Εσύ πως σκέφτεσαι;

Το παρακάτω απόσπασμα είναι από την αυτοβιογραφία του Καρλ Γιουνγκ  με τίτλο "Αναμνήσεις, Όνειρα, Σκέψεις" από το κεφάλαιο με τίτλο "Ταξίδια".

Ο Γιουνγκ σε ένα από τα ταξίδια του στις ΗΠΑ πήγε με φίλους να επισκεφτεί τους ινδιάνους του Νέου Μεξικού στο Pueblos. Εκεί είχε την τύχη (όπως λέει ο ίδιος) να μιλήσει με τον αρχηγό της φυλής των Tao Pueblos. Τον περιγράφει σαν έναν έξυπνο άνδρα ηλικίας γύρω στα 40 με 50 με το όνομα Ochwiay Biano (Λίμνη του Βουνού). Γράφει για την συζήτηση που είχε μαζί του: "μαγεύτηκα σίγουρα από τον κόσμο του, όπως ο κάθε Ευρωπαίος είναι μαγεμένος στον δικό του, αλλά τι κόσμος ήταν αυτός! Συζητώντας με έναν Ευρωπαίο, κάποιος πέφτει διαρκώς σε αμμουδερές ξέρες πραγμάτων που είναι από παλιά γνωστά, αλλά που κανείς δεν καταλαβαίνει. Με αυτόν τον ινδιάνο το σκάφος ταξίδευε ελεύθερα σε βαθιές, άγνωστες θάλασσες. Την ίδια στιγμή, δεν ξέρεις τι είναι πιο ευχάριστο: να βλέπεις τις νέες ακτές, ή να ανακαλύπτεις νέες προσεγγίσεις σε αρχαία γνώση που έχει σχεδόν ξεχαστεί".

"Δες", είπε ο Ochwiay Biano, "πόσο απάνθρωποι μοιάζουν οι λευκοί. Τα χείλια τους λεπτά, οι μύτες τους κοφτερές, τα πρόσωπα χαραγμένα και παραμορφωμένα από δίπλες. Τα μάτια τους έχουν μια χτυπητή έκφραση· πάντα αναζητούν κάτι. Τι αναζητούν; Οι λευκοί πάντα θέλουν κάτι· είναι πάντα σφικτοί και ανήσυχοι. Εμείς δεν ξέρουμε τι θέλουν. Δεν τους καταλαβαίνουμε. Νομίζουμε ότι είναι τρελοί".

Τον ρώτησα γιατί νομίζουν ότι είναι όλοι τρελοί.

"Λένε ότι σκέφτονται με τα κεφάλια τους" απάντησε.

"Μα φυσικά. Εσύ με τι σκέφτεσαι;" τον ρώτησα με έκπληξη.

"Εμείς σκεφτόμαστε εδώ", είπε δείχνοντας την καρδιά του.

Αφιερωμένο για όλους τους φίλους που"γνώρισα" μέσα από τα ιστολόγια και σκέφτονται με την καρδιά.