Το τελευταίο γνωμικό που κατατέθηκε

Ο Χρύσιππος ο Σολεύς είπε: " "Θα συμπεραίναμε στην περίπτωση ενός όμορφου σπιτιού ότι χτίστηκε για τους ιδιοκτήτες τους και όχι για ποντίκια. Οφείλουμε επομένως, με τον ίδιο τρόπο, να θεωρούμε το σύμπαν σαν το σπίτι των θεών.""

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

Ζω εδώ και ένα χρόνο χωρίς καθόλου χρήματα

Είναι παράξενα ευχάριστο πως μερικές φορές γράφεις κάτι, και μετά το συναντάς αλλιώς ειπωμένο παραδίπλα. Ίσως γιατί νιώθεις λιγότερο μόνος ή αν θέλετε λιγότερο τρελός μέσα στους πραγματικά τρελούς που μας περιτριγυρίζουν. Είναι όμως μαγικό όταν πέφτεις σε παράδειγμα Ανθρώπου που προχωρά ακόμα πιο πολύ από εσένα στην εφαρμογή αυτών που σκέφτεσαι και κάνεις. Με το παράδειγμά του σου δίνει θάρρος να συνεχίσεις να προσπαθείς ακόμα περισσότερο. Γιατί ο συνειδητοποιημένος αυτός άνθρωπος έκανε το απλό πραγματικότητα μην υπολογίζοντας καμία δυσκολία που αυτό συνεπάγεται, αλλά αντιθέτως γευόμενος την ευχαρίστηση που αυτές προσφέρουν...

Μου θύμισε την προτροπή του H. Thoreau στο "Η ζωή στο δάσος ή Walden" το οποίο επηρέασε με παρόμοιο τρόπο τον McCandless η ζωή του οποίου γυρίστηκε και σε ταινία (Into the Wild).

Το άρθρο είναι από τα Νέα:


«Ζω εδώ και έναν χρόνο χωρίς καθόλου χρήματα»

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΑΤΑΣΑ ΜΠΑΣΤΕΑ , ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

Ο Μαρκ Μπόιλ στο τροχόσπιτό του, το οποίο απέκτησε χωρίς να πληρώσει τίποτα μέσω  του www.Freecycle.com   
Είναι δυνατόν να ζήσουμε χωρίς να ξοδεύουμε καθόλου χρήματα; Απογοητευμένος από τον άκρατο καταναλωτισμό, ο Μαρκ Μπόιλ αποφάσισε ότι έφθασε η στιγμή να δοκιμάσει. Και το κατάφερε. Στη διαδικασία αυτή δεν άλλαξε μόνο η σχέση του με το χρήμα αλλά και ο τρόπος με τον οποίο βλέπει τη ζωή.

Όλος ο κόσμος του Μαρκ Μπόιλ άλλαξε την ημέρα που αποφάσισε να σταματήσει να κάνει χρηματικές συναλλαγές. Ήταν εκείνη η ίδια ημέρα που αποκαλύφθηκε ο σκανδαλώδης τρόπος με τον οποίο οι τράπεζες χρησιμοποιούσαν τα «τοξικά» ομόλογα της αγοράς ακινήτων.

«Υποθέτω ότι οι σπόροι για την απόφασή μου να εγκαταλείψω κάθε μορφή οικονομικής συναλλαγής», εξηγεί ο 29χρονος οικονομολόγος στην εφημερίδα «Guardian», «είχαν φυτευτεί πριν από 7 χρόνια, λίγο πριν πάρω το πτυχίο μου στη διοίκηση επιχειρήσεων και στα οικονομικά σε πανεπιστήμιο της Ιρλανδίας, όταν έφθασε στα χέρια μου ένα DVD για τον Γκάντι. Εκεί, ο Ινδός ηγέτης έλεγε πως “πρέπει εμείς να γίνουμε η αλλαγή που θέλουμε να γίνει στον κόσμο”. Τότε, βέβαια, δεν είχα ιδέα τι αλλαγές θέλω». Πέρασε τα επόμενα 5 χρόνια διευθύνοντας εταιρείες βιολογικών τροφίμων, αλλά το 2007 κατάλαβε ότι ακόμα και οι επιχειρήσεις που στηρίζονται στο δίκαιο εμπόριο δεν είναι αρκετές για να αλλάξει η αγορά.

«Κοινωνική ομοιοπαθητική». Η στιγμή του «εύρηκα» ήρθε ένα απόγευμα, καθώς συζητούσε με έναν φίλο του για ζητήματα, όπως η οικολογική καταστροφή, οι άθλιες συνθήκες εργασίας, οι πόλεμοι για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Τότε ο Μαρκ συνειδητοποίησε ότι έβλεπε τον κόσμο με λάθος τρόπο, όπως κοιτάζει ο γιατρός τον ασθενή στον σύγχρονο δυτικό κόσμο, δίνοντας σημασία στα συμπτώματα και όχι στις αιτίες. Και αποφάσισε να προχωρήσει στην «κοινωνική ομοιοπαθητική», όπως την ονόμασε.

«Πιστεύω», λέει, «ότι η βασική αιτία τόσων προβλημάτων στον κόσμο σήμερα είναι το ότι δεν βλέπουμε άμεσα τις επιπτώσεις των πράξεών μας. Η απόσταση ανάμεσα στον καταναλωτή και το προϊόν έχει μεγαλώσει πολύ. Εάν καλλιεργούσαμε εμείς οι ίδιοι την τροφή μας, δεν θα πετάγαμε το 1/3 όπως κάνουμε σήμερα. Εάν έπρεπε να καθαρίζουμε το πόσιμο νερό, δεν θα το σπαταλούσαμε τόσο εύκολα. Όσο υπάρχουν χρήματα αυτά τα προβλήματα θα παραμένουν. Γι΄ αυτό και τον περασμένο Νοέμβριο αποφάσισα να απαλλαγώ οριστικά από αυτά».

Το πρώτο βήμα ήταν να βρει ένα καταφύγιο για να μείνει. Μέσω του Freecycle- ενός δικτύου ανταλλαγής πραγμάτων ή και δωρεάς- εντόπισε ένα τροχόσπιτο που δεν ήθελε πλέον ο ιδιοκτήτης του. Χρειαζόταν και ένα μέρος για να το στήσει, οπότε τρεις φορές την εβδομάδα δήλωσε εθελοντής σε μια φάρμα βιολογικών προϊόντων κοντά στο Μπρίστολ με αντάλλαγμα να του επιτρέψουν να τοποθετήσει εκεί το τροχόσπιτο. Για να ζεσταθεί, χρησιμοποίησε σόμπα με καυσόξυλα την οποία έφτιαξε μόνος του από πεταμένα υλικά. Ξύλα πήρε από τα δέντρα που έκοβαν στη φάρμα. Ένα μέλος της κοινότητας Freeconomy (την εναλλακτική οικονομία, που εμφανίστηκε το 2007) τού έδειξε πώς να μαγειρεύει στη φωτιά.

Πουλιά αντί για... iΡod. «Περνούσα πολλές ώρες έξω και έτσι άρχισα να παρατηρώ το φεγγάρι τον χειμώνα και το ηλιοβασίλεμα το καλοκαίρι», διηγείται ο Μπόιλ. «Τα πουλιά στα δέντρα έγιναν το iΡod μου, ενώ η παρατήρηση της φύσης γύρω μου μού έμαθε περισσότερα γι΄ αυτήν από όλα τα ντοκιμαντέρ που έχω δει στην τηλεόραση. Το μόνο αντικείμενο για το οποίο ξόδεψα λεφτά πριν αρχίσω το πείραμα (περίπου 400 ευρώ) ήταν ένας ηλιακός συλλέκτης ώστε να έχω αρκετό ρεύμα για ένα φως, το λάπτοπ και το τηλέφωνο (στο οποίο μπορούσα μόνο να δεχθώ κλήσεις). Όσο για τουαλέτα, έφτιαξα μια στην ύπαιθρο από ξύλινες παλέτες που μου χάρισαν σε ένα κοντινό ξυλουργείο. Μια και δεν μπορώ να αγοράσω χαρτί τουαλέτας, βοηθώ τους εφημεριδοπώλες να ξεφορτωθούν παλιές εφημερίδες... Πλένομαι στο ποτάμι και σπανίως χρησιμοποιώ σαπούνι, μόνο όταν είναι σπιτικό, ενώ για οδοντόβουρτσα χρησιμοποιώ ένα κόκαλο σουπιάς». Ποιο είναι το συμπέρασμα του Μαρκ Μπόιλ έπειτα από όλα αυτά; «Ότι προτιμώ να περνάω τον χρόνο μου στην ύπαιθρο φτιάχνοντας ψωμί παρά παρακολουθώντας κάποιο χαζοριάλιτι στην τηλεόραση. Κάποτε έβρισκα την ασφάλεια στα χρήματα, τώρα την αντλώ από τους φίλους και την τοπική κοινωνία. Κάποιοι από τους καλύτερούς μου φίλους είναι άνθρωποι που συνάντησα επειδή έπρεπε να χτίσω πραγματικές σχέσεις με τους άλλους βασισμένες στην εμπιστοσύνη και την ευγένεια και όχι στα χρήματα».


Ο χρόνος δεν κυλά με τον ίδιο τρόπο

Εκείνο που χρειάζεται περισσότερο ο Μαρκ Μπόιλ είναι η τροφή. Εκτός από όσα καλλιεργεί μόνος του, όπως πατάτες, φασόλια, καρότα και βολβούς, μαζεύει από τη φύση μανιτάρια και μούρα, ενώ συχνά παίρνει από εστιατόρια και σούπερ μάρκετ τρόφιμα που περισσεύουν. Πέρα από αυτά, προσπαθεί να διαδώσει τον τρόπο ζωής του. Συναντά ανθρώπους που σε γενικές γραμμές συμφωνούν μαζί του και τους εξηγεί πως μπορούν να τα καταφέρουν ακολουθώντας το παράδειγμά του. Και δεν παύει να τους υπενθυμίζει ότι ο χρόνος δεν κυλά το ίδιο σε έναν κόσμο όπου δεν υπάρχουν χρήματα. Για να πλύνει κάποιος τα ρούχα του στο πλυντήριο χρειάζεται μερικά λεπτά. Εκείνος χρειάζεται δύο ώρες για να τα πλύνει σε μια σκάφη με κρύο νερό, χρησιμοποιώντας ένα καθαριστικό που έφτιαξε ο ίδιος βράζοντας καρύδια. Για να καλύπτει την απόσταση των 40 χλμ. προς και από το Μπρίστολ χρειάζεται πολύ περισσότερο χρόνο και ενέργεια απ΄ ό,τι εάν χρησιμοποιούσε τρένο ή λεωφορείο, αλλά είναι μια οικονομική εναλλακτική ιδέα σε σχέση με το γυμναστήριο.

 

39 σχόλια:

  1. Μάλιστα!
    Πιστεύω.., που γίνονται πράξη. Μάλλον αυτή είναι και η διαφορά ανθρώπου από μαριονέτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ ενδιαφέρον εγγραφή.Ο ήρωας της ταινίας του into the wild πέθανε από δηλητηρίαση από κάποιο χόρτο που έφαγε όμως ε;(Ωραία ταινία πάντως).Οπότε μια ενδιάμεση λύση είναι η καλύτερη νομίζω.Έχει ιστοσελίδα άραγε ο τύπος που περιγράφει την ζωή του;


    Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η ζωή του david michael bruno που αποφάσισε να ζήσει με 100 αντικείμενα και έχει την ιστοσελίδα του εδώ
    http://www.guynameddave.com/
    Σαν πείραμα είναι ενδιαφέρον πάντως.


    Ενδιαφέρον πολύ είναι και το βιβλίο "ξοδέψτε λιγότερα ζήστε καλύτερα" που παρουσιάζει μια μέση κατάσταση του να μην αρνιόμαστε τις απολαύσεις δηλαδή αλλά να τις κρατάμε σε χαμηλά επίπεδα και σου το συστήνω ανεπιφύλακτα.

    Αυτά τα παραδείγματα σίγουρα δίνουν θάρρος σε ανθρώπους που έχουν πραγματοποιήσει κάποιες από αυτές τις ιδέες σε κάποιο βαθμό.Προσωπικά έχω γίνει λίγο γραφικός στους φίλους και τους γνωστούς για το ότι έχω την ίδια συσκευή κινητού για 4 χρόνια για παράδειγμα η για το ότι ξοδεύω με πολύ προσοχή τα χρήματα μου παντού η ότι το θεωρώ εκμετάλλευση να πληρώνουμε τόσο ακριβά για την διασκέδαση και προτείνω μια μικρή αποχή από αυτήν.Κάποιος ακραίος τρόπος ζωής νομίζω ότι βάζει κάποιον άνθρωπο στο κοινωνικό περιθώριο όμως ειδικά στην Ελλάδα που και καλά ζούνε όλοι για να είναι δήθεν κυμπάριδες οπότε η μέση λύση είναι η καλύτερη νομίζω.

    Κουράγιο μέχρι την ημέρα που θα υπάρχει ένας κόσμος χωρίς χρήματα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αδερφέ,αυτό θα ήταν το ιδανικό.
    Αλλά ας μη ξεχνάμε ότι η δυσκολότερη επέμβαση είναι να βγάλεις τον όγκο more money από τον εγκέφαλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ Φώντας

    Αδελφέ μάλλον εννοείς να γίνονται πράξη.


    @ Man

    Οι απόψεις διίστανται για τα πραγματικά αίτια θανάτου του McCandless. Αυτό που έχει σημασία όμως είναι ότι είχε μια πραγματικά μοναδική πορεία ζωής και ένα αντίστοιχα μοναδικό θάνατο. Σκέψου, απλά πόσοι πεθαίνουν διασωληνωμένοι σε ένα κρεββάτι νοσοκομείου αυτή τη στιγμή και ας έχουν του κόσμου τα λεφτά...

    Αυτό που ονομάζεις διασκέδαση και λες ότι απέχεις, είναι το κουτόχορτο που τρώνε τα πρόβατα για να βελάζουν ότι είναι ευτυχισμένα. Τυφλοί και τρελοί αν θέλεις την άποψη μου...

    Και εγώ δεν έχω φτάσει στα άκρα αλλά πίστεψε με δεν απέχω και πολύ από εκεί. Είναι μια απόφαση που τριγυρίζει εδώ και καιρό στο κεφάλι μου και ξέρεις γιατί; γιατί νομίζω ότι μέσες λύσεις δεν υπάρχουν. Είναι απλώς μία άλλη λέξη για τον συμβιβασμό.


    @ Τίκτος

    Πραγματικά αδελφέ! και ξέρεις ποιος είναι ο καλύτερος χειρούργος; Η αλληλοβοήθεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αλληλοβοήθεια.
    θυμάμαι που μου έλεγα η γιαγιά μου,όταν κάποιος στο χωριό ήθελε να φτιάξει σπίτι μαζεύονταν όλο το χωριό να βοηθήσει να κουβαλήσουν πέτρες ξύλα να φτιάξουν πηλό να χτίσουν.Τα ίδια ίσχυαν για όλους.

    Μέχρι που έσκασαν μύτη οι λίρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ξέρεις κάτι αδελφέ, δίκιο έχεις αλλά τους παλαιότερους δεν τους πολυ-κατηγορώ. Δεν ξέρανε και την πατήσανε. Εμείς τα ζούμε αλλά δεν έχουμε το μυαλό να αλλάξουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. έκανα μια μικρή έρευνα για αυτόν τον τύπο.Εδώ έχει το blog του
    http://www.justfortheloveofit.org/blog.php?id=310

    Είχε κάνει προσπάθεια να πάει από την Αγγλία μέχρι την Ινδία με τα πόδια χωρίς καθόλου χρήματα και να ζει προσφέροντας εργασία και να του δίνουν σαν αντάλλαγμα φαγητό.Τελικά σταμάτησε στην Γαλλία και γύρισε πίσω γιατί δεν μπορούσε λέει να συνεννοηθεί με τους Γάλους γιατί δεν μιλούσαν Αγγλικά...λίγο ότι ναναι μου φαίνεται αυτό...


    Κάνω εδώ και πολύ καιρό έρευνα σχετικά με εναλλακτικούς τρόπους διαβίωσης και έχω δει πολλούς ανθρώπους να λένε ακραία πράγματα και τελικά να μην τα τηρούν.


    Σαν ενέργεια για εμένα από μόνη της η συγκεκριμένη είναι λίγο άκυρη γιατί θα μπορούσε να δουλεύει και να δίνει τα χρήματα σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη η να είναι εθελοντής κάπου που υπάρχει ανάγκη να μην πληρώνεται και να δέχεται σαν αντάλλαγμα μόνο στέγη και φαγητό και να βοηθιούνται έτσι κάποιοι άνθρωποι αλλά από την άλλη είναι μια ενέργεια που μπορεί να δώσει ένα μήνυμα και να κάνει κάποιους ανθρώπους να σκεφτούν λίγο διαφορετικά αλλά και πάλι αυτό είναι αμφισβητήσιμο εν μέρει για εμένα γιατί οι περισσότεροι η τον χλευάζουν από έιδα σε σχόλια στο internet η λένε εντάξει μπράβο του και ξαναγυρνάνε πάλι στα ίδια λόγω του ότι νιώθουν ότι είναι πολύ μακρινό ένα τέτοιο εγχείρημα.Ενώ προσφέροντας μια μέση ιδεολογία στους ανθρώπους μπορείς να πάρεις νομίζω περισσότερους με το μέρος σου και να αλλάξεις κάποιους.Ίσως και να έχω λάθος.Ο χρόνος θα δείξει...

    Πάντως εγώ έχω κάνει την αλλαγή μέσα μου (όπως έλεγε και ο Γκάντι) προς την μέση κατάσταση και αισθάνομαι λιγότερο θύμα και περισσότερο άνθρωπος:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ man

    Καλημέρα αδελφέ και σ' ευχαριστώ για τον σύνδεσμο. Φαίνεται ενδιαφέρον αλλά δεν είχα χρόνο να το κοιτάξω διεξοδικά. Είδα πάντως ότι ο τύπος συμπληρώνει ένα χρόνο και το σκέφτεται αν θα συνεχίσει. Ακριβώς η ίδια ιστορία με τον Θορώ.
    Ίσως να έχεις δίκιο ότι είναι ακραίο. Πάντως τα μαθήματα που παίρνεις από ένα τέτοιο πείραμα φαίνονται ανεκτίμητα.

    Δεν συμφωνώ ότι θα έπρεπε να δουλεύει για να δίνει τα χρήματα κάπου άλλου γιατί η πράξη του στοχεύει ακριβώς σ' ένα κόσμο δίχως χρήμα. Εθελοντικά προσφέρει εργασία για κάποια ανταλλάγματα όπως για παράδειγμα το μέρος όπου έστησε το τροχόσπιτο και το μέρος όπου καλλιεργεί.

    Όσο για το χλευασμό ή την αδιαφορία που αναφέρεις, νομίζω ότι έχεις δίκιο, αλλά από την άλλη κάνεις κάτι τέτοιο γιατί θέλεις να αλλάξεις τους άλλους ή γιατί θέλεις να αλλάξεις εσένα και τις καταστροφικές σου συνήθειες;

    Φίλε μαν το ξέρω από το ιστολόγιο σου ότι έχεις κάνει την αλλαγή. Αναρωτιέμαι απλώς για εμένα ποια η χρησιμότητα μιας στάσιμης αλλαγής; Μήπως θα έπρεπε οι αλλαγές να είναι συνεχόμενες αποσκοπώντας σε όλο και μεγαλύτερη βελτίωση; Στο να υπερβούμε άλλη μια φορά τα καινούργια όρια που θέσαμε; Δεν γίνονται αλλαγές συνεχώς στη ζωή μας επειδή αποκτούμε καινούργιες εμπειρίες, μαθαίνουμε καινούργια πράγματα, αλλάζουμε απόψεις, γινόμαστε πιο συνειδητοί;
    Ελπίζω να βγάζω νόημα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλημέρα,

    Πόσο δίκιο έχεις... Λέξη με την λέξη γραμμή με την γραμμή μου έφερε στο μυαλό υο Into the Wild...

    Καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλό ΣΚ,
    αδελφέ, ο συνειρμός είναι αναπόφευκτος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αυτός ο τύπος είναι μάγκας γιατί δεν έφυγε από την κοινωνία αλλά την έφερε στα μέτρα του. Άλλο πάω στα βουνά να ζήσω (η αρκούδα θα σε φάει και καλά θα σε κάνει) κι άλλο αφαιρώ από τον καταναλωτισμό τον πιο άχρηστο απ' όλα που είναι το χρήμα.
    Να συμπληρώσω ότι τέτοια εγχειρήματα γίνονται μόνο σε προηγμένες χώρες διότι αν το έκανε αυτό στην Ελλάδα θα χρειαζόταν:
    α)για το γραφείο συγκοινωνιών χαρτιά ιδιοκτησίας τροχόσπιτου.
    β)για την εφορία τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών ως ρακοσυλλέκτης, ως αυτασφαλιζόμενος κ.λπ
    γ)για την πολεοδομία χαρτιά νομιμότητας κτιρίου για τους ηλιοσυλλέκτες.
    δ)για τον ΟΓΑ συνδρομή επειδή καλλιεργεί πατάτες
    ε) για το υγειονομικό αποδείξεις ότι η υπαίθρια τουαλέτα του δεν μολύνει τον υδροφόρο ορίζοντα
    στ)για το Υπουργείο περιβάλλοντος υπογραφές περιοίκων ότι δεν ενοχλεί με την παρουσία του το ζωικό βασίλειο κ.λπ.
    Για να αποφασίσεις να ζήσεις στην Ελλάδα των Νόμων έτσι, πρέπει να έχεις στην μπάντα 100,000 Ευρώ για τα φακελλάκια των δημοσίων που θα σου επιτρέψουν, για όσο αυτοί θέλουν, να ζήσεις ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.

    Υ.Γ: Τα'χω ψάξει σου λέω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πάντως αν και δεν γίνεται να ακολουθήσω τέτοια ζωή στην Ελλάδα, θα ακολουθήσω την συμβουλή για τις εφημερίδες. Άλλωστε ο παππούς μου που τις χρησιμοποιούσε με τον ίδιο τρόπο (κάτι ήξερε αυτός που ζούσε στα βουνά), μου έλεγε ότι ο κώλος του είναι πάντα ενημερωμένος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Τι είναι αυτά αδελφέ; είναι για γέλια ή για κλάματα; Σε λίγο θα φορολογείσαι γιατί παράγεις διοξείδιο και θα μας βάλουν και κλανόμετρο.
    Γεννιέσαι με χρέη, και αφού πεθάνεις πρέπει να το πληρώσεις και αυτό. Σε κάνουν μισθωτό σκλάβο, δηλαδή σκλάβο. Για το καλό σου και για το καλό της κοινωνίας σου το επιβάλλουν!

    Και συμφωνώ (αν μπορεί και ο τύπος να προκαλεί λίγο τα φώτα της δημοσιότητας, ίσως να υπάρχουν και υπερβολές) ότι προσπάθησε να είναι μέσα στον κόσμο και όχι μακρυά από αυτόν. Αν αληθεύει, τότε πραγματικά έπλασε ένα κόσμο στα μέτρα του.

    ΥΓ. Μάλλον δίκιο έχεις στο ΥΓ σου, γιαυτό και εγώ συμβιβάζομαι με λίγα και δουλεύω λίγο. Δεν μπορώ προς το παρόν να βρω ή να τολμήσω πιο έντιμο τρόπο ζωής...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ οχιά

    Σοφός θα ήταν ο παππούς σου... ή μπορεί να έγινε αφότου άρχισε να χρησιμοποιεί σωστά την εφημερίδα (μι πιάνς ;-)
    Νομίζω ότι μια συνειδητή αποχή από τα ΜΜΕ για ένα διάστημα βοηθάει για να καταλάβεις το μέγεθος των ψευδών και της προπαγάνδας και την ομίχλη που προκαλούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. γνωρίζω πολλούς εδώ στην ελλάδα που ζουν χωρίς χρήματα. Μια βόλτα στην επαρχία αλλά και στο κέντρο της αθήνας θα σας πείσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Κλείτωρ,
    και εγώ αρκετούς (όχι βέβαια εξ' ολοκλήρου χωρίς λεφτά).
    Δεν ξέρω γιατί αλλά από μικρό παιδί τους νιώθω πιο κοντά από τους άλλους ανθρώπους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Μετά από την ανάγνωση αυτού του άρθρου σε βλέπω να μετακομίζεις Γερμανία:))
    http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4548010&ct=2

    Προσωπικά πάντως ήδη έχω χαρίσει σε φίλους μου πράγματα που δεν τα χρειάζομαι και ένας από αυτούς μου χάρισε με μεγάλη ευκολία κάτι που δεν χρειαζότανε και αυτός μετά από αυτήν την κίνηση.Γράφω και σε έναν άλλο βίντεο από το internet και με κερνάει τους καφέδες όταν βγαίνουμε έξω:)Για να μην πω ότι τα μοναδικό έπιπλο που έχω αγοράσει στο σπίτι μου είναι ένα κρεβάτι.Όλα τα άλλα μου τα χαρίσανε:))

    Αντε να πω και ένα μυστικό για να βρίσκετε έπιπλα τζάμπα:Να βοηθάτε σε μετακομίσεις γιατί όλο και κάποιο έπιπλο αφήνει πάντα αυτός που φεύγει. Ναι ναι ξέρω μέσες λύσεις αλλά είναι μια αρχή και αυτό:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @ man
    Καλά εγώ απορώ που είσαι εσύ ακόμα Ελλάδα...;-)

    Το άρθρο που έστειλες είναι ακριβώς ότι σκέφτομαι! Πάρα πολύ καλό! Του αξίζει μία ανάρτηση.

    Η συμβουλή για τα έπιπλα και γενικώς οι χρήσιμες συμβουλές που έδωσες είναι αυτό που εννοώ με την αλληλοβοήθεια.

    Εδώ βέβαια (για να σε κάνω να ζηλέψεις) μια βόλτα στα σκουπίδια αρκεί: κρεβάτια, καναπέδες, ντουλάπες, συρταριέρες, οθόνες υπολογιστών, ως και 28'' τηλεόραση βρήκε ένας πρώην συνάδελφος που δεν είχε απολύτως τίποτα. Είναι άλλο το επίπεδο εδώ σου λέω ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Πρέπει να βρω κανέναν φίλο με φορτηγάκι για να περάσουμε μια βόλτα από Ολλανδία για φόρτωμα:)

    Καλά πάντως από την μικρή εμπειρία μου μπορώ να πω ότι το πόσο πλούσιους ανθρώπους έχει μια περιοχή μπορείς να το καταλάβεις από τα σκουπίδια τους.Η περιοχή που μένω δυστυχώς δεν είναι και πολύ πλούσια οπότε πολύ σπάνια βρίσκεις κάτι καλό και όταν βρίσκω είναι αρκετά μακριά από το σπίτι για να το κουβαλήσω.
    Αυτό που έχει την τιμητική του πάντως είναι οι απλώστρες ρούχων.Μέχρι στιγμής έχω βρει 2 σε άριστη κατάσταση και θα μάζευα και άλλες αλλά δεν ξέρω τι να τις κάνω:)
    Ιδανικός χρόνος δράσης από Παρασκευή βράδυ μέχρι βράδυ Κυριακής που δεν περνάει το σκουπιδιάρικο και μαζεύονται πολλά μαργαριτάρια:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Χαχαχα πραγματικός επιστήμονας με τις σωστές συμβουλές!

    Σοβαρά τώρα, τα σκουπίδια μπορούν να σου μιλήσουν αν θέλεις να ακούσεις:
    Πολλές πληροφορίες μαζεύονται από σκουπίδια σε πειράματα κοινωνιολογίας και όχι μόνο.
    Εδώ αν πετάξεις σκουπίδια εκτός των ειδικών δοχείων, ανοίγουν σακούλα και σε βρίσκουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Δεν το ήξερα αυτό.Ήξερα ότι πρέπει να τα βάζεις σε ειδικά δοχεία αλλά όχι ότι μπορούν να σε βρουν κιόλας.Και αυτό με τα πειράματα δεν το ήξερα.Είχα δει μόνο παλιά σε περιοδικά που παίρνανε τα σκουπίδια διάσημων και τα φωτογραφίζανε και τα σχολιάζανε.

    Καλά πάντως μια που το έφερε η κουβέντα στην Νέα Υόρκη είναι πολύ προχωρημένη η φάση.Υπάρχουν οι freegans που ξέρουν τι ώρα ακριβώς θα πετάξουν κάποια κυριλέ εστιατόρια κάποια προϊόντα(πχ.μπανάνες που μαύρισαν λίγο η συσκευασμένα σάντουιτς)και πάνε λίγη ώρα πριν περάσει η σκουπιδιάρα και τα μαζεύουν.Είναι κανονικό κίνημα.Εδώ είναι η ιστοσελίδα τους
    http://freegan.info/?page_id=2

    Δες και εδώ σε περίπτωση που δεν το είδες ένα σχετικό βίντεο που κέρδισε 1ο βραβείο στο φεστιβάλ Βερολίνου με θέμα το φαγητό
    http://www.youtube.com/watch?v=ds9lw9SFmMw
    απλά ανατριχιαστικό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Καλησπέρα αδελφέ,

    ναι το βίντεο το έχω κάνει και ανάρτηση παλαιότερα.
    Την σελίδα και το κίνημα δεν το είχα υπόψιν, αλλά φαντάζομαι αυτό είναι πιο πιθανό να γίνει σε μεγάλες πόλεις. Και άλλος καλός σύνδεσμος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ναι έτσι ακριβώς.Είναι πιο εύκολο να γίνει σε μεγάλες πόλεις που έχουν και μεγάλες ανισότητες γιατί αν είναι όλοι φτωχοί είναι λίγο δύσκολο να πετάξουν κάτι χρήσιμο και αν είναι όλοι πλούσιοι δεν θα ασχοληθεί κανείς με κάτι τέτοιο:)

    Δεν έχω ξεχάσει το υπόλοιπο της απάντησης που σου χρωστάω απλά όταν έχω χρόνο δεν έχω καθαρό μυαλό για να γράψω και για αυτό το καθυστέρησα λίγο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Με το πάσο σου Man,
    έχω και εγώ μουσαφίρηδες και δεν έχω χρόνο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Θα πω κάποια ίσως ελαφρά διαφορετικά... τώρα που έχω περισσότερο "χρόνο".

    Θίγει πολλά ενδιαφέροντα θέματα η ανάρτηση σου.
    - Η έλλειψη της επαφής με τη φύση στο σύγχρονο τρόπο ζωής
    - Δουλεία σε αντικείμενα και ανθρώπους
    - Δουλεία στα χρήματα
    - Το θέμα του χρόνου
    - Το θέμα της εκτίμησης για τα αγαθά που έχουμε
    - Ο καταναλωτισμός
    Είναι μερικά από τα θέματα που εγώ βλέπω...

    Αν εστιάσω στο θέμα των χρημάτων, θεωρώ ότι το αδιέξοδο στο οποίο έχουμε φτάσει δεν είναι λόγω της "ιδέας" ή της "φύσης" του χρήματος. Ουσιαστικά, το χρήμα ξεκίνησε τελείως "ομαλά" όταν ακριβώς απομακρύνθηκε το προϊόν από τον παραγωγό και δεν αρκούσε η ανταλλαγή. Έγινε το μέσο για την ανταλλαγή.

    Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ίσως μερικές φορές να πέφτουμε στην παγίδα του δυισμού "καλό - κακό" για κάτι το οποίο δεν υπόκειται σε αυτόν. Το χρήμα δεν είναι καλό ή κακό. Είναι ουδέτερο. Καλός ή κακός (μάλλον κάκιστος) είναι ο τρόπος που η ανθρωπότητα το χρησιμοποιεί και είμαστε όλοι μέρος της.

    Ποιος μπορεί να πει ότι χρησιμοποιεί το χρήμα για αυτό που είναι (ως μέσο) και δεν το φορτίζει είτε αρνητικά είτε θετικά; (έχω πολλά, έχω λίγα, ο άλλος έχει περισσότερα, ο άλλος έχει λιγότερα - σύγκριση με το φανταστικό και το πραγματικό). Η απόλυτη αναζήτησή του (υπέρμετρος καταναλωτισμός και καπιταλισμός) ίσως να μην απέχει τελικά από την απόλυτη απόρριψή του.

    Και που είναι το κακό στον "τρόπο" που το χρησιμοποιούμε και όχι στο αντικείμενο που χρησιμοποιείται; Μα ο περιβόητος "εγωισμός"... Τουλάχιστον έτσι νομίζει ο γράφοντας ;)

    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Γεια σου αδελφέ Ατόφιε,

    οι παρατηρήσεις σου είναι πολύ σωστές, ακόμα και αυτές για το χρήμα, ωστόσο έχω μια μικρή αντίρρηση (παρακάτω).

    Καταρχήν το εντυπωσιακό στο άρθρο (για εμένα φυσικά) είναι ότι γίνεται να ζήσεις μέσα στην κοινωνία χωρίς να προσκυνάς τον Θεό της. Μπορείς να βρεις άλλους θεούς όπως αυτούς που αναφέρεις στην αρχή του σχολίου σου.

    Λες πάνω-κάτω (και γενικά συμφωνώ) ότι χρήμα είναι ένα μέσο διευκόλυνσης συναλλαγών και κατά συνέπεια της ζωής μας και μόνο ο τρόπος που το χρησιμοποιούμε μπορεί να χαρακτηριστεί κακός. Ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε δύο-τρία βασικά χαρακτηριστικά του:
    Είναι ένα "προϊόν" της φαντασίας μας το οποίο πρώτον "ελέγχεται" από ελάχιστα άτομα (ή "νόμους" της αγοράς αν προτιμάς) και δεύτερον παρά το γεγονός ότι είναι κάτι το φανταστικό έχει την ιδιότητα ή μάλλον το ελάττωμα (κατά την άποψη μου) να αυτοαναπαράγεται χωρίς την εργασία (το χρήμα φέρνει χρήμα).
    Αν δεις αυτήν την ανάρτηση σε αναφορά με την προηγούμενη, νομίζω ότι θα καταλάβεις την οπτική γωνία με την οποία κοιτώ το θέμα και ότι βασικά δεν διαφωνούμε.

    Τώρα όσο αναφορά την "αντίρρηση". Αυτό που δεν μπορώ να δεχτώ ότι τα δύο άκρα (καταναλωτισμός-κατάργηση χρήματος) δεν απέχουν. Φαντάζομαι το σκέφτεσαι ίσως από μία άποψη δογματισμού,και ίσως έχεις και το δίκιο σου, ωστόσο είναι πιο σημαντικό να το κοιτάξουμε από την κοινωνική του πλευρά και τις επιπτώσεις στις ανθρώπινες σχέσεις (διάβασε αν σου ξέφυγε το δεύτερο σχόλιο του Τίκτου), αλλά και τις επιπτώσεις του στο πραγματικό μας σπίτι που είναι η γη.

    ΥΓ. Για το χρήμα και την ιστορία του υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ εδώ: http://moviesthatcanchangeyourlife.blogspot.com/2009/03/blog-post_11.html

    Ελπίζω να μην σε ζάλισα και καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. http://www.gmlets.u-net.com/
    Αγγλική σελίδα νομίζω από δίκτυο ανταλλαγής υπηρεσιών αντί για χρήματα.

    Καλά στην Ολλανδία δεν υπάρχει ακόμα κάτι παρόμοιο;

    Πάντως πολύ καλή είναι και η ανεπίσημη εκδοχή αυτού του πράγματος.Να προσφέρεις τον χρόνο σου πχ. για να βοηθήσεις σε κάτι έναν φίλο.Αν το κάνεις με 10 άτομα αυτό πιστεύω ότι τουλάχιστον οι μισοί θα προσφέρουν και αυτοί τον χρόνο τους για εσένα σε κάτι που θα χρειαστείς και όσο για αυτούς που δεν θα ανταποδώσουν πάλι δεν πειράζει γιατί υπάρχει μεγαλύτερη χαρά στο να δίνεις παρά στο να παίρνεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Αδελφέ υπάρχει και εδώ (http://www.flowman.nl/) και κάτι είχα ακούσει και για μια προσπάθεια στη Θεσ/νίκη.

    Την ανεπίσημη εκδοχή που αναφέρεις και προτιμώ (την ονομάζω αλληλοβοήθεια) την εφαρμόζω πάντα και όπου μπορώ. Με ακριβώς τις ίδιες "απαιτήσεις" που αναφέρεις ;-)
    Όμως χρειάζεται οι άνθρωποι να αλλάξουν σκοπό ζωής (χρήμα) για να βρούνε χρόνο να σκεφτούν για τα "αόρατα" πράγματα, για να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο. Προς το παρόν οι περισσότεροι ζουν κάνοντας κύκλους στο ίδιο σημείο.
    Κάπως έτσι:
    http://www.youtube.com/watch?v=V3lzFwqb6gw

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Καλά λάθος σύνδεσμο σου έδωσα, αλλά μάλλον δεν πειράζει γιατί αμφιβάλλω αν θα ξέρεις ολλανδικά...;-)
    Πάντως οι σωστοί είναι εδώ:
    http://www.noppes.nl/npps/index.php
    http://www.swoppa.nl/?gclid=CNr2icKSvp4CFUE-3god01v8pQ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Γεια σου αδελφέ Ιπτάμενε!

    Σκόπιμα δε μίλησα για κατάργηση αλλά για απόρριψη. Το κατάργηση έχει έναν "εξωτερικό" χαρακτήρα που μακάρι να έρθει κάποια στιγμή. Η "απόρριψη" έχει έναν συναισθηματικό χαρακτήρα που μιλάει για τη συναισθηματική εμπλοκή με το αντικείμενο που το τροφοδοτεί με ενέργεια - στην προκειμένη περίπτωση αρνητική. Η "απόρριψη" είναι η άλλη πλευρά της "λατρείας". Και τα δύο έχουν συναισθηματική εμπλοκή με το "Θεό" ή το χρήμα...

    Λες "γίνεται να ζήσεις μέσα στην κοινωνία χωρίς να προσκυνάς τον Θεό της". Αυτό που δεν γίνεται αντιληπτό σε αυτή την πρόταση είναι ότι υπάρχει μια αντίφαση. Αν όλη η κοινωνία προσκυνάει το χρήμα ως Θεό και εγώ είμαι μέρος της κοινωνίας αλλά δεν προσκυνάω το χρήμα ως Θεό μου τότε υπάρχει πρόβλημα διότι κάτι δεν ισχύει:
    1. Είτε δεν είμαι μέρος της κοινωνίας,
    2. Είτε όλη η κοινωνία δεν προσκυνάει το χρήμα ως θεό της (αφού εγώ δεν το κάνω)...

    Δεν ξέρω αν γίνεται αντιληπτό αλλά επισημαίνω το διαχωρισμό του πως χρησιμοποιούμε το "εμείς" χωρίς να βάζουμε τον εαυτό μας μέσα...

    Εγώ και αν σε ζάλισα...

    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Έλα αδελφέ δεν με ζάλισες, με μπέρδεψες. (πλάκα κάνω)! ;-)

    Για την απόρριψη (σε αντιδιαστολή με την κατάργηση που δεν το έπιασα στην πρώτη ανάγνωση) έχεις δίκιο. Όμως η απόρριψη είναι δυνατόν να μην έχει συναισθηματική φόρτιση, όπως και η αποδοχή φυσικά. Είναι όπως είπες στο πρώτο σχόλιο σου ο "τρόπος" με το οποίο χρησιμοποιείς (ή δεν χρησιμοποιείς στην προκειμένη) κάτι. Νομίζεις όμως ότι ο Μαρκ Μπόιλ δείχνει συναισθηματική φόρτιση; Προσωπικά νομίζω ότι αιτιολογεί πολύ λογικά (και όχι συναισθηματικά) την απόφαση του όταν λέει ότι "σήμερα δεν βλέπουμε τις επιπτώσεις των πράξεων μας. Η απόσταση ανάμεσα στον καταναλωτή και το προϊόν έχει μεγαλώσει πολύ" κάτι που βέβαια οφείλεται άμεσα και έμμεσα στο χρήμα.
    Για παράδειγμα σκέψου την βιομηχανοποίηση της τροφής και ειδικά των ζώων που προορίζονται για τροφή: Αν έπρεπε να σκοτώνουμε εμείς οι ίδιοι το ζώο το οποίο τρώμε οι περισσότεροι από εμάς θα ήταν φυτοφάγοι. Πολλοί λίγοι βλέπουν στο κομμάτι κρέας που μαγειρεύουν ένα πτώμα...
    Από Smiths:
    "It's not natural, normal or kind
    The flesh you so fancifully fry
    The meat in your mouth
    As you savour the flavour
    of MURDER."

    Το δεύτερο σκέλος του σχολίου σου δεν ευσταθεί γιατί δεν προσκυνούν όλα τα μέλη της αυτόν το θεό αλλά η πλειοψηφία της. Παρόλα αυτά σου αναγνωρίζω δίκιο στο γεγονός ότι όποιος δεν σκέφτεται όπως η πλειοψηφία γίνεται μειοψηφία και συνεπώς κατά κάποιον τρόπο εξοστρακίζεται ή ακόμα και υποφέρει από την ίδια την κοινωνία. (έχει ενδιαφέρον να το σκεφτείς και σε σχέση με την "δημοκρατία" και πως έχει καταντήσει)
    Δες και αυτό που έχει αρκετό ενδιαφέρον:
    http://www.youtube.com/watch?v=Y7MzmY5Io9w

    Καλή σου μέρα και φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Γεια!!!

    Όχι όχι! Δεν κρίνω τον Μαρκ Μπόιλ... Γενικότερη συζήτηση κάνω με αφορμή το θέμα. Μια χαρά έκανε ο άνθρωπος - μη σου πω ότι τον ζηλεύω.

    Θα επαναλάβω ότι τονίζω το κομμάτι του ότι δεν φταίει το χρήμα (το οποίο είναι αντικείμενο), αλλά οι άνθρωποι που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο δεν εξερευνούν τι κρύβεται πίσω από τη σχέση του μαζί του. Και το λέω αυτό γιατί από προσωπική διερεύνηση στη σχέση μου με το χρήμα, βρήκα ότι κρύβονται πολλά περισσότερα από ότι φαίνονται (π.χ. σχέση με πατρική εξουσία, αυτοεκτίμηση, εξαρτητικές σχέσεις, προσδοκίες κλπ.). Φυσικά δεν είναι τα ίδια για τον καθένα και αφορά μια ανακάλυψη μου με πειραματόζωο εμένα.

    Στο δεύτερο σκέλος απλά λέω ότι:
    Κοινωνία = πλειοψηφία + μειοψηφία = οι άλλοι + εγώ

    Και το γιατί τα λέω αυτά δεν είναι ότι συμφωνώ ή διαφωνώ με κάτι... Απλά είναι επισημάνσεις που θεωρώ ότι είναι καλό να ακουστούν ;)

    Και οι χιουμοριστικές ανακαλύψεις μου είναι ότι:
    1. έχω πράγματι πολύ χρόνο και
    2. η απλότητα είναι πολύπλοκη τελικά :)

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Ναι αδελφέ,
    όλες οι επισημάνσεις σου έχουν ουσία και είναι καλό που ακούγονται.

    Κρατάω από το τελευταίο σου σχόλιο: "φταίνε οι άνθρωποι που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο δεν εξερευνούν τι κρύβεται πίσω από τη σχέση τους με το χρήμα". Μια καλή αρχή για να εξερευνήσουμε αυτή τη σχέση, ίσως θα ήταν να αναρωτηθούμε πως και πόσο περιορίζει την ελευθερία μας αυτή η σχέση. Για παράδειγμα με την αποταμίευση ή το δάνειο.

    Όσο για τις καινούργιες "χιουμοριστικές" ανακαλύψεις σου, νομίζω ότι είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ σημαντικές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Συνήθως δεν υπηρετούν στα Blogs, αλλά το ιστολόγιό σας με ανάγκασε να, καταπληκτική δουλειά .. όμορφο ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Ανώνυμε σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
    Καλωσόρισες :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Ευχαριστώ πολύ για να γράψω αυτό, ήταν απίστευτα ενημερωτικό και μου είπε έναν τόνο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Anonymous,
    I am writing in english because I think you used the 'famous' google translator to write your comment in greek. Thanks anyway...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. I’ve lately began a blog, the information you present on this web site has helped me tremendously. Thank you for your whole time & work.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή μέσω email

Enter your email address:

Blog Widget by LinkWithin