Το τελευταίο γνωμικό που κατατέθηκε

Ο Χρύσιππος ο Σολεύς είπε: " "Θα συμπεραίναμε στην περίπτωση ενός όμορφου σπιτιού ότι χτίστηκε για τους ιδιοκτήτες τους και όχι για ποντίκια. Οφείλουμε επομένως, με τον ίδιο τρόπο, να θεωρούμε το σύμπαν σαν το σπίτι των θεών.""

Σάββατο 10 Απριλίου 2010

Πλεονασμός

Η θέληση να καταναλώσεις σε τρομοκρατεί...


Πλεονασμός from Iptamenos Ollandos on Vimeo.




Ολόκληρο το ντοκιμαντέρ στα αγγλικά και σε πέντε μέρη στο ιστολόγιο με τις ταινίες:
Bookmark and Share
Αναρτήθηκε από Iptamenos Ollandos στις 10:39 μ.μ.
Ετικέτες , , , ,

13 σχόλια:

  1. tiktos11 Απριλίου 2010 στις 11:45 π.μ.

    μια απλή πραγματοποιήσιμη ζωή, χωρίς φιοριτούρες και ακριβούς κουβάδες με ρόδες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευρύνοος11 Απριλίου 2010 στις 12:54 μ.μ.

    Κι όταν ο πλεονασμός, γίνει ισορροπία, τότε κάτι μπορεί να αλλάξει..
    πάντως υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με τέτοιες ευαισθησίες και εσωτερικές αλλαγές που προσπαθούν να φωνάξουν και σε άλλους την αλήθεια..

    καλημέρα αδελφέ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Iptamenos Ollandos11 Απριλίου 2010 στις 7:02 μ.μ.

    Τίκτο, αυτές οι φιοριτούρες μας τρομοκρατούν. Μας κάνουν να μπαίνουμε στη γραμμή παραγωγής, να υπακούμε κάθε ηλιθιότητα που θα μας πούνε κοκ.
    Και μεταξύ μας ούτε όμορφες είναι, ούτε φυσικά μας χρειάζονται...

    Ευρύνοε, φωνάζουν αλλά ποιος ακούει;
    Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ότι η ιδιοκτησία είναι σκλαβιά. Δεν καταλαβαίνουν ότι τρομοκρατία είναι το να προσπαθούν να ζουν σύμφωνα με την γνώμη της διαφήμισης και των άλλων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. tiktos11 Απριλίου 2010 στις 9:09 μ.μ.

    αδερφέ μπήκες στο νόημα του προηγούμενου σχολίου μου για τα μυαλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Iptamenos Ollandos11 Απριλίου 2010 στις 9:27 μ.μ.

    Α! για τα μυαλά παραγωγής μιλούσες αδελφέ!
    Ξέχασες όμως ότι μιλούσες στα αργόστροφα, -ξέρεις αυτά που ήταν ελαττωματικά και τα πετάξανε... :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. frizArta12 Απριλίου 2010 στις 2:57 π.μ.

    Μα είναι τυχαίο που ο καταναλωτισμός επέλεξε για σύζυγο την απληστία;
    Τα αποτελέσματα του έγγαμου βίου τους όλοι τα γνωρίζουμε και δυστυχώς σφυρίζουμε αδιάφορα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Iptamenos Ollandos12 Απριλίου 2010 στις 9:53 π.μ.

    Και δεν είναι μόνο η απληστία. Έχουμε να παλέψουμε και με την κατάχρηση. Αλλά όπως πολύ σωστά λες, εμείς σφυρίζουμε αδιάφορα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. man12 Απριλίου 2010 στις 11:08 π.μ.

    Για σου.
    Ωραίο video.Δεν σχολιάζω γιατί έχουμε πει ήδη στο παρελθόν πολλά για το συγκεκριμένο θέμα.Απλά είμαι πολύ χαρούμενος που δεν ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που έχουν γίνει ολοκληρωτικά πιόνια του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος και που γνωρίζω πολλούς ανθρώπους που λειτουργούν σε παρόμοιο στυλ μέσα στον κύκλο μου.Ρίξε μια ματιά και από εδώ
    http://www.youtube.com/watch?v=EeIndhXOPpQ&playnext_from=TL&videos=7eQGuXBRcwA
    είναι ένα video που έχει φτιαχτεί για ρίξει την προσοχή σε θέμα που δεν συμφωνώ αλλά είναι πολύ ωραία φτιαγμένο και περνάει κάποια μηνύματα ωραία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος12 Απριλίου 2010 στις 8:59 μ.μ.

    μόνον όταν ο άνθρωπος ανακαλύψει τη ματαιότητα της ύλης και αναγνωρίσει επιτέλους τί πραγματικά αξίζει σ' αυτή τη ζωή από την οποία είμαστε όλοι περαστικοί, τότε ίσως υπάρξει ελπίδα. Τότε ίσως πετάξουμε από τα σπίτια μας το "σκουπιδόκουτο" που ανέλαβε την πλύση εγκεφάλου μας καθημερινά, τη μετατροπή μας σε άβουλες καταναλωτικές μηχανές που δουλεύουμε νυχθημερόν για να καταναλώνουμε. Τα λέω όλα αυτά γιατί ύστερα από το θάνατο της μητέρας μου (η οποία ήταν πολύ καταναλωτικό πλάσμα)έπαθα μια απέχθεια προς όλα τα υλικά. Αυτό κρατάει ακόμη, δηλαδή πραγματικά ΔΕΝ ΘΕΛΩ ν'αγοράσω τίποτε (εκτός από βιβλία και CD, μόνο εκεί δείχνω, πρέπει να το παραδεχτώ, μια "απληστία"). Είδα μάλλον το μάταιο και το φθαρτό, είδα τί πραγματικά αξίζει σ' αυτή τη ζωή και πώς κουκουλώνεται καθημερινά με χρωματιστό χαρτί περιτυλίγματος για να εξαφανιστεί! Ιπτάμενε, μου άρεσε πολύ η ανάρτησή σου.
    Καληνύχτα και συγγνώμη για τη φλυαρία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Iptamenos Ollandos12 Απριλίου 2010 στις 10:28 μ.μ.

    Man, καλός ο σύνδεσμος που πρότεινες και θα συμφωνήσω μαζί σου. Εξάλλου γνωρίζω πλέον τα πιστεύω σου.


    Silena, εδώ θα τα χαλάσουμε. Τα βιβλία δεν είναι απληστία :))
    Όσο για τα CD μην ξοδεύεσαι. Κατέβαζε τα δωρεάν από το διαδίκτυο όσο μπορείς ακόμα...
    Το χαζοκούτι τώρα, είναι το πρώτο που πρέπει να σπάσουμε ξεκινώντας την επ-ανάσταση μας...
    Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και εννοείται ότι δεν ήταν φλυαρία.
    Α! η "ανάρτηση" μου πήρε το βραβείο ντοκιμαντέρ της IDFAmsterdam το 2003...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ειρήνη24 Απριλίου 2010 στις 7:36 μ.μ.

    Πολύ ωραία η ανάρτησή σου, μόλις βρω χρόνο θα παρακολουθήσω και ολόκληρο το ντοκυμαντέρ. Το χαζοκούτι το έχω σπάσει εδώ και χρόνια, αποτελεί απλά ένα διακοσμητικό στοιχείο στο σαλόνι μου και το μέσο να δω κάποια σειρά ή μια καλή ταινία όταν θελήσω. Αλλά έχω πολύ δρόμο μπροστά μου μέχρι να διώξω από πάνω μου εντελώς τον καταναλωτισμό..

    Πολύ καλό το μπλογκ σου.. Την καλησπέρα μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Iptamenos Ollandos27 Απριλίου 2010 στις 7:00 μ.μ.

    Ειρήνη καλωσόρισες και σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
    Τον καταναλωτισμό είναι δύσκολο για όλους μας να τον διώξουμε. Η μίμηση, η διαφήμιση και η ποικιλία τον συντηρούν.
    Και κάτι ακόμα: η απλή ζωή που ζητά το βίντεο είναι η εξωτερική λιτότητα. Θεωρώ ακόμα πιο απαραίτητη την εσωτερική.

    Καλή σου μέρα και συγνώμη που άργησα να απαντήσω αλλά έλειπα σε διακοπές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ειρήνη27 Απριλίου 2010 στις 9:32 μ.μ.

    Πόση αλήθεια κρύβει αυτό που είπες για την εσωτερική λιτότητα!

    Όταν γινόμαστε ένα τίποτα τότε αγγίζουμε, γινόμαστε το Είναι μας..

    ΥΓ: Καλή επαναφορά στην καθημερινότητα εύχομαι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Εγγραφή μέσω email

Enter your email address:

Blog Widget by LinkWithin