Η παραβολή του τσίρκου.

Παλιά πήγαινα στο τσίρκο (1). Έχω χρόνια πια όμως που δεν πάω. Έχω όμως πιστεύω μια ολοκληρωμένη εικόνα. Από τι αποτελείται λοιπόν ένα τσίρκο; Έχει το αφεντικό (2) του φυσικά. Και έναν διευθυντή (3) που διευθύνει σύμφωνα με την βούληση του αφενικού. Προσλαμβάνει, απολύει και γενικώς φροντίζει να παραμένει το τσίρκο μια επικερδής επιχείρηση. Αλλά τι είναι ένα τσίρκο χωρίς ζώα (4); Και τι ζώα, άγρια θηρία ως επί το πλείστον. Κατ'ευφημισμό όμως μόνο, αφού κάθονται σούζα μπροστά στο μαστίγιο (5) του θηριοδαμαστή (6)! Με μια του κίνηση εφαρμόζουν κατά γράμμα τις εντολές του. Παίρνει κάποιο χρόνο να τα εκπαιδεύσεις, να ξεριζώσεις την άγρια φύση τους με την οποία γεννήθηκαν, αλλά όταν το καταφέρεις μπορείς να κάνεις θαύματα... Και συνήθως αυτό συμβαίνει πιο εύκολα αν αρχίσεις από μικρή ηλικία που είναι ακόμα αγαθά και εύπλαστα.
Εδώ θα ήταν παράλειψη να ξεχάσουμε τους αφανείς εργάτες (7) που για ένα κομμάτι ψωμί αναλαμβάνουν τις πιο βρώμικες δουλειές. Βοηθούν τα μέγιστα στη διατροφή των ζώων, στην καθαριότητα, την μεταφορά και τόσα άλλα που είναι μεν παρασκηνιακά, απαραίτητα δε για την λειτουργία ενός τσίρκου.
Ύστερα είναι και οι ακροβάτες (8). Αυτοί που αψηφούν τον πόνο και τα όρια για να προσφέρουν θέαμα (9). Ύστερα είναι και οι κλόουν (10) που θα μας κάνουν να γελάσουμε, μέρος και αυτοί του θεάματος. Κάποιοι από αυτούς είναι αληθινοί καλλιτέχνες αλλά οι περισσότεροι αλληλοαντιγράφονται. Άμα δεις έναν όλοι οι υπόλοιποι σου φαίνονται ίδιοι.
Και τέλος είναι και οι θεατές (11). Αυτοί που θα πληρώσουν για να έχουμε όλο αυτό το σκηνικό. Γιατί χωρίς αυτούς όλα τα υπόλοιπα δεν υπάρχουν. Δεν έχουν λόγο ύπαρξης...

Είχα σκοπό να σας δώσω τις πραγματικές λέξεις που κρύβει η παρομοίωση αλλά αφενός η μασημένη τροφή προσωπικά δεν μου αρέσει και αφετέρου δεν είναι δα και τόσο δύσκολο...

Δυό λόγια ακόμα. Σε κάποια θηρία δεν αρέσει να μένουν φυλακισμένα και έχουν δύο επιλογές. Είτε δραπετεύουν με κίνδυνο της ζωής τους (η ελευθερία είναι υψηλό ιδανικό) και ψάχνουν το φυσικό τους περιβάλλον και την ισορροπία με την φύση, είτε κατασπαράζουν το θηριοδαμαστή (που όμως δεν είναι αναντικατάστατος).
Το μεγάλο ζήτημα όμως είναι οι θεατές (που στην ουσία είναι και αυτοί φυλακισμένα θηρία αλλά σε φυλακές που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει). Γιατί αν καταλάβουν ότι η "διασκέδαση" αυτού του είδους (πλην ελάχιστων περιπτώσεων) είναι ευτελής και προκαλεί ξεπεσμό στους ίδιους αλλά και πόνο σε ζώα τότε μπορούν απλώς να απέχουν από την παράσταση καταδεικνύοντας την ψευδαίσθηση που μας προσφέρει.