματιά γύρω σας. Όλοι περπατούν κοιτάζοντας ή μιλώντας στο κινητό. Όλη η προσοχή μας χωράει σε ένα τόσο μικρό πραγματάκι που γίνεται όλο και πιο μικρό...

Ας στρέψουμε λοιπόν την προσοχή μας προς τα μέσα. Ίσως εκεί ανακαλύψουμε ότι η ασυνείδητη χρήση της προσοχής μας δημιούργησε ένα Εγώ το οποίο όμως δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Ένα Εγώ που διακατέχεται από επιθυμίες ξένες προς την φύση του. Ίσως ανακαλύψουμε καινούργιες επιθυμίες, νέες δυνατότητες. Ίσως δούμε ότι αυτό που υπάρχει μέσα μας είναι ένας απέραντος κόσμος που αξίζει να τον εξερευνήσουμε. Ίσως τελικά αυτός να είναι ο σκοπός του περάσματος μας από αυτόν τον κόσμο: να ανακαλύψουμε τον αληθινό Εαυτό.

3 σχόλια:

  1. Ας στρέψουμε λοιπόν την προσοχή μας προς τα μέσα. Ίσως εκεί ανακαλύψουμε ότι η ασυνείδητη χρήση της προσοχής μας δημιούργησε ένα Εγώ το οποίο όμως δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Ένα Εγώ που διακατέχεται από επιθυμίες ξένες προς την φύση του. Ίσως ανακαλύψουμε καινούργιες επιθυμίες, νέες δυνατότητες. Ίσως δούμε ότι αυτό που υπάρχει μέσα μας είναι ένας απέραντος κόσμος που αξίζει να τον εξερευνήσουμε. Ίσως τελικά αυτός να είναι ο σκοπός του περάσματος μας από αυτόν τον κόσμο: να ανακαλύψουμε τον αληθινό Εαυτό.

    Πολύ σωστά!!!
    Ένα ψεύτικο "εγώ"... βιτρίνα, που καταναλώνει και πολύ ενέργεια εμποδίζοντας το
    ουσιαστικό και το αληθινό;)

    Προσοχή στην προσοχή μας Ολλανδέ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Από τη στιγμή που αρχίζουμε να προσέχουμε την προσοχή μας εγκαθίσταται μέσα μας ο παρατηρητής. Σιγά σιγά γίνεται όλο και πιο σταθερός. Παρατηρεί όλο και πιο πολλά. Νομίζω ότι μ' αυτόν τον τρόπο αυξάνεται η συνείδηση μας.

    Ο Gaudi που είχε για δάσκαλο του τη φύση έλεγε ότι ο άνθρωπος είναι ένα δέντρο από την ανάποδη. Δηλαδή όπως το δέντρο "βγάζει" κλαδιά προς τα έξω έτσι ο άνθρωπος έχει τα κλαδιά του προς τα μέσα! (σκέψου το νευρικό μας σύστημα και πως απλώνεται από την σπονδυλική μας στήλη και ιδού η ιδέα του Gaudi)

    Έτσι μπορούμε και εμείς να ανθίσουμε ΜΟΝΟ προς τα μέσα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ωραίος παραλληλισμός και διαφωτιστικός!

    Υπήρξε μεγαλος πολεμιστής
    ο Gaudi και κάποια στιγμή θα τον συμπεριλάβουμε
    ...στους πολεμιστές της Λαϊον;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή μέσω email

Enter your email address:

Blog Widget by LinkWithin