18/12 Demonstration in all Europe

Thursday 18/12 Demonstration in all Europe
Άντισταση Resistance Resistencia Weerstand Widerstand Resistenza Odporność Resistência Cопротивление Otpor Odpor Modstand Motstand Rezistenţă Oтпор Odpornost Resistens Oпір

Ο Κυρ-Παντελής

Φίλοι μου για δέστε τι βρίσκει κανείς στο διαδύκτιο. Είπα να το μοιραστώ μαζί σας αν και οι μεγαλύτεροι από εσάς πιθανόν να το γνωρίζετε...

Στίχοι: Πάνος Τζαβέλας
Μουσική: Πάνος Τζαβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Πάνος Τζαβέλας





Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
έχεις κατάστημα κάπου στη γη
πουλάς εμπόρευμα, βγάζεις λεφτά
πολλά λεφτά, πολλά λεφτά
Τις Κυριακές πρωί στην εκκλησιά
σταυροκοπιέσε στην Παναγιά

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
έχεις και σύζυγο, κόρη, παιδί
μοντέρνα έπιπλα, έγχρωμη TV,
τρως τροφή πνευματική.
Μακρυά από κόμματα μην βρεις μπελά,
"Πατρίς,θρησκεία και φαμελιά"

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
τι κι αν πεθαίνουνε πάνω στη γη
χιλιάδες άνθρωποι, χωρίς ψωμί,
μαύροι, λευκοί ή κίτρινοι.
Ο γιος σου μοναχά να 'ναι καλά
ν' αφήσεις τ' όνομα και τον παρά.

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
σκεύρωσες, σάπισες στο μαγαζί
τη νιότη ξόδεψες και την ορμή
για τη δραχμή, για το πετσί
δίπλα σου τ' όνειρο, η ζωή και το φως
μα εσύ στο κουφάρι σου κλεισμένος εντός.

Ξέρεις πως δώσανε κυρ-Παντελή
άλλοι τα νιάτα τους και τη ζωή
να γίνει τ' όνειρο φέτα ψωμί
να φας και ' συ κυρ-Παντελή;

Κι εσύ τι έδωσες κυρ-Παντελή;
πες μας τι έκανες σ' αυτή τη γη;
πες μας τι άφησες κληρονομιά
που να εμπνέει τη νέα γενιά

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
έντρομ, άβουλε συ φασουλή
βρώμισες τ' όνειρο και την ψυχή
άδειο πετσί χωρίς πνοή.

Έντιμοι άνθρωποι, νέα γενιά
θάψτε τους έντιμους μες στα σπαρτά
κι αυτούς που φτιάξανε τον Παντελή
σκουλήκι άχρηστο σ' αυτή τη γη.

Η πανούκλα

Όποιος έχει διαβάσει το ομώνυμο βιβλίο του Καμύ σίγουρα θα είδε τις κοινωνικές αναζητήσεις του συγγραφέα μέσα από ένα χρονογράφημα. Έτσι και εγώ θα επιχειρήσω να δώσω τις δικές μου μέσα από τα γεγονότα των τελευταίων ημερών.

Εν μέσω ενός θρησκευτικοπολιτικού σκανδάλου όπου ηγούμενος μοναστηριού υπό τις ευλογίες του κράτους (αλληλοευλογιόντουσαν) κερδοσκοπούσε σαν μεγαλομεσίτης (!), ακούστηκε μια πιστολιά. Αστυνομική σφαίρα από αυτές που προορίζονται για να προστατεύουν πολίτες (!) (ποιός πολίτης απειλήθηκε αλήθεια και τον σώσανε με σφαίρες;) σκότωσε 15χρονο.

Και ο κόσμος ξεσηκώθηκε. Πολλά διαφορετικά στρώματα της κοινωνίας (μαθητές, φοιτητές, αναρχικοί, αριστεροί, φτωχοί, μετανάστες αλλά και άνθρωποι με συνείδηση) κατέβηκαν στους δρόμους να υπερασπιστούν την ελευθερία τους και το δικαίωμα για ζωή (!). Κάποιοι από αυτούς που ξεσηκωθήκανε είπανε ότι η λύση (δεν μας είπαν πια είναι) είναι η βία (!). Και ενώ αναρωτιώμουν τι είδους λύση είναι αυτή, κάποιοι από αυτούς που διαδηλώνανε αρχίζοντας έτσι ένα κοινωνικό αγώνα ενάντια στην καταπίεση και στην πλουτοκρατία άρχισαν παράλληλα και να πλιατσικολογούν (!)

Το κράτος στεναχωρέθηκε από τα γεγονότα (!), υποσχέθηκε λύσεις και προειδοποίησε τους πολίτες του ότι κινδυνεύουν από πιθανή κατάλυση του δημοκρατικού (μίζες πολιτικών) πολιτεύματος. Η αξιωματική αντιπολίτευση κατηγόρησε την κυβέρνηση αλλά στην ουσία συμφώνησε μαζί της για τον κίνδυνο της δημοκρατίας (γιατί είναι η σειρά της να βασιλέψει και δεν ήθελε φυσικά να χάσει τη μάσα). Παρεπιπτώντως, οι δύο αρχηγοί των κομμάτων είναι απόγονοι (!) των προηγούμενων πρωθυπουργών που κοντραρίζονταν σε παρόμοιες περιπτώσεις. Εντυπωσιακό το γεγονός ότι τα αριστερά κόμματα αλληλοκατηγορόντουσαν για τα επεισόδια (!) επειδή φυσικά θέλουν την αίγλη του επαναστάτη χωρίς την ρετσινιά του καταστροφέα για το ποιός θα πάρει μεγαλύτερο (μικρό) κομμάτι στην επόμενη μοιρασιά της πίτας. Κάποιος μάλιστα πρότεινε και ως λύση την ψήφο από τα 16 (!)

Ο δικηγόρος που ανέλαβε την υπεράσπιση του αστυνομικού (χαλάει την πιάτσα γιατί αφενός έχει και άλλες ιδιότητες και αφετέρου δεν ζήτησε και αμοιβή) είπε ότι η δικαιοσύνη θα αποφανθεί για το αν άξιζε να πεθάνει ο 15χρονος (!). Το δικαστικό σώμα τον παρέπεμψε ομόφωνα (η υποκρισία σ'όλο της το μεγαλείο γιατί αυτός είναι ο τρόπος υπεράσπισης στα δικαστήρια, τα οποία στην ουσία δεν ψάχνουν την αλήθεια (!) αλλά τον πιο αληθοφανή αντίλογο) ενώ εκκρεμεί ήδη παραπομπή του εδώ και ένα χρόνο (!) (αθάνατη γραφειοκρατεία).

Οι πολίτες εντωμεταξύ είχαν διχαστεί από τα γεγονότα και μερικοί από αυτούς βλέποντας την ανικανότητα πολιτείας και αστυνομίας είπανε να τους βοηθήσουνε (!) και σε πόλεις μάλιστα που δεν συνέτρεχε λόγος (!). Άλλοι δεν κουνήθηκαν από τον καναπέ, ενώ σίγουρα υπήρξαν και αυτοί που δεν τους άγγιξαν τα γεγονότα καθόλου. "Μοιραζόντουσαν όμως ένα αίσθημα φόβου και ανησυχίας, αλλά πάντα έβαζαν σε πρώτη μοίρα τις ατομικές τους έγνοιες. Οι περισσότεροι ήταν προπάντως ευαίσθητοι με τα πράγματα που τους χαλούσαν τις συνήθειες τους ή έβλαπταν τα συμφέροντα τους." (Καμύ)

Η αστυνομία που εξαιτίας της αρχίσανε τα γεγονότα, δεν μπόρεσε (;) να αντιδράσει και ενώ είχαμε ένα νεκρό πριν τα γεγονότα (!), με τόσες ταραχές είχαμε μόνο συλλήψεις και ξυλοδαρμούς παιδιών (!). Α! ξέχασα, μπόρεσαν και ξεφορτώθηκαν και τα ληγμένα (!) χημικά που τους είχανε μείνει στοκ από την εποχή που εξοπλίζονταν χωρίς να υπάρχει ανάγκη προφανώς (παρά μόνο για μίζες). Ο αστυνομικός θυμίζοντας εποχές χούντας έκανε αντί για δήλωση μετάνοιας, το φάκελλο του νεκρού.

Το ρόλο του χρονογράφου φυσικά έπαιξαν η τηλεόραση (ο ίδιος ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι είδε πολύ τηλεόραση τις τελευταίες μέρες...) και οι εφημερίδες. Με χαρακτηριστική αργοπορία ενημερώθηκαν τα ίδια (!). Η άποψη που πρωτοπαρουσιάσανε ήταν φυσικά η άποψη της αστυνομίας (!). Στη συνέχεια, με δρακρύβρεχτες ιστορίες και ισοπεδώνοντας τα πάντα, άρπαξαν την ευκαιρία να ασελγήσουν στο πτώμα του νεκρού, για να "πουλήσουν" παραπάνω. Κερδοσκοπία στη θέση της ενημέρωσης. Λένε ότι ο κόσμος διαδηλώνει μόνο για τον θάνατο του 15χρονου και όχι για την ανεργία την ακρίβεια την αδικία και το σάπιο πολιτικό σύστημα. Παρουσιάζουν τα γεγονότα μονόπλευρα και καθολικά (όλοι οι διαδηλωτές είναι αναρχικοί πετάνε μολότωφ - σπάνε μαγαζιά και τα ληστεύουν, όλοι οι μπάτσοι είναι δολοφόνοι, δίνουν βήμα στο προαναφερθέντα δικηγόρο μα όχι σ'αυτούς που διαμαρτύρονται, δείχνουν μια προτίμηση στην προβολή των καταστροφών, τα εξάρχεια και η ανοχή του κράτους απέναντι τους ευθύνονται για τις ταραχές, όταν δεκάδες πόλεις στην Ελλάδα έχουν ξεσηκωθεί, κοκ) και κάνουν έτσι το ψέμα αλήθεια (!).

Μπορεί να είμαι συναισθηματικά δεμένος με την Ελλάδα, αλλά ζώντας στο εξωτερικό προσπαθώ να δω τα γεγονότα αντικειμενικά και σ'αυτό βοηθάει ότι δεν είμαι τόσο εκτεθιμένος στα ΜΜΕ. Υπάρχει ένας νοήμων άνθρωπος που να αμφισβητεί τα παραπάνω παράλογα-παράδοξα; Με βάση τα παραπάνω ποιός λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να καταλάβει ότι μιλάμε για μια πανουκλιασμένη κοινωνία;

Δεν μπορείτε να εμπιστεύεστε πλέον τα ΜΜΕ ή τους πολιτικούς σας. Έχουν αποδειχτεί αναξιόπιστοι και επικίνδυνοι. Ούτε την ελεγχόμενη από το συμφέρον , την ασφάλεια ή την κοινή γνώμη σκέψή σας μπορείτε να εμπιστεύεστε. Όποιος δεν το καταλαβαίνει εθελοτυφλεί... Ψάξτε και βρέστε για τον εαυτό σας την αλήθεια. Αν φοβάστε μην χαθείτε ή παρασυρθείτε απλώς ακούστε την καρδιά σας και ακολουθείστε την συμβουλή της. Η καρδιά σου λέει το σωστό, πρόσεχε γιατί αν επιλέγεις να μην την ακούς πουλάς την συνείδηση σου. Και αυτό έχει κάνει ένα ανησυχητικά μεγάλο ποσοστό του Ελληνικού λαού με συνέπεια η πανούκλα να μας απειλεί όλους.

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο κριτικής των ΜΜΕ σε εφημερίδα εδώ (!) - εκεί έχουμε φτάσει, να απορούμε που υπάρχουν και τέτοια άρθρα στην εφημερίδα.

Αφού δεν βρέθηκε ούτε ένας Έλληνας να συνοψίσει τόσο καλά τα γεγονότα, ας αφήσουμε έναν Νεοζηλανδό συγγραφέα / ακτιβιστή (μεταξύ άλλων) ο οποίος ζει στα εξάρχεια εδώ και 6 χρόνια να μας τα πει. Ευχαριστώ την φίλη Χριστίνα (επίσης κάτοικο εξαρχείων) η οποία μου έστειλε το email. Προσοχή το κείμενο που ακολουθεί είναι άκρως διαφωτιστικό και γραμμένο σε τέλεια αγγλικά! Ακολουθεί μετάφραση στα ελληνικά.

Rant about Athens Riots

By Rowan Thorpe

Dec 8, 2008 (12:44 PM)

On 6 December 2008, a youth was shot dead by police in Exarcheia. According to police this was after a group of "approximately 30 stone-throwing people" charged their patrol car. According to other sources it was "a small group". According to other sources it was after an argument. This has escalated into rioting in several parts of Greece, particularly in Athens. Regarding these absurd events I am, as usual, most disgusted by how the mass media are relishing the chance to manipulate their viewers/readers by perverting stories and stirring up biased, sensationalist opinions.

To the actual concerned parties, I have three things to say...

...to the so-called "police", I quote:

The lawgiver, of all beings, most owes the law allegiance. He of all men should behave as though the law compelled him. But it is the universal weakness of mankind that what we are given to administer we presently imagine we own.
- H.G. Wells

...to the so-called "anarchists", I quote:

The mark of the immature man is that he wants to die nobly for a cause, while the mark of a mature man is that he wants to live humbly for one.
- Wilhelm Stekel

...to the so-called "reporters", I quote:

There is always hope when people are forced to listen to both sides; it is when they attend only to one that errors harden into prejudices, and truth itself ceases to have the effect of truth, by being exaggerated into falsehood.
- John Stuart Mill ("On Liberty"), 1859

By the way, I deliberately referred to "police", "anarchists", and "reporters" in quotation-marks, with a deliberate sarcasm, because as far as I've seen, an alarming majority of all three of these parties are not actually being what they claim to be. Disturbingly, most of them are in fact immature, uneducated pretenders running around playing "cops-and-robbers", making the situation steadily worse for those of us who are actually trying to make a real, lasting, positive difference.

I've lost count of how many times I've been in discussion with young people who make grand, heroic claims about the level of knowledge and motivation held by themselves and their peers regarding their "anarchist cause", but when I query the depth of their knowledge about actual Anarchist theory (as a system of political and economic concepts dating from as early as the 1600's, possibly earlier, and which doesn't necessarily have anything to do with chaotic violence), they quickly revert to breathless ranting, amounting to no more than "down with the system, man!". Equally, I've had several opportunities to be a bystander and witness young excitable police bordering on instigating violent reactions, in areas such as Omonoia and Exarcheia, and have been able to discern that the biggest reason they put themselves through police-academy was so they could legally carry a gun. For these people I quote (from http://www.wikipedia.org):

The word "anarchy" is often used by non-anarchists as a pejorative term, intended to connote a lack of control and a negatively chaotic environment. Because of this, some activists have self-identified as libertarian socialists. In more recent times anti-authoritarian has offered another similar self-identification. However, anarchists still argue that anarchy does not imply nihilism, anomie, or the total absence of rules, but rather an anti-authoritarian society that is based on the spontaneous order of free individuals in autonomous communities, operating on principles of mutual aid, voluntary association, and direct action.

...and my advice to all of these people is:

Educate yourselves. Don't claim to wave a flag for a cause you don't even understand. Equally, don't claim a level of authority which extends beyond your level of maturity and responsibility. It offends those who actually understand the causes, and actually have a sense of responsibility. If you use a trendy-sounding name as an excuse to vent your anger every time you don't get everything you ask for in life, then you are not an Anarchist, Socialist, an anything-"ist", or a "Police Authority" either. You are merely an uneducated vandal, destroying the hard-earned efforts of the mature members of this society who are quietly trying to make this a better place for our children to live in.

After living in Exarcheia for several years, and watching the farcical events that would unfold below my window every 17 November, I was left with one impression. With the exception of literally only one or two people, here was an excuse for a team of young thugs in balaclavas to have a bit of a "punch-up" with a team of young thugs in uniforms. That would in turn provide an opportunity for hordes of irresponsible "reporters" to write or broadcast absurdly unrealistic "articles" (complete with Mahler soundtracks and fast-cut special effects) about this mighty "clash of the titans", which would give all the couch-potatoes at home a brief moment's excitement, to stir them out of the frustrating boredom of their lives for at least a day or two. The level of bad-taste is so far off the scale that it makes me feel ill. Meanwhile, the biggest crime of all is that "the men behind the curtain" (politicians and international money-shifters) always systematically use these events to whitewash, cover-up and distract the public while carefully pushing through their most seedy policies and legislations. If you people in the streets realised just how much you are being used in this perverse chess-game, as pawns of distraction in order for the kings and queens (on both sides) to do exactly what they want (and have always wanted), then you would be really angry. And then you would actually want to do something more substantial than throwing firebombs and wielding police-truncheons. And if you "reporters" were to realise just how much your malleability is being cynically exploited by rich, powerful men for increasing their wealth and control, you would perhaps also be angry enough to free yourself from the money-fuelled mass-media circus and actually report some Truth.

Violence and impulsiveness is not Big, and it's not Clever. It's childish, and when everyone behaves childishly for long enough children inevitably end up being killed, and everyone childishly points the finger at all the wrong people.

Educate yourselves. Or we will all drown in hate-filled ignorance...


Μετάφραση:
Πομπώδη λόγια για τις ταραχές στην Αθήνα
Του Rowan Thorpe

Στις 6 Δεκεμβρίου 2008, ένας νεαρός έπεσε νεκρός από πυροβολισμούς από την αστυνομία στα Εξάρχεια. Σύμφωνα με την αστυνομία ήταν μια ομάδα "από περίπου 30 άτομα που ρίχνουν πέτρες" προς το περιπολικό. Σύμφωνα με άλλες πηγές, ήταν "μια μικρή ομάδα". Σύμφωνα με άλλες πηγές ήταν μετά από λογομαχία. Αυτό έχει κλιμακωθεί σε ταραχές σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, ιδιαίτερα στην Αθήνα. Όσον αφορά αυτές τις παράλογες εκδηλώσεις , ως συνήθως, είμαι αηδιασμένος από τον τρόπο που τα περισσότερα μέσα μαζικής ενημέρωσης δράττωνται της ευκαιρίας να χειραγωγήσουν τους θεατές / αναγνώστες διαστρεβλώνοντας ιστορίες και υποκινώντας προκαταλείψεις, και απόψεις εντυπωσιασμού.
Για τα πραγματικά εμπλεκόμενα μέρη, έχω να πω τρία πράγματα ...
... για τη λεγόμενη "αστυνομία", παραθέτω:

Ο νομοθέτης, απ'όλους τους ανθρώπους, οφείλει περισσότερη υποταγή στο δίκαιο. Αυτόν περισσότερο απ'όλους πρέπει να υποχρεώνει ο νόμος. Αλλά είναι καθολική αδυναμία της ανθρωπότητας, αυτό που μας δίνεται για να διαχειριστούμε να το φανταζόμαστε δικό μας.
- H. G. Wells

... και για τους λεγόμενους "αναρχικούς", παραθέτω:

Το σήμα του ανώριμου ανθρώπου είναι ότι θέλει να πεθάνει ευγενικά για μια αιτία, ενώ το σήμα του ώριμου ανθρώπου είναι να θέλει να ζήσει ταπεινά για ένα.
- Wilhelm Stekel

... και για τους λεγόμενους "δημοσιογράφους", παραθέτω:

Πάντα υπάρχει ελπίδα όταν οι άνθρωποι αναγκάζονται να ακούσουν και τις δύο πλευρές. Είναι όταν παρίστανται μόνο σε μία που ισχυροποιούν τα λάθη σε προκαταλήψεις, και έτσι η ίδια η αλήθεια παύει να έχει ως αποτέλεσμα την αλήθεια, διότι μεγαλοποιείται σε ψεύδος.
- John Stuart Mill ( "On Liberty"), 1859

Κατά τα άλλα αναφέρομαι στην "αστυνομία", "αναρχικούς", και "δημοσιογράφους" σε εισαγωγικά, με σκόπιμο σαρκασμό, επειδή όσο μπορώ να δω, μια ανησυχητική πλειοψηφία όλων αυτών των τριών κατηγοριών δεν είναι πράγματι αυτό που ισχυρίζονται ότι είναι. Ανησυχητικά, οι περισσότεροι από αυτούς είναι στην πραγματικότητα ανώριμα άτομα, αγράμματοι ημιμαθείς που τρέχουν και παίζουν "κλέφτες και αστυνόμους", κάνοντας την κατάσταση να επιδεινώνεται σταθερά για εμάς που προσπαθούμε να κάνουμε μια πραγματική, διαρκή, θετική διαφορά.
Έχω χάσει τον λογαριασμό πόσες φορές έχω έλθει σε συζήτηση με νέους που κάνουν μεγάλους, ηρωικούς ισχυρισμούς για το επίπεδο των γνώσεων και των κινήτρων που διακατέχονται αυτοί και οι συμμαθητές τους όσον αφορά τον "αναρχικό σκοπό", αλλά όταν διερεύνησα το βάθος των γνώσεών τους σχετικά με την πραγματική αναρχική θεωρία (ως ένα σύστημα πολιτικών και οικονομικών εννοιών που χρονολογείται από το 1600 κιόλας, ενδεχομένως και νωρίτερα, και η οποία δεν έχει τίποτα να κάνει με τη χαοτική βία), γρήγορα επανέρχονται χωρίς ανάσα και με στόμφο,σε τίποτα άλλο παρά "κάτω το σύστημα, φίλε!". Επίσης, είχα πολλές ευκαιρίες να παρευρίσκομαι και να παρακολουθώ ευερέθιστους μικρούς σε ηλικία αστυνομικούς να κάνουν πράγματα που συνορεύουν με βίαιες αντιδράσεις, σε τομείς όπως η Ομόνοια και Εξάρχεια, και μπόρεσα να διακρίνω ότι ο μεγαλύτερος λόγος που βάζουν τον εαυτό τους μέσα στην αστυνομική ακαδημία ήταν ότι θα μπορούσαν νόμιμα να φέρουν όπλο. Για αυτούς τους ανθρώπους παραθέτω (από http://www.wikipedia.org):

Η λέξη "αναρχία" χρησιμοποιείται συχνά από μη αναρχικούς ως υποτιμητικός όρος, που προορίζεται να υποδηλώνει την έλλειψη ελέγχου και αρνητικά χαοτικό περιβάλλον. Για αυτό το λόγο, ορισμένοι ακτιβιστές έχουν αυτο-προσδιοριστεί ως σοσιαλιστές ελευθερίας. Σε πιο πρόσφατες περιόδους η λέξη αντιεξουσιαστές έχει προσφέρει άλλο ένα παρόμοιο αυτο-προσδιορισμό. Ωστόσο, οι αναρχικοί υποστηρίζουν ακόμη ότι αναρχία δεν σημαίνει μηδενισμός, ανομία, ή η πλήρης απουσία κανόνων, αλλά μάλλον μία αντι-εξουσιαστική κοινωνία που βασίζεται στην αυθόρμητη τάξη των ελεύθερων ατόμων σε αυτόνομες κοινότητες, που λειτουργούν υπό τις αρχές της αμοιβαίας βοήθειας, του εθελοντικού συναιτερισμού, και της άμεσης δράσης.

... και η συμβουλή μου προς όλους αυτούς τους ανθρώπους είναι:
Εκπαιδεύστε τους εαυτούς σας. Μην ισχυρίζεστε κρατάτε μια σημαία για μια αιτία που δεν καταλαβαίνετε ακόμη. Επίσης, μην ισχυρίζεστε ότι έχετε ένα επίπεδο αρχής, η οποία εκτείνεται πέρα από το επίπεδο ωριμότητας και ευθύνης σας. Αυτό προσβάλλει όσους πραγματικά έχουν κατανοήσει τα αίτια, και έχουν στην πραγματικότητα το αίσθημα της ευθύνης. Εάν χρησιμοποιείτε ένα μοντέρνο όνομα ως δικαιολογία για να βρίσκει διέξοδο ο θυμός σας κάθε φορά που δεν έχετε ότι ζητάτε από τη ζωή, τότε δεν είσαι αναρχικός, σοσιαλιστής ή "Αστυνομική Αρχή". Είστε απλώς ένας αμόρφωτος βάνδαλος, που καταστρέψει ότι κέρδισαν με σκληρή προσπάθεια τα ώριμα μέλη αυτής της κοινωνίας που είναι ήσυχα και προσπαθούν να φτιάξουν ένα καλύτερο μέρος για να ζήσουν τα παιδιά μας.
Αφού έζησα στα Εξάρχεια για αρκετά χρόνια, και βλέποντας τα γελοία γεγονότα που γινόταν κάτω από το παράθυρο μου κάθε 17 Νοεμβρίου, εχω μείνει με μια εντύπωση. Με εξαίρεση κυριολεκτικά, ενός ή δύο ατόμων μόνο, ήταν μια δικαιολογία για μια ομάδα νέων κακοποιών με κουκούλες για να έχουν μια κάποια "μάχη" με μια ομάδα νέων κακοποιών με στολές. Αυτό με τη σειρά του θα δώσει την ευκαιρία σε ορδές ανεύθυνων "Ρεπόρτερ" να γράψουν ή να μεταδώσουν με παράλογο τρόπο μη ρεαλιστικά "άρθρα" (με τη μουσική υπόκρουση Mahler soundtracks και ειδικά εφέ) σχετικά με τούτη τη "σύγκρουση των Τιτάνων", η οποία θα δώσει όλους τους "καναπεδάκηδες" στο σπίτι μια σύντομη στιγμή ενθουσιασμού, να τους "ταράξει" από την απογοητευτική ανία της ζωής τους για τουλάχιστον μία ημέρα ή δύο. Το επίπεδο της κακογουστιάς είναι τόσο υψηλό που με αρρωσταίνει. Εν τω μεταξύ, το μεγαλύτερο έγκλημα όλων είναι ότι "οι άνδρες πίσω από την κουρτίνα" (πολιτικοί και διεθνείς διακινητές χρημάτων) πάντα χρησιμοποιούν συστηματικά τα γεγονότα αυτά για να ξεπλύνουν, να καλύψουν, και να αποπροσανατολίσουν την προσοχή του κοινού, ενώ ταυτόχρονα προωθούν τις πιο ελεεινές πολιτικές και νομοθεσίες. Εάν εσείς, οι άνθρωποι στους δρόμους συνειδητοποιήσετε πόσο πολύ σας χρησιμοποιούν σε αυτό το διεστραμμένο παιχνίδι σκακιού, ως πιόνια περισπασμού ώστε οι βασιλιάδες και βασίλισσες (και στις δύο πλευρές) να κάνουν ακριβώς αυτό που θέλουν (και πάντα ήθελαν), τότε θα θυμώσετε πραγματικά. Και τότε πραγματικά θα θέλετε να κάνετε κάτι πιο ουσιαστικό απ' το να πετάτε μολότωφ και να καδραίνετε αστυνομικά ρόπαλα. Και αν ήταν οι "ρεπόρτερ" να συνειδητοποιήσουν πόσο πολύ η ελατότης τους γίνεται κυνικά αντικείμενο εκμετάλλευσης από πλούσιους, ισχυρούς άνδρες για την αύξηση του πλούτου τους και τον έλεγχο, θα είσασταν ίσως αρκετά θυμωμένοι ώστε να ελευθερώσετε τον εαυτό σας από το με χρήματα τροφοδοτούμενο τσίρκο των μέσων μαζικής ενημέρωσης και να αναφέρετε πράγματι κάποια Αλήθεια.
Η βία και ο αυθόρμητισμός δεν είναι Μεγάλοι, και δεν είναι Έξυπνοι. Είναι παιδιάστικο και όταν ο καθένας συμπεριφέρεται παιδαριωδώς για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, τα παιδιά αναπόφευκτα καταλήγουν να χάσουν τη ζωή, και όλοι παιδαριωδώς δείχνουν με το δάχτυλο όλους τους λάθος ανθρώπους.
Εκπαιδεύστε τους εαυτούς σας. Ή όλοι θα πνιγούμε σε μια γεμάτη μίσος άγνοια ...

Το δικό μας παιχνίδι

Ο Νίτσε έγραψε για τις τρεις μεταμορφώσεις του πνεύματος. Θα τις χρησιμοποιήσω ως παράδειγμα για να πω τι νοιώθω. Από εσένα αναγνώστη θέλω να διαβάσεις το κείμενο χωρίς προκατάληψη, να το σκεφτείς καλά, και μετά μπορείς να αποφασίσεις για τον εαυτό σου.

Ο Νίτσε μίλησε για την μεταμόρφωση της καμήλας σε λιοντάρι και από λιοντάρι σε παιδί εννοώντας το πνεύμα του ανθρώπου. Ήταν τα τρία στάδια που πρέπει να περάσει ο άνθρωπος για να γίνει ο Υπερ-άνθρωπος. Όμως ο αγώνας που συντελείται στην πατρίδα μας αυτές τις μέρες είναι κιαυτός ένας αγώνας πνεύματος. Το πνεύμα που βρίσκεται μέσα σου φίλε αναγνώστη είναι αχόρταγο και διψά. Διψά για ένα από τα μεγαλύτερα ιδανικά του ανθρώπου: την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Αυτή που δεν έχεις αλλά ψάχνεις στα τυφλά να την βρεις γιατί είναι αφηρημένη ιδέα. Δεν έχει μορφή. Δεν μπορείς να την ψηλαφίσεις. Μπορείς μόνο να την δημιουργήσεις. Γιαυτό χιλιάδες χρόνια τώρα σε εκμεταλλεύονται κάθε μορφής σωτήρες επειδή παίζουν με μια αφηρημένη ιδέα και στην παρουσιάζουν όπως αυτοί θέλουν. Την παρουσιάζουν λες και υπάρχει μία ελευθερία που κάνει για όλα τα γούστα.

Ο άνθρωπος που θα αποφασίσει να κυνηγήσει τα ανώτερα ιδανικά του πνεύματος γίνεται πρώτα σαν την καμήλα. Νοιώθει ότι μπορεί να σηκώσει όλο το βάρος μόνος του. Ρωτάει το πνεύμα: τι είναι δύσκολο; και γονατίζει για να φορτωθεί. Ότι του φαίνεται δύσκολο θα το κάνει. Θα σηκώσει ηρωικά τα φορτία που φαντάζεται ότι θα τον αγαλλιάσουν. Έτσι και εσύ αναγνώστη, χρόνια έχεις σηκώσει φορτία παραπάνω από τις δυνάμεις σου και σαν την καμήλα έτρεχες στην έρημο. Η δουλειά, η ανεργεία, η φτώχεια, οι εξευτελισμοί, οι ψεύτικες υποσχέσεις, οι αδικίες, η ακρίβεια, τα δάνεια, η κοινωνική αδικία σε όλα τα επίπεδα, η λιτότητα, η αλλαγή όλα αυτά τα σήκωνες αγόγγυστα. Από σένα λοιπόν αναγνώστη - καμήλα τώρα βλέπω την ευκαιρία να αλλάξεις και να μεταμορφωθείς σε λιοντάρι.

Είναι άνθρωποι ανάμεσα μας που το έχουν καταφέρει. Γίνανε λιοντάρια γιατί χρειαζόντουσαν μιά άλλου είδους δύναμη. Την δύναμη του να κατακτήσουν την ελευθερία τους και να γίνουν οι αφέντες της ερήμου τους. Αυτοί οι άνθρωποι ψάξανε να βρούνε τον τελευταίο αφέντη τους για να τον εξοντώσουνε. Για ανώτατη νίκη θέλουν να πολεμήσουν τον μεγάλο δράκο. Ποιός είναι ο μεγάλος δράκος που το πνεύμα δεν θέλει πιά να αποκαλεί αφέντη; Είναι αυτός που υπαγορεύει τις πράξεις του. Αυτός που του λέει τι πρέπει και τι δεν πρέπει. Αυτός που δεν τον αφήνει να πει: ΘΕΛΩ. Πάνω στο δράκο λαμπυρίζουν χρυσές φολίδες και κάθε μία λέει: Πρέπει ή δεν πρέπει. Αξίες, χιλιάδων χρόνων παλιές λάμπουν πάνω του. Και λέει ο δράκος: Όλη η αξία όλων των πραγμάτων λάμπει πάνω μου. Όλες οι αξίες έχουν εδώ και πολύ καιρό δημιουργηθεί, αληθώς δεν θα υπάρξει άλλο "θέλω".

Είναι το σύστημα ο δράκος φίλε αναγνώστη. Αυτός που έχει την μορφή της εξουσίας, της θρησκείας, των ΜΜΕ που σε γεμίζουν το κεφάλι με ψεύτικες αξίες, ψεύτικα πρέπει και δεν πρέπει. Που άλλα λένε και άλλα εννοούνε. Που άλλα λένε και άλλα κάνουνε. Που σου δείχνουν πως πρέπει να ζεις. Υποκριτές.

Γιαυτό δεν είναι αρκετή η καμήλα που έχει ως αξίες την αυταπάρνηση και την ταπεινότητα. Όμως να δημιουργήσει νέες αξίες ούτε το λιοντάρι μπορεί. Αλλά η δημιουργία της ελευθερίας για τον εαυτό του είναι μέσα στο φάσμα των δυνάμεων του.Η δημιουργία της ελευθερίας του και ένα ιερό "Όχι" ακόμα και στο καθήκον - γιαυτό, φίλοι μου είναι απαραίτητο το λιοντάρι. Να διεκδικήσει το δικαίωμα σε νέες αξίες. Παλιά αγαπούσε το κάθε πρέπει και δεν πρέπει, τώρα όμως πρέπει να βρει την ψευδαίσθηση και το καπρίτσιο ακόμα και στα πιο ιερά. Αυτή η ελευθερία από τις πρώην αγάπες του ας γίνει το θήραμά του.

Να ανακαλύψουμε τις ψεύτικες αξίες που μας έχουνε γεμίσει και που τις αγαπάμε πιο πολύ όχι μόνο από την ζωή του συνανθρώπου μας αλλά ακόμα και από την δική μας ζωή (αφού δεν ξέρουμε να ζούμε) αυτό πρέπει να είναι το θήραμα μας. Από σας αγαπητά λιοντάρια - αναγνώστες, ζητάω να γίνετε παιδιά!

Αλλά τι μπορεί να κάνει αδέλφια το παιδί που δεν μπορεί να κάνει το λιοντάρι; Γιατί πρέπει το λιοντάρι να γίνει παιδί; Το παιδί είναι αθώο και ξεχνάει, είναι μιά καινούργια αρχή, ένα παιχνίδι, μια αυτο-περιστρεφόμενη ρόδα, η πρώτη κίνηση, ένα ιερό "Ναι". Γιατί για το παιχνίδι της δημιουργίας, αδέλφια μου, ένα ιερό "Ναι" χρειάζεται: το πνεύμα τώρα θέλει τη δικιά του βούληση, και αυτός που ήταν χαμένος στον κόσμο (ψάχνοντας στα τυφλά, μη ξέροντας τι ψάχνει) τώρα κατακτά τον δικό του κόσμο.

Αδέλφια διαδηλώστε για να φύγει η αρρώστεια από τον τόπο μας μπας και αναπνέυσουμε αέρα ελευθερίας. Όλοι οι δήθεν σωτήρες. Παλιοί και νέοι. Διαδηλώστε ειρηνικά σαν παιδιά γιατί έτσι μπορεί κάτι να δημιουργηθεί. Η καταστροφή είναι εύκολη, το κτίσιμο θέλει μάστορα. Μην δειλιάζετε και υποκύπτετε στη βία των προκλήσεων τους. Αυτό είναι το δικό τους παιχνίδι. Κάντε την καινούργια αρχή στο νέο παιχνίδι. Στο δικό μας παιχνίδι!

Το έχει η μοίρα μου τα λεγόμενα μου να μου φέρνουν στίχους από τραγούδια στο μυαλό. Επειδή ο λόγος μου προσπαθεί να μιλήσει στη λογική πάντα θέλω και το κατάλληλο τραγούδι για να μιλήσει στο συναίσθημα.

Μωρά στη Φωτιά - Μανιφέστο

Γεννιόμαστε σα λύκοι και πεθαίνουμε σαν τα σκυλιά

κι η ζωή είναι εφιάλτης, σταματάει μονάχα όταν ξυπνάς

Έχω δει οργή και πόνο κι αμαρτία

μα μπορείς ν' ανακαλύψεις μόνος σου τον κόσμο

Ταξιδεύουμε για νέα εποχή

και θα ψάχνουμε για πάντα

κάτι που δεν βρίσκεται ποτέ

Μα-νι-φέ-στο

Γεννιέσαι, μεγαλώνεις και μετά πεθαίνεις

και μοιάζει να' ναι αδύνατο μα εγώ πιστεύω

παρόλα αυτά που ξέρω κάτι μας ενώνει

οι λύκοι που γλιτώσανε απ' το κυνήγι

και κατεβαίνουνε στην πόλη λυσσασμένοι

Ταξιδεύουμε για νέα εποχή

και θα ψάχνουμε για πάντα

κάτι που δεν βρίσκεται ποτέ

Μα-νι-φέ-στο

Στείλτε αυτό το μήνυμα στο δύο χιλιάδες

μη φοβάσαι για ότι έρθει

χόρεψε και κοίτα ίσια μπροστά

Μα-νι-φέ-στο

Ταξιδεύουμε για νέα εποχή

για μια νέα εποχή

με καινούργιους μύθους και ρυθμούς

Μα-νι-φέ-στο

Η ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΖΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ

ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ!
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
Δεν είμαστε τρομοκράτες, "κουκουλοφόροι", "γνωστοί-άγνωστοι"
ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ!
Αυτοί, οι γνωστοί-άγνωστοι....
Κάνουμε όνειρα -μη σκοτώνετε τα όνειρά μας!
Έχουμε ορμή - μη σταματάτε την ορμή μας.
ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ!
Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς.
Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο
για τη "βιτρίνα", παχύνατε, καραφλιάσατε,
ΞΕΧΑΣΑΤΕ!
Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε,
Περιμέναμε να ενδιαφερθείτε,
να μας κάνετε μια φορά κι εσείς περήφανους.
ΜΑΤΑΙΑ!
Ζείτε ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι,
έχετε κατεβάσει τα παντελόνια και περιμένετε
τη μέρα που θα πεθάνετε.
Δε φαντάζεστε, δεν ερωτεύεστε
δεν δημιουργείτε!
Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε.
ΥΛΗ ΠΑΝΤΟΥ
ΑΓΑΠΗ ΠΟΥΘΕΝΑ – ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ
Που είναι οι γονείς; Που είναι οι καλλιτέχνες;
Γιατί δε βγαίνουν έξω να μας προστατέψουν;
ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ!
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Υ.Γ.: Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα
ΕΜΕΙΣ
κλαίμε κι από μόνοι μας.

Προς αυτούς που σπιλώνουν την μνήμη του Αλέξανδρου

Συγκλονισμένος παρακολούθησα τα νέα χθες καθώς και τις αντιδράσεις των συνανθρώπων μας στο διαδύκτιο. Αυτό που μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση είναι η σπίλωση του ονόματος ενός νεκρού συνανθρώπου μας.
Ο Αλέξανδρος ήταν 16 χρονών. Δεν ξέρουμε αν είχε πετάξει ποτέ μολότωφ στη ζωή του ή αν είχε σπάσει ποτέ καμμιά βιτρίνα. Φανταζόμαστε χωρίς να είμαστε και σίγουροι, όσοι μπορούμε να σκεφτούμε ακόμα, ότι ήταν ένας οργισμένος νέος ο οποίος μοιάζει σε πολλά με τον νέο που όλοι μας είμασταν κάποτε και που το αίμα του "έβραζε". Ξέρουμε ότι σκοτώθηκε από σφαίρα αστυνομικού.

Και ξεκινάει η σπίλωση του ονόματος του από:
1. "Φιλήσυχους, νομοταγείς πολίτες" οι οποίοι τον βρίζουν λες και δεν πέθανε ο ίδιος αλλά αντίθετα σκότωσε κάποιον! Αν υποθέσουμε ότι ήταν ένας αλήτης έχει τα ελαφρυντικά της ηλικίας του. Αυτοί που δεν έχουν ελαφρυντικά είναι όλοι αυτοί οι "φαρισαίοι" "ώριμοι" πολίτες που το παίζουν αναμάρτητοι. Για το ότι πιθανόν ήταν οργισμένος ο Αλέξανδρος ξέρουμε τώρα ποιός φταίει. Μια κοινωνία που έχει ξεχάσει να συγχωρεί το λάθος ακόμα και σε παιδιά (!) και έχει μάθει εύκολα να καταδικάζει χωρίς να έχει στοιχεία, χωρίς να βλέπει τα γεγονότα αλλά επιλέγοντας να δει τα λάθη μόνο των άλλων, απλώς για να μπορεί να συνεχίζει να ζει ξεχνώντας τα δικά της αμαρτήματα.
2. Τις δήθεν αναρχικές ομάδες που σπιλώνουν το θάνατο του συναθρώπου τους για να απαντήσουν στη βία με βία διατηρώντάς την και δίνοντας "πατήματα" για περαιτέρω καταπάτηση των ελευθεριών μας.
3. την πολιτεία που με το αίμα ζεστό ακόμα στους δρόμους της Αθήνας δεν αναγνωρίζει ευθύνες και προσπαθεί να λύσει ένα κοινωνικό πρόβλημα για πολλοστή φορά με υποσχέσεις.
4. τα ΜΜΕ που ασχολούνται όχι με το πρόβλημα και τις λύσεις του αλλά με τα επακόλουθα του προς χάριν της ακροαματικότητας, θάβοντας έτσι το πρόβλημα.
5. εμένα τον ίδιο που εκμεταλλεύομαι τον θάνατό του για να βγάλω μία ανάρτηση όπου το συμπέρασμα της είναι ότι όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης.

Αλέξανδρε ήσουν παιδί και σαν παιδί σίγουρα ήσουν τις περισσότερες φορές ένα γελαστό παιδί. Ας γίνει ο θάνατος σου η αιτία για περισυλλογή στο καθένα μας και ας μας συγχωρέσεις για την εκμετάλλευση του ονόματός Σου! Υιέ του Ανθρώπου σε σταυρώνουν ακόμα με κάθε ευκαιρία.


Γράφοντας αυτές τις γραμμές μου ήρθε στο νου ένα τραγούδι των Buffalo Springfield το οποίο αναφέρεται στο δολοφονία από την αστυνομία νεαρών σπουδαστών στις ΗΠΑ, που διαμαρτύρονταν ενάντια στην επέμβαση στην Καμπότζη. Είναι το Kent state shootings . Ψάχνοντας στο διαδύκτιο βρήκα ότι τελικά αναφερόταν σε άλλες ταραχές μεταξύ νεαρών και αστυνομίας. Σημασία έχει να σκεφτούμε λίγο πάνω στους στίχους του τραγουδιού.

For What Its Worth

There's somethin' happenin' here
What it is ain't exactly clear
There's a man with a gun, over there
Tellin' me I got to beware

(I think it's time we)
Stop, children, what's that sound?
Everybody look - what's goin' down?

There's battle lines bein' drawn
Nobody's right if everybody's wrong
Young people speakin' their minds
Gettin' so much resistance from behind

(It's time we)
Stop, hey, what's that sound?
Everybody look - what's goin' down?

What a field day for the heat
A thousand people in the street
Singin' songs and carryin' signs
Mostly sayin', "hooray for our side"

(It's time we)
Stop, hey, what's that sound?
Everybody look - what's goin' down?

Paranoia strikes deep
Into your life it will creep
It starts when you're always afraid
Step out of line, the man come and take you away

(We better)
Stop, hey, what's that sound?
Everybody look - what's goin' down?
(We better)
Stop, hey, what's that sound?
Everybody look - what's goin' down?
(We better)
Stop, now, what's that sound?
Everybody look - what's goin' down?
(We better)
Stop, children, what's that sound?
Everybody look - what's goin' down?

Σπουδάζω Ελευθερία

Τι είναι ελευθερία; Έχουμε ελευθερία; Είναι μερικά από τα ερωτήματα που πάντα με βασάνιζαν. Τόσο πολύ ώστε αποφάσισα αντί να "ζω" όπως μου "ορίστηκε", να "σπουδάσω" ελευθερία.

Προτού μιλήσουμε για ελευθερία ας κάνουμε τον εξής διαχωρισμό. Ας χωρίσουμε την ελευθερία σε ελευθερία πολιτική - κοινωνική και σε φιλοσοφική. Θεωρώ απαραίτητο έναν τέτοιο διαχωρισμό γιατί απλούστατα η πρώτη αναφέρεται σε κοινωνικές ομάδες και η δεύτερη είναι σε καθαρά προσωπικό επίπεδο. Επίσης ας δεχτούμε ότι η πραγματική ελευθερία έχει να κάνει με τις πραγματικές έννοιες της δημοκρατίας, ανεξαρτησίας, ελευθερίας βούλησης και σκέψης.

Ξεκινώντας από την πολιτική ελευθερία μπορούμε να δώσουμε τον παρακάτω ορισμό: Τα μέλη της κοινωνικής ομάδας υπό εξέταση θα πρέπει να έχουν πλήρη κυριαρχία πάνω στη δημόσια και προσωπική ζωή τους. Είναι πολλοί που την παρομοιάζουν με την δημοκρατία. Με την οποία συνδέουν και τα διάφορα δικαιώματα - ελευθερίες του πολίτη. Αναφέρω μερικές από αυτές: Ελευθερία εκλογής, Τύπου, λόγου, διαδήλωσης, ψήφου, μετακίνησης, ιδιοκτησίας, μόρφωσης, θρησκείας, σκέψης.

Ας τα δούμε μερικά επί τροχάδην και πάντα σε σχέση με το αν υφίστανται και τηρούνται πραγματικά.
Ελευθερία εκλογής - ψήφου: Φαινομενικά υπάρχει αφού όλοι μπορούν να εκλέξουν και να εκλεγούν. Όμως για να εκλεγείς χρειάζεσαι κεφάλαια οπότε η ανεξαρτησία σου πλέον χάνεται. Και για να εκλέξεις όμως φροντίζουν να σου κατασκευάσουν γνώμη. Γιαυτό υπάρχουν τα γκάλοπ που έχουν πάρει προ πολλού την θέση της ενημέρωσης που αποτελεί και την βάση της δημοκρατίας.
Τέλος δεν θα αναφερθώ στον παράλογο εκλογικό νόμο καθώς και τη μη εκπροσώπηση στη βουλή μεγάλης μερίδας του ελληνικού λαού (περίπου 30%) οι οποίοι θεωρούν ότι δεν αντιπροσωπεύονται από κανένα πολιτικό κόμμα και το δηλώνουν εμπράκτως με αποχή, λευκό ή άκυρο... (έχουν θιχθεί σε άλλες αναρτήσεις)

Ελευθερία Τύπου - Λόγου: Φαινομενικά υπάρχει. Έχουμε πληθώρα εφημερίδων και καναλιών καθώς και βιβλίων. Όμως η πραγματικότητα είναι ζοφερή. Τα ΜΜΕ έχουν θέσει ως προτεραιότητα την βιωσιμότητα τους με λογική συνέπεια την εξάρτηση τους από το κεφάλαιο. Έτσι η βασική προτεραιότητα για αντικειμενική ενημέρωση άλλαξε σε ελεγχόμενη εξημέρωση... Και όσο για τα βιβλία μπορεί να τυπώνονται χιλιάδες αλλά η ελευθερία φαίνεται από τα 2-3 τα οποία κάθε τόσο (με δικαστικές αποφάσεις) απαγορεύονται να εκδωθούν ή αποσύρονται. Βέβαια αυτές είναι ειδήσεις που δεν ακούγονται τόσο πολύ... (δείτε για παράδειγμα αυτό)

Ελευθερία Μόρφωσης: Ο Επίκτητος έλεγε ότι μόνο οι μορφωμένοι είναι ελεύθεροι. Η παιδεία είναι η βάση της ελευθερίας. Και αν κάποιος δεν θέλει ελεύθερους πολίτες πρέπει να χτυπήσει το "κακό" στη ρίζα του. Κρίνετε μόνοι σας: Ιδιωτικοποίηση πανεπιστημίων, παραπαιδεία (φροντιστήρια), μη επαρκής αριθμός καθηγητών, απεργίες σε κάθε σχολική χρονιά, απολαβές καθηγητών χαμηλότερες από τις απολαβές υδραυλικού κοκ.

Ελευθερία Θρησκείας - Γνώμης: Καλά αυτό κι αν δεν είναι για γέλια. Μία είναι η θρησκεία και αυτή διδάσκεται και στα σχολεία επί 9 συναπτά έτη αν δεν κάνω λάθος...Το μάθημα των θρησκευτικών είναι μάθημα ορθοδοξίας. Και πως να μην είναι έτσι όταν η εκκλησία με την δύναμη και την επιβολή της πάνω στο κράτος, αφορίζει πολιτικούς και ανθρώπους των γραμμάτων (Καζαντζάκης, Βενιζέλος, Ροΐδης, Λασκαράτος, Κολοκοτρώνης) και προειδοποιεί το ποίμνιο από "κακές" επιρροές επιλεκτικά (πχ. Σκορτσέζε, Μπράουν αλλά όχι από την τηλεόραση και τον αηδιαστικό τρόπο ζωής που αυτή προβάλλει...)

Ελευθερία Ιδιοκτησίας: Χμ εδώ έχω αντιρρήσεις ως προς το δικαίωμα αυτό καθ'αυτό. Βλέπετε πιστεύω ότι αυτό το δικαίωμα οδηγεί αναπόφεκτα σε αντιφάσεις και συγκρούσεις. Για παράδειγμα τα δικαιώματα του εργοδότη και του εργάτη. Η ελευθερία της ιδιοκτησίας έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την "ελευθερία της φύσης" και κατ'επέκταση με τα δικαιώματα του ανθρώπου.

Ελευθερία Σκέψης: Ε! θα μου πείτε ώρα είναι να μας πεις ότι ούτε να σκεφτούμε δεν είμαστε ελεύθεροι. Ποιός είμαι εγώ για να πω κάτι τέτοιο. Ας αφήσω τον Noam Chomsky να μας πει: "Για εκείνους που πεισματικά επιδιώκουν την ελευθερία, δεν υπάρχει πιο επείγον καθήκον από το να κατανοήσουν τους μηχανισμούς και τις πρακτικές της κατήχησης - εξημέρωσης. Αυτά είναι εύκολο για κάποιον να τις αντιληφθεί σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, πολύ λιγότερο όμως στο σύστημα της «πλύσης εγκεφάλου υπό την ελευθερία», στις οποίες όλοι υπόκεινται και τις οποίες πολύ συχνά υπηρετούμε είτε ως πρόθυμα είτε ως χωρίς επίγνωση όργανα."

Αυτή η τελευταία ελευθερία μας πηγαίνει από μόνη της απ'το συλλογικό στο ατομικό επίπεδο. Ας το χρησιμοποιήσουμε λοιπόν για να αλλάξουμε κατηγορία και να μιλήσουμε για την φιλοσοφική ελευθερία.

Η φιλοσοφική ή προσωπική ελευθερία όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ έχει να κάνει με την ανεξαρτησία βούλησης και σκέψης. Οι έννοιες της γνώσης, αλήθειας, λογικής, ηθικής, αρετής και πάθους (καθώς και άλλων) οφείλουν επίσης να κατακτηθούν κατά την διάρκεια μιας πορείας προς την ελευθερία. Από αυτά προκύπτει ένας ακόμα διαχωρισμός. Η ελευθερία από (αρνητική) και η ελευθερία προς (θετική) ( Isaiah Berlin )

Προσωπικά πιστεύω ότι ένα τέτοιο ταξίδι πρέπει να ξεκινήσει από την αυτογνωσία. Πρέπει να μάθουμε τον εαυτό μας για να μπορέσουμε να τον νικήσουμε! Και η νίκη απέναντι στον εαυτό απαιτεί μεγαλύτερη γεναιότητα από τον κάθε εχθρό. Να νικήσεις το εγώ σου (ιδιοτέλεια) και τα πάθη σου σημαίνει να κερδίσεις σε δύναμη και αυτοεκτίμηση. Πλήρης έλεγχος από φόβους, ελπίδες και πάθη. Αυτό είναι το επόμενο βήμα για την ελευθερία.

Βαδίζοντας αυτό το δρόμο μαθαίνεις για την αρετή. Μαθαίνεις να επαγρυπνείς για να την προστατεύεις. Καταλαβαίνεις ότι δεν έχεις μόνο δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις. Όπως λέει ο Κίρκεγκαρντ: "Η συνειδητοποίηση της ελευθερίας οδηγεί σε υπαρξιακό άγχος"! Είναι η ανακάλυψη της χαμένης ηθικής. Το τέλος της παρόρμησης των αισθήσεων που είχε προέλθει από την ανελευθερία της σκέψης.

Η επιδίωξη και η κατάκτηση της ελεύθερης βούλησης και σκέψης θα μπορέσει με την σειρά της να μας δώσει την δύναμη να μπορούμε να δρούμε σε συμφωνία με την ηθική λογική. Και αυτό θα μας απελευθερώσει από τα δεσμά της τύχης. Θα μας δείξει ότι ως τώρα δεν κάναμε τίποτα, όλα απλώς γινόντουσαν από μόνα τους, ακριβώς όπως οι ινδιάνοι πίστευαν ότι με το χορό προκαλούσαν τη βροχή.

Αυτές είναι προσωπικές απόψεις και επιδέχονται διορθώσεων (για να μην πω απαιτούν!).Εξάλλου το θέμα είναι τόσο μεγάλο που δεν μπορεί να αναλυθεί σε βιβλία, όχι σε μία ανάρτηση. Ο σκοπός της όπως πάντα να ξεκινήσει τον διάλογο.
Εδώ ν' αναφέρω ότι υπάρχουν φιλοσοφικά ρεύματα που υποστηρίζουν ότι είμαστε ελεύθεροι από τη στιγμή που έχουμε το δικαίωμα της επιλογής (ακόμα και αν υπάρχουν νόμοι για να μας τιμωρήσουν) ή ότι η ελευθερία είναι μια ουτοπία. Ίσως αυτό το τελευταίο να ισχύει με την έννοια της "ελευθερίας προς". Ένας αδιάκοπος αγώνας επαγρύπνησης και μάθησης προς ένα ιδανικό. Αλλά σίγουρα ένα από τα σπουδαιότερα που δημιούργησε το ανθρώπινο μυαλό.

Τελειώνοντας θα ήθελα να πω ότι θα ήταν άδικο για την ιστορία να μην αναγνωρίσουμε την πρόοδο που έχει γίνει στο τομέα των ελευθεριών, πολιτικών και φιλοσοφικών. Δεν μου αρέσει να γκρινιάζω αλλά ούτε θέλω όπως ορισμένοι να υπερασπιστώ τα κεκτημένα και να μείνω εκεί. Θέλω να προχωρήσω ένα βήμα παραπέρα από αυτό που βρήκα. Σύμμαχος μου η αιώνια "κατάρα" του ανθρώπου για βελτιώση και όλοι οι προγενέστεροι άξιοι άνθρωποι που δεχτήκαν αυτή την μοίρα, την αγάπησαν και εργάστηκαν επιμελώς γι'αυτήν...


Σαν κερασάκια στη σημερινή τούρτα του στοχασμού τα παρακάτω γνωμικά:

- Δεν φοβάμαι, δεν ελπίζω τίποτε. Είμαι ελεύθερος.
- Και ποιά είναι η πιό αψηλή εντολή; Ν'αρνηθείς όλες τις παρηγοριές - θεούς, πατρίδες, ηθικές, αλήθειες - ν'απομείνεις μόνος και ν'αρχίσεις να πλάθεις εσύ, με μονάχα τη δύναμη σου, ένα κόσμο που να μην ντροπιάζει την καρδιά σου... Ποιά είναι η πιό αντρίκια χαρά; Ν'αναλαμβάνεις την πάσα ευθύνη.

Ν. Καζαντζάκης

- Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία

Α. Κάλβος

- Όποιος ελέυθερα συλλογάται συλλογάται καλά.
- Καλλιῶναι μίας ὥρας ἐλεύθερη ζωή, παρὰ σαράντα χρόνοι σκλαβιά, καὶ φυλακή.

Ρ. Φεραίος

- Μήγαρις έχω άλλο στο νου μου πάρεξ ελευθερία και γλώσσα.

Δ. Σολωμός

- Τ' αληθινό μπόι τ' ανθρώπου μετριέται πάντα με το μέτρο της λευτεριάς.

Γ. Ρίτσος

- Είναι αδύνατο να θεωρείται ελεύθερος αυτός που είναι δούλος στα πάθη του και κυριαρχείται από αυτά.

Πυθαγόρας

Κανείς από εκείνους που υποδουλώνονται στο σώμα, δεν είναι ελεύθερος.

Σένεκας

- Όσο πιο πολύ αυτοέλεγχο, τόσο πιο πολύ ελευθερία.

Μ. von Ebner Eschenbach

- Η μεγαλύτερη επαναστατική φιλοδοξία μου είναι να δω τον άνθρωπο απελευθερωμένο από την αλλοτρίωση του.

Che Guevara

- Δεν αξίζει να έχεις ελευθερία, αν αυτή δεν περιέχει την ελευθερία του να σφάλλεις.

Μ. Gandhi

- Αιώνια επαγρύπνηση είναι το τίμημα της ελευθερίας.

Άγνωστος

- Όσο οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται να εξασκήσουν την ελευθερία τους, αυτοί που επιθυμούν να είναι τύρρανοι, θα το κάνουν. Γιατί οι τύρρανοι είναι ενεργοί και καίγονται από πόθο, και θα αφιερώσουν τον εαυτό τους στο όνομα οποιουδήποτε από τους πολλούς θεούς, θρησκευτικούς ή άλλους, για να βάλουν δεσμά στους κοιμισμένους ανθρώπους.

Βολταίρος

- Οι άνθρωποι σπάνια κάνουν χρήση των ελευθεριών που έχουν. Για παράδειγμα, την ελευθερία της σκέψης. Στην θέση της απαιτούν την ελευθερία του λόγου σαν παρηγοριά.

S. Kirkegaard

- Ελευθερία δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι.

Α. Camus