Αίσθηση και σκέψη

 "Δεν έχω καμία φιλοσοφία, έχω αισθήσεις...

Η αγάπη είναι αιώνια αθωότητα,

Και η μόνη αθωότητα είναι να μην σκέφτεσαι..."

- Alberto Caeiro (F. Pessoa)

"Για να δεις τον κόσμο σε ένα κόκκο άμμου

Και τον παράδεισο σε ένα αγριολούλουδο

Κράτησε το άπειρο στην παλάμη του χεριού σου

Και την αιωνιότητα σε μία ώρα.

(...)

 Ο Θεός φαίνεται, και ο Θεός είναι φως,

Σε αυτές τις φτωχές ψυχές που κατοικούν στην νύχτα.

Μόνο η ανθρώπινη μορφή φανερώνεται,

Σ' αυτούς που κατοικούν στα βασίλεια της ημέρας."

- W. Blake

"Ποτέ δεν μένεις με οποιαδήποτε αίσθημα, καθαρό και απλό, αλλά πάντα το περιβάλλεις με το ντύμα των λέξεων. Η λέξη το στρεβλώνει· η σκέψη στροβιλίζοντας γύρω του, το ρίχνει σε σκιά, το υπερνικά με ογκώδεις φόβους και πόθους. Ποτέ δεν μένεις με ένα αίσθημα και με τίποτα άλλο· με το μίσος ή με κείνο το παράξενο αίσθημα της ομορφιάς. Όταν το αίσθημα του μίσους γεννιέται, λέτε πόσο κακό είναι· υπάρχει ο καταναγκασμός, ο αγώνας να το υπερνικήσεις, η ταραχή της σκέψης γι' αυτό. Θέλεις να παραμείνεις με την αγάπη· αλλά την κομματιάζεις, αποκαλώντας την προσωπική ή απρόσωπη· την καλύπτεις με λέξεις, δίνοντάς της τη συνηθισμένη σημασία ή λέγοντας ότι είναι παγκόσμια· εξηγείς πως να την αισθάνεσαι, πως να την διατηρείς, για ποιο λόγο σβήνει· σκέφτεσαι κάποιον που τον αγαπάς ή που σε αγαπά. Υπάρχει κάθε είδους λεκτική κίνηση.

Προσπάθησε να μείνεις με το αίσθημα του μίσους, με το αίσθημα του φθόνου, της ζήλιας, με το δηλητήριο της φιλοδοξίας· γιατί στο κάτω-κάτω, αυτό είναι που έχεις στην καθημερινή σου ζωή, παρ' όλο που μπορεί να θέλεις να ζήσεις με αγάπη, ή με την λέξη "αγάπη". Εφόσον έχεις το αίσθημα του μίσους, να θέλεις να κάνεις κακό σε κάποιον με μια χειρονομία ή με μια τσουχτερή λέξη, δες αν μπορείς να μείνεις με ένα αίσθημα και δες τι θα συμβεί. Θα το βρεις εκπληκτικά δύσκολο, ο νους σου δεν θ' αφήσει το αίσθημα ήσυχο· εισβάλλει ορμητικά με τις αναμνήσεις του, τους συνειρμούς του, τα ναι και τα όχι του, την ασταμάτητη φλυαρία του. Πάρε ένα όστρακο. Μπορείς να το κοιτάξεις χωρίς την κίνηση του νου; Μπορείς να ζήσεις με το αίσθημα πίσω από την λέξη, χωρίς το αίσθημα που η σκέψη φτιάχνει; Αν μπορείς, τότε θα ανακαλύψεις ένα καταπληκτικό πράγμα, μια κίνηση πέρα από το μέτρο του χρόνου, μια άνοιξη που δεν ξέρει καλοκαίρι."

ΥΓ 1. Το απόσπασμα αυτό είναι από το βιβλίο με τίτλο "Στοχασμοί πάνω στη ζωή μας" Σειρά Γ', που περιέχει απομαγνητοφωνημένους διαλόγους του Κρισναμούρτι. Το δημοσιεύω σαν συμπληρωματική επεξήγηση πάνω στο ποίημα του Πεσόα αλλά και του Γ. Μπλέηκ που ανάρτησα στο άλλο μου ιστολόγιο της ποίησης, τα επίμαχα σημεία των οποίων παραθέτω στην αρχή της ανάρτησης.

ΥΓ 2. Για την ζωή του Κρισναμούρτι και κάποιες από τις σκέψεις του μπορείτε να δείτε το πολύ καλό ντοκυμαντέρ - βιογραφία του που δημοσίευσα στο ιστολόγιο με τις ταινίες. Δυστυχώς μόνο "δια τους την βαρβαρικήν (αγγλικήν) κατέχοντες".