Bernard Russel (1872-1970)
1. Μην αισθάνεσαι απολύτως σίγουρος για τίποτα.
2. Μην νομίζεις ότι αξίζει να προχωρήσεις στην απόκρυψη αποδεικτικών στοιχείων, γιατί τα στοιχεία σίγουρα θα έρθουν στο φως.
3. Ποτέ μην προσπαθείς να αποθαρρύνεις τη σκέψη, γιατί είναι σίγουρο ότι θα επιτύχεις.
4. Όταν σου εναντιωθούν, ακόμα και αν είναι η ίδια η οικογένεια σου, προσπάθησε να το ξεπεράσεις με επιχειρήματα και όχι με αυθεντία, γιατί μια νίκη που βασίστηκε στην αυθεντία δεν είναι πραγματική, είναι απατηλή.
5. Μην έχεις κανένα σεβασμό για την αυθεντία (δικαιοδοσία / εξουσία / αρχή) των άλλων, γιατί πάντα υπάρχουν αντίθετες αυθεντίες που μπορούν να βρεθούν.
6. Μην χρησιμοποιείς εξουσία για να καταπιέζεις απόψεις που νομίζεις επιβλαβείς, γιατί αν το κάνεις, οι απόψεις θα καταπιέσουν εσένα.
7. Μην φοβάσαι να είσαι εκκεντρικός στην άποψη σου, γιατί κάθε "άποψη" που είναι τώρα αποδεκτή ήταν κάποτε εκκεντρική.
8. Βρες περισσότερη ευχαρίστηση στην ευφυή διαφωνία από την παθητική συμφωνία, γιατί, αν εκτιμάς την ευφυΐα όπως θα έπρεπε, η πρώτη συνεπάγεται βαθύτερη συμφωνία από την δεύτερη.
9. Να είσαι σχολαστικά φιλαλήθης ακόμα και αν η αλήθεια είναι άβολη, γιατί είναι πιο άβολο όταν προσπαθείς να την κρύψεις.
10. Μην αισθάνεσαι ζήλεια για την ευτυχία αυτών που ζουν σε παραδείσους ανόητων, γιατί μόνο ένας ανόητος θα νόμιζε ότι αυτό είναι ευτυχία.
THE TEN COMMANDMENTS OF RATIONALISM
1. Do not feel absolutely certain of anything.
2. Do not think it worth while to proceed by concealing evidence, for the evidence is sure to come to light.
3. Never try to discourage thinking, for you are sure to succeed.
4. When you meet with opposition, even if it is from your family, endeavour to overcome it by argument and not by authority, for a victory dependent upon authority is unreal and illusory.
5. Have no respect for the authority of others, for there are always contrary authorities to be found.
6. Do not use power to suppress opinions you think pernicious, for if you do, the opinions will suppress you.
7. Do not fear to be eccentric in opinion, for every "opinion" now accepted was once eccentric.
8. Find more pleasure in intelligent dissent than in passive
agreement, for, if you value intelligence as you should, the
former implies a deeper agreement than the latter.
9. Be scrupulously truthful even if the truth is inconvenient, for it is more inconvenient when you try to conceal it.
10. Do not feel envious of the happiness of those who live in a
fool's paradise, for only a fool will think that it is happiness.
-Bertrand Russell
Περίεργο μου φαίνεται..
ΑπάντησηΔιαγραφήεντολές για ορθολογισμό είπες..
κι όμως, σε όσα φόρουμ συζήτησα κατά το παρελθόν, καταπατούσαν και τις δέκα εντολές, όταν μιλούσα για "περίεργα" πράγματα και ιδέες..
καλησπέρα :)
Άμοιρε Τρελέ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις πολλούς ορθολογιστές; (με την έννοια που δίνει ο Ράσελ). Έναν ξέρω προσωπικά και όταν βρίσκομαι μαζί του δεν θέλω να σταματήσει να μου μιλά. Και η τιμωρία μου είναι ότι η ώρα μαζί του περνά τόσο, μα τόσο, γρήγορα...
Πολλές καλημέρες και κουράγιο για την συνέχεια
Η τελευταία εντολή είναι το μυστικό της προσωπικής ολοκλήρωσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήτώρα ειλικρινά μου δημιούργησες πρόβλημα ταυτότητας!
ΑπάντησηΔιαγραφήαν είναι αυτές οι δέκα εντολές του ορθολογισμού, τότε εγώ που θεωρώ τον Αριστοτέλη σαν τον δολοφόνο της αρχαίας ελληνικής σοφίας τι είμαι; ορθολογίστρια; εγώ; βρε μπα σε καλό σου τι μου έκανες! :)))
Ορθές μου ακούγονται και οι δέκα εντολές :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά και υπάρχει καταπάτηση αλλά δεν παύουμε να προσπαθούμε για το καλύτερο!
Καλά κάνεις και την αναδημοσιεύεις για να μην ξεχνάμε που πατάμε ;)
@ Μαύρη Ντάλια
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι όλες οι εντολές είναι κομμάτια μιας πινακίδας που δείχνει το δρόμο προς την προσωπική ολοκλήρωση. Το μυστικό είναι να τις δουλέψεις και να τις εφαρμόζεις στην καθημερινή ζωή σου. Πάντα νομίζοντας, έτσι;-)
@ Μια φορα κι εναν τρελο...
Τα παράπονα σας στον Κο Russel παρακαλώ.STOP. Μην πυροβολείτε τον αγγελιοφόρο. STOP.
ΥΓ. Καλά σε έβγαλε ορθολογίστρια και εσύ παρεξηγήθηκες; Έχω και τις Δέκα Εντολές του καμπούρη χαχαχαχα :))
Για τον δολοφόνο δεν έχω άποψη γιατί δεν έχω διαβάσει τίποτα από τα γραπτά του...
@ Ωρίων ΄Δ
Εννοείται αδελφέ ότι τις καταπατάμε και πολλές φορές μάλιστα. Δεν εγκαταλείπουμε την προσπάθεια όμως. Κανείς δεν έγινε τέλειος χωρίς την συνεχή εξάσκηση...
Για την αναδημοσίευση δεν το κατάλαβα. Το έχεις δημοσιεύση και εσύ; Πάει η αποκλειστικότητα...:))
Προχθές έπεσα πάνω του στο βιβλίο B. Russel - An introduction by Brian Carr (65).
όχι όχι δεν το έχω αναδημοσιευσει, δεν το ειχα συναντήσει καν, οπότε καλα έκανες και το ανεφερες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο λέω με την έννοια ότι ειναι κείμενο απο κάποιον διάσημο οπότε θα έχει αναδημοσιευτει ;)
Άσε αδελφέ το γκούκγλισα και ...απογοητεύτηκα που το διάβασα τελευταίος :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς τον ορθολογισμό αυτής της μορφής δε μπορείς να αποφύγεις τις παγίδες του συναισθήματος,να προχωρήσει η επιστήμη κ.τ.λ.Υπέροχη ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο σχόλιο και οπτική Staxti!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα,χρόνια και ζαμάνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερισσότερο μου κάνει για εντολές του εμπειρισμού παρά του ορθολογισμού.
Ο ορθολογισμός έρχεται σε αντίθεση με τον εμπειρισμό.
Η φιλοσοφία όμως της επιστήμης είναι και εμπειρική και ορθολογική.
Εμπειρισμός ή ορθολογισμός;
Κρίμα που γεννήθηκε ο Μωυσής πριν από τον Ράσελ. Θα είχαμε γλυτώσει από πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Τίκτος
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα αδελφέ, πράγματι χρόνια και ζαμάνια :))
Ο τίτλος δεν είναι δικός μου, είναι του ίδιου του Ράσελ. Βέβαια η διαπίστωση σου είναι σωστή αφού ο ορθολογισμός έρχεται σε αντιπαράθεση με τον εμπειρισμό επειδή δεν χρειάζεται την βοήθεια του τελευταίου για να κατακτήσει την "γνώση". Όμως εξετάζοντας την ιστορία της φιλοσοφίας θα δούμε ότι οι αντιπρόσωποι του κάθε είδους (Καρτέσιος, Λάιμπνιτς, Σπινόζα - Λοκ, Μπέρκλεϊ, Χιουμ) εισέρχονται ο ένας στο πεδίο του άλλου αν και πολέμιοι. Σε άμυνα του Ράσελ θα έλεγα ότι στην εποχή του ο ορθολογισμός είχε αποκτήσει μια χροιά αντι-κληρικού, αντι-εξουσιαστικού και ουμανιστικού χαρακτήρα. Κάτι που σίγουρα λείπει από την σημερινή επιστήμη αφού ο μαθητευόμενος "μάγος" δεν διδάσκεται ούτε φιλοσοφία, ούτε ηθική.
Και για να καταλήξω και κάπου γιατί με έπιασε η πάρλα, ένας συνδυασμός των δύο θα ήταν ίσως ο πιο προσοδοφόρος. Εξάλλου ο εμπειρισμός πρέπει κατά κάποιο τρόπο να οργανωθεί στη σκέψη μας και εκεί ίσως βρίσκεται η χρησιμότητα του ορθολογισμού. Δύσκολα μου βάζεις Τίκτο... :))
ΥΓ. Υπάρχει και ο σκεπτικισμός αλλά πολύ πιο μπερδεμένος βρε παιδί μου!!!
@ ΟΧΙΑ
χαχαχαχαχα :)))
Ο Μωυσής ίσως δεν φταίει και τόσο όσο οι εκατομμύρια οπαδοί του. Βλέπε Εντολές νο. 1,3,4,5, και 10...
Τις έμαθα παπαγαλία σου λέω από την ώρα που τις έκανες ανάρτηση. Όσο για τον Μωυσή η αλήθεια είναι ότι δεν φταίει αυτός που είχε ακροατές εκείνη την στιγμή...γιδοβοσκούς! Γαμώ την κτηνοτροφία μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον η καθημερινή ενασχόληση με πρόβατα σε κάνει πρόβατο. Λέω εγώ τώρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι οι δέκα Εντολές λογικότατες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ που τα λέμε τώρα και οι δέκα εντολές του Μωυσή που και είχαν γκράν σουξέ , στην πράξη είναι μόνο για να έχουμαι να λέμε.
Ένα κι ένα είναι τα πετράδια σου! Το καλύτερό μου :"Να είσαι σχολαστικά φιλαλήθης ακόμα και αν η αλήθεια είναι άβολη, γιατί είναι πιο άβολο όταν προσπαθείς να την κρύψεις."
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι όλα αληθινά!
@ Habilis
ΑπάντησηΔιαγραφήΑδελφέ καλωσόρισες. Και του Μωυσή μωρέ καλές ήταν για ...μες στο σπίτι. Ότι και να λέμε ήταν βλέπεις ο πρώτος διδάξας. ;-)
@ Ρεγγίνα
Ναι βέβαια όλα αληθινά, αλλά ξένα πετράδια. Ποιο όμορφα αυτά που φτιάχνεις εσύ ο ίδιος...
Την καλημέρα μου σε όλους σας.
Ιπτάμενε,
ΑπάντησηΔιαγραφήο ορθολογισμός είναι ο ορθός λόγος της καρδιάς όταν ξέρεις να μεταφράζεις τους χτύπους της.
Εσείς οι Απλοί έχετε τον τρόπο σας να λέτε με δύο κουβέντες αυτό που ο άλλος δεν μπορεί να πει σε μέρες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπαιτώ ο ορισμός που έδωσες να γραφτεί στο λεξικό.
Αδελφέ καλωσόρισες, έλειψες σε όλους νομίζω...
Θα ήθελα την πηγή του κειμένου αν είναι εύκολο. Δε τη βρίσκω στο ιντερνετ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Γιώργο και καλώς ήρθες,
ΑπάντησηΔιαγραφήτην είχα ξεχάσει την πηγή, αλλά ευτυχώς την είχα δώσει στα σχόλια που ακολούθησαν: B. Russel - An introduction by Brian Carr (σελ. 65) 1975, Αυστραλία.