Το τελευταίο γνωμικό που κατατέθηκε

Ο Χρύσιππος ο Σολεύς είπε: " "Θα συμπεραίναμε στην περίπτωση ενός όμορφου σπιτιού ότι χτίστηκε για τους ιδιοκτήτες τους και όχι για ποντίκια. Οφείλουμε επομένως, με τον ίδιο τρόπο, να θεωρούμε το σύμπαν σαν το σπίτι των θεών.""

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008

Σκέψεις πάνω στις διακοπές μου...


Φίλοι, συνοδοιπόροι της ζωής,

αφορμή για αυτήν την ανάρτηση στάθηκαν οι εμπειρίες που αποκόμισα στις διακοπές μου, και η "ανάγκη" του ανθρώπου να διατηρήσει την ανάμνηση αυτών.
Καταρχήν θέλω να ξεκαθαρίσω ότι διακοπές για εμένα δεν είναι μόνο η παραλία και το μπάνιο, το φαγητό στο εστιατόριο ή η επίσκεψη σ' ένα μουσείο. Η συζήτηση με ανθρώπους του τόπου που επισκέπτεσαι, η παρατήρηση των συνηθειών τους και του έργου που παράγουν αποτελεί για εμένα το καλύτερο και πιο ευχάριστο τμήμα των διακοπών μου. Δεν θα σας αναλύσω τις εμπειρίες μου παρά μόνο μία, η οποία όμως νομίζω έχει να μας προσφέρει τροφή, που αλλού; - στη σκέψη...

Λόγω της ανάγκης που πολλοί νοιώθουν να διατηρήσουν την μνήμη των διακοπών τους μ' ένα αναμνηστικό, αλλά και επειδή δεν ήθελα να γυρίσω με άδεια χέρια σε εσάς, έψαξα να βρώ κάτι να σας φέρω. Μην νομίζετε όμως ότι ξοδεύτηκα! Α! το φραγκοφονιά θα πείτε... Αλλά μην βιάζεστε. Έχω ένα καλό λόγο που δεν ξοδεύτηκα και ενώ σκεφτόμουν πως πρέπει να σας τον γράψω ήρθε ο Νίτσε να με βγάλει από την δύσκολη θέση με μια φράση: "
Ότι έχει τιμή, έχει μικρή αξία" γράφει ο μεγάλος αυτός ποιητής. Έτσι και εγώ σας έφερα κάτι "τζάμπα" αλλά θέλω να ελπίζω με μεγάλη αξία.

Αξιοσημείωτο δε είναι το γεγονός ότι ενώ το 99,9% των διακοπών μου το πέρασα στο ελληνικό μέρος της Κύπρου, μόλις 2 ωρίτσες στα κατεχόμενα μου έφτασαν για να μας πάρω ένα "δωράκι". Σε κάνει ν' αναρωτιέσαι γιατί με τόσο χρόνο και χώρο στη διάθεση μου δεν μπόρεσα να βρω κάτι ανάλογο στο ελληνικό τμήμα. Μήπως επειδή εκεί είναι τόσο υλιστές οι άνθρωποι; Αν μου επιτρέπετε να εξάγω ένα συμπέρασμα, εκεί που καλλιεργούν τον υλισμό, ξεριζώνουν σαν αγριόχορτα κάθε τι πνευματικό...

Αλλά αρκετά σας κούρασα. Ας πάμε στο "δώρο" λοιπόν. Ο Mevlana ήταν sufi δηλαδή πνευματικός άνθρωπος των μουσουλμάνων. Γεννήθηκε ατις 29 Σεπτεμβρίου του 1207 στη Balkh σημερινό Αφγανιστάν και πέθανε στις 17 Δεκεμβρίου του 1273 στην Konya σημερινή Τουρκία. Ένας φιλόσοφος και μυστικιστής του ισλάμ άλλα όχι ένας ορθόδοξος μουλσουμάνος. Η διδασκαλία του υποστήριζε την απεριόριστη ανοχή, τη θετική σκέψη, την καλοσύνη, τη φιλανθρωπία και η ευαισθητοποίηση μέσω της αγάπης. Σε αυτόν και τους μαθητές του, όλες οι θρησκείες, διδάσκουν περισσότερο ή λιγότερο την αλήθεια. Κοιτώντας αμερόληπτα τους μουσουλμάνους, εβραίους και χριστιανούς, η ειρηνική και ανεκτική του διδασκαλία είχε απήχηση σε όλες τις αιρέσεις και σέκτες. Το δώρό του, το οποίο "βρέθηκε" στο "δρόμο" μου είναι το παρακάτω:

  1. Στη γενναιοδωρία και στη βοήθεια προς τους άλλους να είσαι σαν το ποτάμι.
  2. Στη συμπόνοια και στη χάρη να είσαι σαν τον ήλιο.
  3. Όταν καλύβεις τα λάθη των άλλων να είσαι σαν την νύχτα.
  4. Στο θυμό και την οργή να είσαι σαν το θάνατο.
  5. Στη μετριοπάθεια και την ταπεινότητα να είσαι σαν τη γη.
  6. Στην ανοχή να είσαι σαν τη θάλασσα.
  7. Είτε να υπάρχεις όπως είσαι ή να είσαι όπως φαίνεσαι.
Hz. Melvana


Πηγές για περαιτέρω ανάγνωση: http://www.mevlana.net/ , http://www.thesufi.com
Μια πολύ ενδιαφέρουσα συλλογή γνωμικών που αξίζει της προσοχής σας εδώ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή μέσω email

Enter your email address:

Blog Widget by LinkWithin