tag:blogger.com,1999:blog-6229247177668615143.post8750514138366003856..comments2023-08-02T15:08:17.101+02:00Comments on Τροφή για τη σκέψη / Food for thought: Ελεύθερη βούληση (αυτεξούσιον) και επιλογή (προαίρεσις)Iptamenos Ollandoshttp://www.blogger.com/profile/11113252723210882210noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-6229247177668615143.post-5425075185418438502011-10-27T17:53:55.206+02:002011-10-27T17:53:55.206+02:00:):)Iptamenos Ollandoshttps://www.blogger.com/profile/11113252723210882210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6229247177668615143.post-10758893025881366002011-10-27T17:28:10.295+02:002011-10-27T17:28:10.295+02:00Με την απάντησή σου κατάργησες όλα τα ΟΧΙ και τις ...Με την απάντησή σου κατάργησες όλα τα ΟΧΙ και τις αντιδράσεις μου, καθώς με βρίσκεις απολύτως σύμφωνη :-)Mhttps://www.blogger.com/profile/09187768126050813331noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6229247177668615143.post-63838559538003952942011-10-27T14:21:39.487+02:002011-10-27T14:21:39.487+02:00Καλησπέρα Μ,
θα προσπαθήσω να απαντήσω στην απορί...Καλησπέρα Μ, <br />θα προσπαθήσω να απαντήσω στην απορία σου, αν την κατανόησα καλώς. <br />Νομίζω ότι όταν λες: "ό,τι αποδέχομαι παύει να με περιορίζει" έχεις εν μέρει δίκιο. Ας το δούμε μ' ένα παράδειγμα: <br />Αν αποδεχθούμε το θάνατο ως μέρος της ζωής τότε συμφωνούμε ότι απελευθερωνόμαστε από το φόβο του θανάτου. Αν όμως αποδεχθούμε τον φόβο του θανάτου, τότε δεν απελευθερωνόμαστε από αυτόν, απλώς επιλέγουμε να μην τον βλέπουμε. Θα βρίσκεται όμως πάντα εκεί για να κάνει κάποιες από τις αποφάσεις-επιλογές μας ανελεύθερες.<br />Σύμφωνα με την ανάρτηση θα έλεγα ότι η ειδοποιός διαφορά είναι η κρίση. Νομίζω ότι στην πρώτη περίπτωση την χρησιμοποιούμε στην "ματιά" μας, ενώ στη δεύτερη επιλέγουμε μια πιο "παθητική ματιά" ίσως γιατί το θεωρούμε λανθασμένα ως κάτι το υπερφυσικό, άρα ως κάτι που δεν μπορεί να κατανοηθεί. <br /><br />Σου εύχομαι καλό τριήμερο με πολλά ΟΧΙ και αντιδράσεις :))Iptamenos Ollandoshttps://www.blogger.com/profile/11113252723210882210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6229247177668615143.post-22704670600675338852011-10-27T12:37:44.670+02:002011-10-27T12:37:44.670+02:00Αγαπημένη μου ταλαιπωρία :-)
Τι ενδιαφέρουσα ανάρ...Αγαπημένη μου ταλαιπωρία :-)<br /><br />Τι ενδιαφέρουσα ανάρτηση μας χάρισες πάλι! Φυσικά θα πρέπει να τη διαβάσω ακόμα κανα-δυο φορές και να δω και την ταινία, αλλά η πρώτη μου απορία ήδη σχηματίστηκε - τι άλλο να περιμένει κανείς από μια αντιδραστική προσωπικότητα!!:-)<br /><br />Αφορά το σημείο "Ανελεύθεροι είμαστε λοιπόν, όταν αποφασίζουμε βάση παθών, φόβων, συνηθειών ή υπό καταναγκασμό χωρίς δυνατότητα ελεύθερης επιλογής". <br />Αν λοιπόν η απόφαση ληφθεί βάση παθών, φόβων ή συνηθειών που όμως έχουμε επιλέξει, κατανοήσει ή και τελικά αποδεχθεί, παύει να είναι ελεύθερη? Θεωρώ πως όχι. Οτιδήποτε αποδέχομαι θεωρώ ότι παύει να με περιορίζει. (χαζομάρα είπα?) <br /><br />Τους πιο θερμούς χαιρετισμούς μου από μια Αθήνα έτοιμη για τριήμερο!!!Mhttps://www.blogger.com/profile/09187768126050813331noreply@blogger.com