Το τελευταίο γνωμικό που κατατέθηκε

Ο Χρύσιππος ο Σολεύς είπε: " "Θα συμπεραίναμε στην περίπτωση ενός όμορφου σπιτιού ότι χτίστηκε για τους ιδιοκτήτες τους και όχι για ποντίκια. Οφείλουμε επομένως, με τον ίδιο τρόπο, να θεωρούμε το σύμπαν σαν το σπίτι των θεών.""

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Περί βελτίωσης και σκοπού


Η βελτίωση ή η εξέλιξη αν προτιμάτε, δεν έρχεται μέσα από την προσπάθεια. Η προσπάθεια σε οδηγεί μόνο σε σύγκρουση. Το να γνωρίζεις ποιος είσαι σου δίνει κατανόηση που είναι η ίδια η βελτίωση ή η εξέλιξη.


Είμαι αυτός που είμαι. Και αυτό είναι από μόνο του η μοίρα μου. Μια μοίρα όμως που δεν μπορώ να ακολουθώ τυφλά σαν ζώο. Είμαι ζώο (το ξέρω) αλλά μπορώ τουλάχιστον να την παρατηρώ. Και άλλοτε απορώ, άλλοτε την θαυμάζω. Δεν την κρίνω, ούτε συμφωνώ μαζί της. Απλά την παρατηρώ και τότε γνωρίζω σιγά - σιγά τι είμαι. Αυτή θα μπορούσα να την ονομάσω: επιστήμη της συνείδησης. Εκεί βρίσκεται και το μυστικό της βελτίωσης...


Βελτίωση όχι έχοντας σκοπό να γίνω καλύτερος ή κάποιος άλλος από αυτό που είμαι. Εξάλλου που ξέρω τι είναι καλύτερο όταν δεν ξέρω τι είμαι; Ζω και δρω χωρίς σκοπό γιατί αν ο σκοπός τελειώσει και τότε μας περιμένει ο ακίνητος παράδεισος που είχαμε φανταστεί είτε για να μας απογοητεύσει, είτε για να μας κάνει να πεθάνουμε από ανία. 

Συνήθως βέβαια απλά ξεχνάμε και η σκέψη θέτει τον καινούργιο στόχο - καρότο. Η κίνηση προς ένα σκοπό μου πρόσφερε ατέλειωτα χρόνια ψευδαίσθησης ότι ζω. Ακόμα πέφτω στην παγίδα που και που, αλλά τώρα ξέρω ποιος με ξεγελάει. Είναι η σκέψη που έχει δικιά της ζωή και θέλει να ζω στην δικιά της προβολή.

Για επίλογο κράτησα κάτι που θεωρώ ότι ταιριάζει με την ανάρτηση. Γράφει ο Καρλ Γιούνγκ στο κεφάλαιο που αναφέρεται στο ταξίδι του στην Αφρική (Ουγκάντα). "Όχι ο άνθρωπος, αλλά ο Θεός ήταν ο διοικητής εδώ - με άλλα λόγια, όχι βούληση και σκοπός, αλλά ανεξιχνίαστο σχέδιο."


Το μαγαζί θα υπολειτουργεί ως και τις αρχές Μαρτίου λόγω διακοπών.

19 σχόλια:

  1. Ιπτάμενε Ολλανδέ!!!
    Με αυτή σου την ανάρτηση με κατακεραύνωσες! Δε σε αναγνωρίζω (με μέτρο το ελάχιστα που σε γνωρίζω με βάση τα γραπτά σου). Τί συμβαίνει???
    Γιατί μιλάς για βελτίωση και όχι για αποδοχή?
    Γιατί μιλάς για εξέλιξη και όχι για όνειρα???
    Γιατί μιλάς για προσπάθεια και όχι για έμπνευση.
    Στ'αλήθεια μπορώ να πιστέψω ότι ανέβασες αυτή την ανάρτηση!
    Θέλω να γνωρίσω ποιά είμαι αλλά αυτό δε γίνεται αυτοσκοπός μου.
    Και δεν πιστεύω στο "είμαι αυτό που είμαι". Δε μπορώ να δεχθώ ότι είμαστε ζώα που απλά δεχόμαστε τη μοίρα μας. Δεν ξέρω καν αν υπάρχει το προδιαγεγραμμένο! Και για να σου πω την αλήθεια το αμφισβητώ σοβαρά. Διότι (όντας μαθηματικός!) πηγαίνοντας με την επαγωγική μέθοδο, αν υπήρχε μοίρα, και τη νιώθαμε, τη βλέπαμε, τη διαισθανόμαστε, τότε δε θα ελπίζαμε σε τίποτε καλύτερο, θα γινόμαστε έρμαιά της και θα περιμέναμε, έτσι απλά, το τέλος. Χωρίς καμμιά ελπίδα, καμμιά αισιοδοξία, καμμιά ελπίδα! Και δεν είμαστε Παρατηρητές!!!Είμαστε ΚΟΙΝΩΝΟΙ. Αλλιώς, γιατί να είμαστε?
    Δεν υπάρχει καμμιά επιστήμη της συνείδησης. Και εκεί δε βρίσκεται κανένα μυστικό βελτίωσης! Ιπτάμενε Ολλανδέ, ξέρεις πού βρίσκεται το ΜΥΣΤΙΚΌ (όχι φυσικά της βελτίωσης, γιατί τί είναι αυτό??? ποιός το ορίζει και γιατί???). Ξέρεις ποιά είναι η βούληση? η επιθυμία? η ανάγκη? Γιατί πρέπει όλα να τα ορίζεις/ Συγγνώμη που μιλάω τόσο άμεσα, αλλά ειλικρινά (κι ας μη σε ξέρω) σε νιώθω φίλο μου. Ποιός τα ορίζει και τα καθορίζει όλα αυτά, πλην του ιδίου του εαυτού μας???
    Γιατί εαν δεν τα καθορίζει ο εαυτός μας, τότε υπάρχει πρόβλημα. Που πρέπει άμεσα να λυθεί, και να τακτοποιηθούν τα πράγματα όπως πρέπει. Ορίστε τι μου έκανες. Μ'έπιασε λογοδιάρροια με αυτά που γράφεις!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απορία ανόητης νοικοκυράς Ιπτάμενε
    Η βούληση και ο σκοπός (ο οποιοσδήποτε) δεν απορρέουν από τη σκέψη;
    Η σκέψη δεν είναι προϊόν της συνείδησης; Άρα του «θεού»;
    Αν ναι τότε πως γίνετε ή σκέψη με στόχους-καρώτο, να έρχεται σε σύγκρουση με την συνείδηση (θεό) και να κάνει τα δικά της;
    Εκτός αν ο θεός είναι κάτι άλλο..
    Τι κάθομαι και λέω στις δύο μετά τα μεσάνυχτα θεέ μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πάνω σε αυτό που συζητάγαμε ε;:)
    Θα προσπαθήσω να σου απαντήσω αύριο μέσω mail και θα συμπεριλάβω και την εξήγηση μου για την παροιμία .Η θα μαζευτούν πολλά πάλι μήπως και πρέπει να αφήσω την παροιμία για αργότερα;:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Είναι η σκέψη που έχει δικιά της ζωή και θέλει να ζω στην δικιά της προβολή."

    Αδερφέ,χωρίς αυτό δεν ξέρω τι θα γινόμασταν.

    Καλημέρα

    ΥΓ. και καλή αντάμωση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ιπτάμενε αν έχω μάθει κάτι καλά στη ζωή μου είναι η ανάγκη της παρατήρησης.
    Πάντα ήταν και εξακολουθεί να είναι για μένα ζητούμενο η Γνώση. Κι αυτή δεν θα' ρθει παρά μόνο μέσα από την ζύμωση, την τριβή και την όσμωση με όλα αυτά που υπάρχουν γύρω μου και τα αντιλαμβάνομαι σαν τη ζωή μου.
    Πάντα όμως σε επαγρύπνηση και προσπαθώντας να αγνοώ την ατελείωτη μπουρδολογία του νου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γι αυτό σκεφτόμαστε λοιπόν. Για να ζούμε.
    Καλή Αντάμωση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εγώ κάθε φορά που μπαίνω και σε διαβάζω αλλάζω φυλή.


    Υ.Γ:Υπέροχη σκέψη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ Silena
    Χαίρομαι και για την ευθύτητα σου και για το θάρρος της γνώμης σου.
    Καταρχήν η ανάρτηση γράφτηκε κατά ένα μέρος ως απάντηση σε μια συνομιλία που είχα και κατά ένα μέρος σαν απλή καταγραφή σκέψεων.
    Διστάζω να σου απαντήσω για δύο λόγους: Πρώτον θα έπαιρνε σελίδες και δεύτερον νομίζω ότι δεν κατανόησες απόλυτα τι θέλω να πω. Το συμπέρασμα το βγάζω για παράδειγμα όταν λες ότι είπα για αυτοσκοπό στη γνώση του εαυτού όταν ξεκάθαρα (θέλω να πιστεύω) αρνούμαι το σκοπό σε ότι κάνω. Το ίδιο λέω και με την βελτίωση.
    Νομίζω ότι οι εκφραστικές μου αδυναμίες, αλλά και μια όχι τόσο καλή ανάγνωση από μέρους σου (ίσως ήσουν κουρασμένη ή κάτι άλλο) ευθύνονται για την μην κατανόηση του κειμένου. Θα ήθελα να το ξαναδιαβάσεις ξεκούραστη και αν επιμένεις στις διαφωνίες -που όντως είναι διαφωνίες- να μου τις στείλεις πάλι για να σου απαντήσω.


    @ Ελίτσα
    Δεν υπάρχει ανόητη απορία.
    Στους λογικούς συνειρμούς που κάνεις κατά την άποψη μου υπάρχει το εξής λάθος: Η σκέψη δεν είναι συνείδηση τουλάχιστον όχι όλη η σκέψη. Υπάρχουν πολλών ειδών σκέψεις. Ένα καλό παράδειγμα είναι η προηγούμενη ανάρτηση. Υπάρχει ο εσωτερικός διάλογος που τις περισσότερες φορές δεν αντιλαμβανόμαστε. Συνείδηση νομίζω ότι αποκτάς όταν "παρακολουθείς" την σκέψη σου.
    Ντρέπομαι που να σε κάνω να σκέφτεσαι τέτοια πράγματα στις 2πμ. :))


    @Μan
    Αν δεν σου κάνει κόπο θα ήθελα να μου στείλεις την εξήγηση για την παροιμία σου στην ανάρτηση που ξεκίνησε ο συγκεκριμένος διάλογος. Τα υπόλοιπα εδώ.


    @Τικτος
    Ζώα θα παραμέναμε... Αλλά προσοχή γιατί η σκέψη έχει πολλά ποδάρια. Μπορεί να σε κάνει άνθρωπο αλλά μπορεί να σε κάνει χειρότερο και από ζώο... Όπως κάτι ζώα που περιγράφεις γλαφυρά στις αναρτήσεις σου :))
    ΥΓ. Σύντομα :))


    @Μια φορά και ένα τρελό
    Ακριβώς στα λόγια μου και χαίρομαι ιδιαίτερα που βάζεις κεφαλαίο στη Γνώση!!


    @Simpleman
    Στην καρδιά αδελφέ και τότε ζούμε πραγματικά...
    Δεν μπορώ να περιμένω :))


    ΟΧΙΑ
    Τώρα αυτό είναι καλό ή κακό :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ξαναδιάβασα την ανάρτησή σου. Θα πω πως μάλλον έχεις δίκιο. Για την παρανόηση των γραφόμενών σου, από την πλευρά μου.
    Η αυτογνωσία κατακτιέται με αποδοχή, απλότητα, αγάπη για τη ζωή. Πολλές φορές με πιάνει απαισιοδοξία και ίσως τότε καταλαβαίνω καλύτερα πως όπως νιώθει κανείς στην ψυχή του, αντίστοιχη θα είναι και η κάθε του ημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Silena,

    είναι αδύνατο να έχω σε όλα δίκιο :))
    Σκέψεις είναι και απλά τις καταγράφω ενώ έχω και το βίτσιο να τις δημοσιοποιώ :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. I believe in Spinoza's God, Who reveals Himself in the lawful harmony of the world, not in a God Who concerns Himself with the fate and the doings of mankind.
    We are in the position of a little child entering a huge library filled with books in many different languages. The child knows someone must have written those books. It does not know how. The child dimly suspects a mysterious order in the arrangement of the books but doesn't know what it is. That, it seems to me, is the attitude of even the most intelligent human being toward God. We see a universe marvelously arranged and obeying certain laws, but only dimly understand these laws. Our limited minds cannot grasp the mysterious force that moves the constellations. I am fascinated by Spinoza's pantheism, but admire even more his contributions to modern thought because he is the first philosopher to deal with the soul and the body as one, not two separate things
    I am enough of an artist to draw freely upon my imagination. Imagination is more important than knowledge. Knowledge is limited. Imagination encircles the world
    Αλβέρτος Αϊνστάϊν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @another iz
    Καλωςήρθες. Πολύ καλό το κείμενο, είναι από το The world as i see it ; Για την φαντασία θα ήθελα να κάνω μια ανάρτηση αλλά μάλλον μετά τις διακοπές...

    Ο δε Σπινόζα που τον διάβασα (ηθική) , αλλά κατάλαβα ελάχιστα πράγματα, είναι πολύ βαρύς βρε παιδί μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αυτό που δε συμπάθησα ποτέ μου είναι η φράση .
    Ίσως γιατί δεν μπορώ.

    Καλά ταξίδια Ιπτάμενε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Δεν πρόλαβα πάλι να σου απαντήσω σήμερα.

    Μου αρέσει πάντως περισσότερο ο διάλογος μέσω mail γιατί νομίζω ότι γίνονται καλύτερες συζητήσεις έτσι.Επίσης καλά κάνεις και αφιερώνεις εγγραφές πάνω σε αυτά που συζητάμε γιατί αυτό δείχνει ότι εκτιμάς τις συζητήσεις μας αλλά θα μου άρεσε περισσότερο να απαντάς και συγκεκριμένα σε κάποια ερωτήματα πέρα από τις εγγραφές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Θα μείνω στη φράση "Imagination is more important than knowledge. Knowledge is limited. Imagination encircles the world" από το σχόλιο του another iz. Αυτό πιστεύω είναι το μυστικό της εσωτερικής δύναμης του να ανακαλύπτουμε τα "κρυμμένα" του εαυτού μας. Γιατί η ελευθερία της φαντασίας μας επιτρέπει να δημιουργήσουμε, να ελπίσουμε, να νιώσουμε χαρά και εμπιστοσύνη.
    Με τη φαντασία μπορούμε να επεξεργαζόμαστε τα στοιχεία που μας δίνει η καθημερινότητα και να τα μετατρέπουμε σε "έργα τέχνης"! Πολύ καλό σχόλιο another iz.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. και κλείνω το σχολιασμό με μια ρήση του Αινστάιν: «Η πραγματική αξία της ανθρώπινης ύπαρξης καθορίζεται βασικά από το μέτρο και την αίσθηση που ο ίδιος έχει για τον εαυτό του».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @Τάκης
    Αδελφέ, και εγώ σκέψεις τακτοποιώ ή προσπαθώ να τακτοποιήσω...

    @man
    Αδελφέ, με την ησυχία σου, εξάλλου θα λείπω και διακοπές. Ίσως τα πουμε και από κοντά που είναι ακόμα καλύτερο και από τα ημέηλ :))

    @Άνεμος
    Αδελφέ, πολύ χαίρομαι που δεν είμαι μόνος και τρελός ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή μέσω email

Enter your email address:

Blog Widget by LinkWithin