Ένα απόσπασμα από τις επιστολές του Ρίλκε. Από το βιβλίο "Ο οδηγός του ποιητή για τη ζωή / Η σοφία του Ρίλκε" σε ανθολόγηση του Ulrich Baer και μετάφραση της Αλεξάνδρας Νικολακοπούλου.
Όσο πιο ανθρώπινοι γινόμαστε, τόσο περισσότερο διαφέρουμε. Θαρρείς και οι ανθρώπινες υπάρξεις ξαφνικά πολλαπλασιάζονται χιλιάδες φορές. Ένα συλλογικό όνομα, που παλαιότερα κάλυπτε χιλιάδες, πολύ σύντομα δεν θα αρκεί ούτε για δέκα ανθρώπους και θα υποχρεωθούμε σε εντελώς ξεχωριστή αντιμετώπιση του καθενός. Σκεφτείτε: Αν κάποτε αντί για λαούς, έθνη, οικογένειες και κοινωνίες έχουμε ανθρώπους; Αν δεν μπορούμε πλέον να ομαδοποιήσουμε ούτε τρεις κάτω από ένα όνομα! Δεν θα υποχρεωθεί τότε ο κόσμος να διευρυνθεί;
ΥΓ. : Δέστε και αυτό εδώ.
Δεν με βρίσκουν σύμφωνη αυτά τα λεγόμενα "συλλογικά ονόματα" ότι κι αν προσπαθούν να ομαδοποιήσουν ή μάλλον να ..μαζοποιήσουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχουν παρά μόνο κοινά χαρακτηριστικά σε πολύ διαφορετικούς ανθρώπους που έχουν ιδιοσυγκρασία και διαφέρουν όπως τα δακτυλικά τους αποτυπώματα με απειροάπειρους συνδυασμούς χωρίς να εξαντλείται αυτή η διαφορετικότητα. Άρα είναι τεχνητό δίλημμα και ρητορικό ερώτημα νομίζω.
Καλό σας μεσημέρι
Καλησπέρα Ρέα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά και είναι ρητορικό το ερώτημα.
Και ξέρεις σκεφτόμουνα ότι το χειρότερο δεν είναι να δίνεις συλλογικά ονόματα, το χειρότερο είναι να θέλεις να αποκαλείσαι με ένα από αυτά...
Ρέα,
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν θέλω να ...σε ζορίσω :))
αλλά μπήκα να σου ευχηθώ καλοτάξιδο το καινούργιο σου ιστολόγιο και δεν μου βγάζει πεδίο για να γράψω σχόλιο...
"Όσο πιο ανθρώπινοι γινόμαστε, τόσο περισσότερο διαφέρουμε." Για αυτό λοιπόν σαν γουρούνια έχουμε πλέον την ίδια μούρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα.
Καλημέρα Οχιά,
ΑπάντησηΔιαγραφήσυ είπας... και ο Όργουελ στη "Φάρμα των Ζώων"